در یک روز بارانی و مه آلود توام با بارش برف در ارتفاعات  آیران دیبی در هرزندات شرقی مرند در کنار دوستان یه عالمیست که قلم در بیان آن عاجز است . البته برای آنانی که دل پر مهرو صافی  دارند نه آنانی که دلشان  پر از ....... است

جمعه شانزدهم آذرماه صعود بر ارتفاعات قره گوز در هرزندات شرقی مرند که اینجانب بعنوان راهنما در خدمت دوستان بودم

تا صعودی دیگر در پناه خدا

ساری داغ :
مختصات جغرافیایی :
این کوه با ارتفاع 2537متر در روستای دولت آباد و 22کیلو متری شمال شرقی مرند واقع شده است .جهت کوه از شمال شرقی به جنوب غربی بوده و کوه در شمال شرقی ساری تپه قرار گرفته وبرای صعود به این کوه می توان از روستاهای دولت آباد و ساری تبه استفاده کرد.و مختصات این کوه به طول 45درجه و 59 دقیقه و عرض آن 38 درجه و 30 دقیقه می باشد .کوه ساری داغ در بین بعضی از کوهنوردان بنام بوغداغی بوده و متاسفانه در بعضی از مناطق توسط افرادی دره ها , چشمه ها و ..... نام گذاری میکنند که از لحاظ اصول جغرافیایی باطل است چون منابع خاص و معتبری ندارند

اطلاعاتی در مورد اجرای برنامه گلگشت و صعود به ساری داغ :
مسیر انتخابی : از چشمه ساری تپه به ساری داغ واقع در شمال شرقی کوه سانبوران مرند
سطح برنامه : نیمه سخت
وسایل مورد نیاز : از طریق مسول کارگروه فنی باشگاه اطلاع رسانی خواهد شد
مسافت تقریبی : در حدود 22کیلومتر
محل چشمه ها : از نقطه شروع چشمه ساری تپه تا قله چشمه ( بولاغ ) نخواهیم داشت لذا حتما به همراه خود آب داشته باشید
جانپاه : در طول مسیر جانپناه و ... وجود نداره
مدت زمان لازم برای این برنامه : در حدود 7 ساعت مفید از نقطه شروع تا پایان برنامه
پوشش گیاهی:گون،مرزه کوهی،نعناع کوهی،آویشن و.........

جانوران منطقه:گرگ،خوک،روباه و خرگوش،ودر چند سال پیش آهوان هم زند گی میکردند که متاسفانه بعلت شکار بی رویه و.... دیگر آثاری از آنها دیده نمی شود
محل صرف ناهار :در بولاغ کئو جه نه که دارای آب زلال و نوشیدنی است

گزارش اجمالی از صعود به قله ساری داغ : روز جمعه مورخه 97/9/9تیم با یازده نفر به طرف قله ساری داغ در یک هوای بارانی توام با وزش باد تندی حرکت کردیم و بعد از طی 3 ساعت به پای کوه ساری داغ رسیدیم که متاسفانه شدت باد بیشترشد طوری که امکان صعود را به تیم نمی داد به هر حال دوستان تا ارتفاع دوهزار متری صعود کردند ولی سرعت باد، و بارش باران از طرف دیگر امکان صعود را به تیم نداد در نهایت توسط مسول برنامه ،تیم به طرف پای کوه ,بر گشت و بعد از چند دقیقه استراحت کوتاهی بعلت کمی وقت و طولانی بودن مسیر جهت صرف ناهار به طرف چشمه کئو جه نه ادامه مسیر دادند و ساعت 1 ظهر به کنار چشمه رسیدند و دوستان بعلت نامساعد بودن هوا فقط در طول نیم ساعت ناهار سرپایی خوردند و دوباره شدت باران مجال خوردن ناهار را به تیم نداد ودوستان با سرعت , جهت حرکت به طرف شهر زنوز آما ده شدند . و ما بقی مسیر را با طی دو ساعت خودشان را در ارتفاعا ت زنوز به ویلای آقای مقبولی رساندند و شایان ذکر است که اکثر دوستان در اثر بارش باران کاملا خیس شده بودند و حتی پا نچو هاهم زیر شدید باران جواب ندادنددر هر صورت دوستان در کنار بخاری با نوشیدن چای ,خودشون را گرم کردند ودر نهایت ساعت 5 عصر برنامه با سلامتی به پایان رسید و بدینوسیله از استاد مقبولی از پذیرایی گرمشان از تیم کوهنوردی صمیمانه تشکر و سپاس را داریم

تاصعودی دیگر ...

خطرات ریزش سنگ در کوهنوردی

کوهنوردان هرگاه که در شیب کوه قرار می گیرند، در واقع ریسک خطر را نیز می پذیرند. برخی قلل و مسیرها نیز مسلمأ دارای خطرات بیشتری نسبت به سایرین هستند. بدیهی است نخستین برخورد پیشگیرانه در چنین مسیرهایی اجتناب از پیمایش آنها می باشد. با این حال برای به حداقل رساندن خطرات این مسیرها بهتر است به توصیه های زیر عمل کنید:

1- در گروههای کوچک و نزدیک به هم حرکت کنید به شکلی که بتوانید یکدیگر را مشاهده و حمایت کنید.
2- از عبور از مسیرهای ناپایدار و گرفتن سنگهای نامطمئن اجتناب کنید زیرا خطر بیرون آمدن آنها بسیار است.
3- از قرار گیری در زیر پای سایر افراد در چنین مسیرهایی اجتناب کنید. اجازه دهید سایرین مسیر را طی کنند و بعد از بخش نامطمئن گذر نمائید.
4- زمانیکه فرد یا گروهی پائینتر از شما در حال گذر از مسیر است سعی کنید تا عبور کامل آنها متوقف شوید و اگر احیانإ سنگی از زیر پایتان رها شد با صدای بلند فریاد بزنید: سنگ گ گ گ ...
5- گیره ها را پیش از وارد کردن وزن امتحان کنید. بر روی آنها به سمت پائین و نه بیرون وزن بیاورید.
6- از فرود و یا صعود بخشهایی که ناپایدار هستند و نیاز به کشیدن طناب بر روی آنها احساس می شود اجتناب کنید.
7- سعی کنید مسیر را از خط الراسها پیمایش کنید و از رفتن به عمق به امید یافتن راه دوری کنید.
8- صعود را صبح زود آغاز کنید و از مسیرهای ناپایدار زمانی که با یخ پوشیده و استوار شده اند گذر کنید.
9- در صورت سقوط سنگ از بالا به دنبال سرپناهی همچون کلاهکها بگردید و از مناطق پرخطر با سرعت عبور نمائید.
10- حتمأ از کلاه ایمنی استفاده کنید.
طرح یک برنامه کوهنوردی
در یک برنامه کوهنوردی یک روزه یا چند روزه باید هدف و مقصد خود را نسبت به مسافتی که در طول روز می پیمایید، روشنایی هوا، شرایط جوی و مکانی، تجربه و نیروی اعضای تیم تنظیم کنید.
با توجه بر توان و تجربه و امکانات همراهان مسایلی چون وقت، امکانات مالی، وسایل مورد نیاز و توجه دقیق به روحیه آنها برنامه خود را طرح ریزی نمایید.
در صورت امکان فردی آگاه را که اطلاعات کاملی درباره منطقه دارد همراه ببرید و در غیر این صورت اطلاعات منطقه ای را از کسانی که قبلاً به منطقه رفته اند جویا شوید.

اطلاعات لازم
اطلاعات مقدماتی شما درباره منطقه مورد نظر می تواند شامل مسایل زیر باشد:

نام و ارتفاع قله مورد نظر و موقعیت های جغرافیایی آن که در چه رشته کوهی واقع شده است و از جهات چهار گانه با چه رشته کوه های دیگری ارتباط دارد، راه های رسیدن به مبدأ صعود، محل و ساعت حرکت وسیله نقلیه عمومی و نام آبادی های مسیر تا مبدأ، فاصله بین آبادی ها به کیلومتر،
چگونگی راه های آسفالته خاکی (جیپ رو) و مال رو منتهی به قله، مسیر های زمستانی و تابستانی، عوارض طبیعی یا مصنوعی موجود در مسیر صعود برای راهنمایی مسیر مانند چشمه، تک درخت، دیواره، برج سنگی، دکل برق، باران سنج و...
 اطلاع از محل و ارتفاع جان پناه یا پناهگاه های مسیر، محل های مناسب برای چادر زدن،
 اطلاع از چشمه های آب و در صورت فنی بودن قسمتی از مسیر، داشتن وسایل فنی مورد نیاز، اطلاع از منطقه، مسافت و زمان بین دهکده تا قله و جان پناه.
قبل از حرکت و برنامه رفتن به منطقه دوستان کوهنورد و خانواده خود را در جریان صعودتان قرار دهید و آدرس منطقه مورد نظر مبدا صعود را روی کاغذ بنویسید تا در صورت لزوم، اطلاع کافی در اختیار نجات دهندگان شما باشد.
 مصرف همزمان استامینوفن با غذاهای غنی از كربوهیدرات مثل بیسكویت، خرما، مربا و... باعث كندی جذب دارو می‌شود.

- مصرف داروهای آهن‌دار مثل سولفات آهن و خوراكی‌های حاوی آهن با چای باعث عدم جذب آهن می‌شود. پس افرادی كه فقر آهن دارند نباید بلافاصله بعد از غذا، چای بنوشند.

- مصرف همزمان حبوبات، تخم‌مرغ و لبنیات با مكمل آهن مانع جذب آن می‌شوند. در مقابل، مصرف قرص‌های آهن با آب مركبات به دلیل وجود ویتامین C باعث جذب بهتر آهن می‌شود.

- مصرف همزمان دارو و مایعات داغ، باعث كاهش اثرات آنها می‌شود.

- مصرف همزمان الكل همراه بعضی داروها مثل مترونیدازول، سفالوسپورین و بعضی از داروهای پایین‌آورنده قند خون باعث كاهش اثر دارو و ایجاد عوارض ناخواسته دارویی از قبیل تهوع، استفراغ، كرامپ‌های شكمی و سردرد می‌شود.

- مصرف همزمان الكل همراه داروهای آرام‌بخش و خواب‌آور باعث افزایش اثر تضعیف كننده سیستم اعصاب توسط این داروها می‌‌شود.

- مصرف همزمان استاتین‌ها (داروهای كاهنده كلسترول خون) با داروهای ضد قارچ مثل «فلوكونازول» می‌تواند باعث ضعف شدید ماهیچه‌ای یا آسیب كلیوی شود.

- مصرف فیبرهای غلات، سبوس، حبوبات، ریواس و اسفناج جذب قرص‌های كلسیم را كاهش می‌دهد.

- تركیبات اسیدی موجود در آبمیوه‌ها می‌توانند اثربخشی آنتی‌بیوتیك‌ها (مانند پنی‌سیلین) را كاهش دهند.

- مصرف سه تا چهار فنجان چای یا قهوه در روز ممكن است اثر دگزامتازون را افزایش دهد.

 علل ضایعه درد کشگک - عارضه ای شایع در کوهنوردان

درد مفصل بین کشکک و ران در ورزشکاران بخصوص کوهنوردان شایع است.

درد تنها در جلو زانو احساس می شود و شروع آن بصورت درد مبهم است. این درد با دویدن در سطوح شیب دار بدتر می شود. در این حالت نشستن در زمان های طولانی نیز باعث درد می شود. گاهی از مواقع این درد بدنبال فعالیت ناگهانی و یا ضربه های مستقیم بوجود می آید. درد مفصل کشگک بدنبال آسیب دیدگی غضروف های پوشاننده استخوان کشگک بوجود می آید.

علل ایجاد ضایعه

1. برخورد ورزشکاران در حین تمرین
2. ضعف عضله چهار (قسمت پهن داخلی)
3. فعالیت های ورزشی که در آن خم کردن زانو از صاف کرن آن بیشتر باشد.
4. پیچ خوردگی های زانو
5. نیمه دررفتگی یا دررفتگی کامل کشگک
6. وجود اختلالات ساختمانی در زانوی پرانتزی
7. وجود چرخش در استخوانهای ران و ساق پا
8. بی حرکتی های طولانی در زانو متعاقب جراحی و شکستگی

درمان

1. فیزیوتراپی
2. تقویت عضله 4 سر (بویژه قسمت داخلی)
3. تمرینات کششی همسترینگ
4. اجتناب از فعالیتهایی که زانو از 90 درجه بیشتر خم می شود.
5. استفاده از یخ در مواقعی که درد تشدید می شود.
6. استفاده از دارو (با تجویز پزشک)
7. استفاده از وسایل حمایتی

خطرات کوهستان چگونه کوهنوردان را تهدید می کند؟

آشنایی با شیوه های امدادرسانی و چگونگی مواجهه با شرایط دشوار می تواند در زمان بروز حادثه ‏بسیار مفید باشد. کوهنوردی که قبلا با این روش ها آشنا بوده و مدت زمان کافی را صرف تمرین و تکرار ‏آن نموده، مطمئمنا در حین روبرو شدن با یک اتفاق بسیار سنجیده تر و عاقلانه تر عمل می کند.

چقدر ‏خوب است در کنار زمانی که صرف آماده سازی تجهیزات و ابزار برای یک برنامه می کنیم، اندکی وقت نیز ‏به طرح ریزی و شناخت خطرات آن برنامه اختصاص دهید.

یکی از بزرگ ترین عواملی که در یک برنامه می تواند خطرساز باشد، عدم تناسب توان فنی نفرات با ‏یکدیگر است. در چنین حالتی اگر فرد قوی گروه دچار حادثه شود، بقیه نفرات تیم دچار مشکل ‏جدی خواهند شد.

معمولا این نفرات قوی تر هستند که در مسیرهای فنی وظیفه ‏جلوداری (سرطنابی) را برعهده دارند و نفر دوم دارای تجربه کمتری است.

حال اگر سرطناب بنا به هر ‏دلیل آسیب ببیند و قادر به حرکت نباشد آیا نفر دوم، قادر به ارائه کمک به او خواهد بود؟

در بسیاری از حوادث کوهستان بعد از سانحه دیدن نفر قوی تر تیم سایر نفرات تیم بیشتر در معرض ‏خطر قرار می گیرند. مطالعه آماری حوادث کوهنوردی نیز بر این امر صحه گذاشته است.‏

باید قبل از هر صعود فنی احتمالات خطر در آن سنجیده شود و راهکاری های امداد به خوبی برای ‏نفرات برنامه (به یک نفر چه چندین نفر) توجیه شود.‏

بهتر است همواره یک سری ابزار یا یک کیسه امداد فنی جدا از لوازم صعود در دسترس تیم باشد تا در ‏صورت بروز خطر و اتفاق از آن استفاده شود. یا هر نفر حداقل یک سری ابزار جهت امداد به همراه ‏داشته باشد.‏

در بیشتر مواقع و در کوهستان در صورت بروز حادثه نفرات خود تیم سریع ترین گزینه برای برپایی و ‏راهبرد امداد هستند. طبیعتا تماس با تیم پشتبان، اعزام نفرات پشتیبان و امداد به منطقه امری است ‏طولانی و حداقل به چند ساعت تا چندین روز بنا به زمان و مکان نیاز دارد.‏

بنا براین آشنایی نفرات با تکنیک های شخصی امداد، رهاسازی، بالاکشی جزو مهم ترین مسایلی ‏هستند که کوهنوردان در صعود های فنی و در حقیقت قبل از آن باید فرا گیرند.‏

• داشتن نقشه و آماده سازی
• تشخیص دادن مراحل کار
• در نظر گرفتن قانون مهم ایمنی اول برای امدادگر بعد سایرین و مصدوم
• آشنایی با کمک های اولیه
• انتخاب بهترین راهکار مراحلی هستند که می توانند یک حادثه را با حداقل آسیب به انجامی قابل قبول برسانند.‏

همانگونه که برای هر صعود نیاز به برنامه ریزی و تمرین می باشد، باید در کنار برنامه های تمرینی ‏برنامه هایی در کنار تمرین برای آشنایی با خطرات و چگونگی مقابله با آن در نظر گرفت.
 افزایش سرعت پیاده‌روی می‌تواند طول عمر افراد را افزایش دهد‎...

*پژوهشگران معتقدند اهمیت سرعت پیاده‌روی به عنوان یک عامل موثر بر سلامتی، باید در پیام‌های عمومی سلامت مطرح شود.
 آن‌ها با تجزیه ‌و تحلیل بر روی بیش از 50 هزار فرد بالغ که به‌صورت روزانه پیاده‌روی می‌کنند، دریافتند که سرعت بیشتر پیاده‌روی با ریسک پایین‌تر بیماری‌های قلبی-عروقی و سایر علل مرگ‌ومیر ارتباط دارد!

*به نقل از British Journal of Sports Medicine، این پژوهش که به سرپرستی دانشگاه سیدنی انجام گرفته است، نشان می‌دهد که افزایش سرعت پیاده‌روی می‌تواند طول عمر افراد را نیز افزایش دهد.

*راه رفتن با سرعت معمولی در مقایسه با راه رفتن با سرعت پایین، با 20 درصد کاهش در ریسک درگیری با همه علل مرگ‌ومیر همراه است. این درحالی‌ است که راه رفتن سریع با کاهش 24 درصدی این ریسک، موثرتر قلمداد می‌شود.

نتایج مشابه این پژوهش برای خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی-عروقی نیز انتشار یافته است که به ترتیب با کاهش 24 و 21 درصدی در پیاده‌روی با سرعت معمولی و بالا، در مقایسه با راه رفتن آهسته همراه بوده است.

همچنین با افزایش سن، سرعت راه رفتن می‌تواند بیشتر بر سلامت افراد تاثیر بگذارد. در این آزمایش، داوطلبان 60 ساله یا مسن‌تر، با سرعت معمولی و بالا پیاده روی کرده‌اند. نتایج نشان داد که خطر مرگ بر اثر علل قلبی-عروقی در افرادی که با سرعت متوسط پیاده‌روی کرده‌اند، 46 درصد کاهش و در کسانی که با سرعت بالا راه می‌رفتند، کاهش 53 درصدی را نسبت به گروه شاهد، نشان داده است!

این نتایج، در مقاله‌ ویژه‌ای به قلم پروفسور "ایمانوئل استاماتاکیس" از مرکز "چارلز پرکینس" و دانشکده‌ سلامت عمومی دانشگاه سیدنی، در شماره ویژه مجله فوق که منحصرا بر روی آثار پیاده‌روی و سلامت مطالعه می‌کند، منتشر شده است.

پروفسور "استاماتاکیس" بیان کرده است: «سرعت بالای پیاده‌روی، عموماً 5 تا 7 کیلومتر در ساعت است، اما به سطح تناسب اندام فرد نیز بستگی دارد. یک ملاک جایگزین این است که با سرعتی پیاده‌روی کنید که حفظ این سرعت، باعث شود کمی نفس‌نفس زده و عرق کنید.»

*همچنین وی اضافه کرده است: «سرعت پیاده‌روی با ریسک همه‌ علل مرگ‌ومیر ارتباط دارد، اما نقش اصلی آن مستقل از مجموع فعالیت‌های فیزیکی که یک فرد انجام می‌دهد، تاکنون توجه زیادی را دریافت نکرده است.»

در یک همکاری میان مرکز "چارلز پرکینز" و دانشگاه سیدنی، دانشکده پزشکی و سلامتی دانشگاه کمبریج، دانشگاه ادینبرو، دانشگاه لیمرک و دانشگاه اولستر، پژوهشگران به دنبال تعیین ارتباط بین سرعت پیاده‌روی با مرگ، بر اثر همه علت‌های بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان بوده‌اند.

این گروه پژوهشی، سوابق مرگ‌ومیر را با نتایج 11 نظرسنجی مبتنی بر جمعیت در انگلستان و اسکاتلند از سال‌های 1994 تا 2008 که در آن شرکت‌کنندگان سرعت پیاده‌روی‌شان را گزارش کرده‌ بودند، ارتباط دادند و سپس، عواملی چون میزان و شدت همه‌ فعالیت‌های فیزیکی، سن، جنسیت و شاخص توده بدنی آنان را نیز تعدیل کردند.

درحالی‌که جنسیت و شاخص توده بدنی ظاهراً تأثیری روی نتایج نشان نداده است، اما پیاده‌روی با سرعت معمولی یا زیاد با کاهش معنادار ریسک همه علل مرگ و بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط داشته است. با این وجود، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد سرعت پیاده‌روی تأثیر معنی‌داری روی مرگ بر اثر سرطان دارد.

پروفسور "استاماتاکیس" بیان کرده است: «جداسازی تأثیر یک جنبه خاص فعالیت فیزیکی و درک ارتباط بالقوه آن با خطر مرگ زودرس پیچیده است.»

*در کل، بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد که افزایش سرعت پیاده‌روی می‌تواند روشی ساده برای بهبود سلامت قلبی و کاهش خطر مرگ زودرس باشد. این امر پیام ساده‌ای را برای کمپین‌های سلامت عمومی فراهم می‌آورد تا آن را ترویج دهند❗️
قابل توجه کوهنوردان مبتلا به دیابت:
از کجا متوجه شویم حمله قلبی خاموش داشته ایم؟

حمله قلبی شرایطی است که احتمالا فکر نمی کنید بدون بروز هیچ نشانه و علائمی آن را تجربه کنید. اما این امکان وجود دارد و حتی از آن چیزی که شاید فکرش را بکنید شایع‌تر است. این شرایط به نام حمله قلبی خاموش شناخته می شود.

افرادی مثل مبتلایان به دیابت به علت آسیب عصبی اعضای بدن فرد ممکن است نشانه های هشدار دهنده مانند درد و ناراحتی را احساس نکند. اما آسیب رخ می دهد و پیامدهای خطرناک حمله قلبی خاموش واقعی هستند.

این امکان وجود دارد مقداری درد، فشار، یا انقباض را در مرکز سینه به جای سمت چپ آن احساس کنید. این شرایط ممکن است همانند یک سوء هاضمه بی اهمیت به نظر برسد، اما اگر از بین نرود می تواند از مشکلی بزرگتر حکایت داشته باشد.

در حین کوهنوردی از دیگر نشانه هایی که ممکن است با آنها مواجه شوید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

● ناراحتی معده
● سوزش سردل
● احساس سبکی سر
● احساس خستگی بدون هیچ دلیلی
● تنگی نفس، حتی زمانی که کار خاصی انجام نمی دهید
● عرق سرد ناگهانی یا خیس شدن دست ها بدون هیچ دلیلی
● درد در فک، گردن، یا بازوی چپ (به ویژه در زنان شایع است)

اگر با هر یک از این علائم مواجه شدید مراجعه به پزشک در کمترین زمان ممکن بهترین گزینه است.

 دکتر حمید مساعدیان
سوزش کف پا در کوهنوردان نشانه چیست؟

*علل سوزش پا متعدد است از خستگی ساده گرفته تا شرایط جدی‌تر مانند آسیب‌دیدگی عصب یا اختلال در گردش خون؛ بنابراین، علت اساسی بروز این مشکل هر چه زودتر باید تشخیص داده شود تا از آسیب‌دیدگی درازمدت جلوگیری شود.
سوزش پا در همه گروه‌های سنی، به ویژه افراد بالای 50 سال دیده می شود.

*عوارض:
افزون بر احساس سوزن سوزن شدن، علایم دیگری که در ادامه به آن پرداخته می شود، نشانه مشکل جدی‌تری است و باید به پزشک مراجعه کنید.
قرمزی
ورم
افزایش تعریق
احساس درد
افزایش احساس گرم شدن
 علل احساس سوزش کف پا:
وارد آمدن فشار زیاد به پاها مانند ایستادن طولانی مدت
چاقی مفرط
آسیب‌دیدگی
اختلال در گردش خون
مصرف مشروبات الکلی
کمبود ویتامین های گروه B
نقرس
نوعی بیماری قارچی انگشتان
نوروم (نوعی تومور بافت عصب)
نوروپاتی محیطی ( آسیب عصبی )
دیابت
قرار گرفتن در معرض سموم
بسیاری از مردم در پایان یک روز طولانی احساس سوزش پا می‌کنند. گاهی این امر در خواب اختلال ایجاد می‌کند که مشکل جدی‌تری است. به‌ویژه در افرادی که اضافه‌وزن دارند و ساعت‌های طولانی‌تری می ایستند.
مشکلات گردش خون و اختلالات عصب مانند نوروپاتی نیز می‌تواند دلیل سوزش پا باشد.

تشخیص:
پزشک با معاینه بدنی شروع می‌کند و درباره عوارض، نوع کفشی که می‌پوشید و سابقه پزشکی سوال می کند برای مطمئن شدن از عدم آسیب‌دیدگی عصب یا مشکل دیگر شاید نیاز به‌عکسبرداری باشد.
برای مطمئن شدن از نداشتن بیماری دیابت، نقرس یا روماتوئید نیاز به آزمایش خون و ادرار پیدا خواهید کرد.
برای تشخیص بیشتر شاید شمارا به متخصص غدد، پوست،آلرژی، متخصص روماتیسم و... ارجاع دهد.
 چگونه می‌توان سوزش پا را تسکین داد:
استفاده از کفش مناسب
استفاده از جوراب کتان برای کاهش تعریق
استفاده کردن از کفی‌های طبی
شستن پاها در آب سرد ( نه یخ)
افزایش مصرف ماده مغذی به‌خصوص ویتامین B
استراحت دادن منظم به پا (هنگام استراحت پا را بالا بگیرید)

 درمان :
دارو درمانی برحسب مشکل (قارچ،عصب،دیابت و...)
پمادها ی موضعی
کفش طبی
جراحی برای ترمیم عصب یا مشکلات مربوط به مفاصل یا عضلات
مصرف ویتامین.

ادامه دارد

پرندگان را در زمستان برفی دریابیم

 روزهای سرد و برفی  آخر پاییز و زمستان موجب شده تا بسیاری از پرندگان، عادات غذایی خوردن کرم و حشره را کنار بگذارند و از ته مانده های سفره مردم به عنوان مکمل های غذایی استفاده کنند تا بتوانند روزهای برفی زمستان را به سلامت سر کنند.

این فصل، زمانه سختی برای پرندگان است؛ در این فصل سرد، روزها کوتاه و شب ها سرد و طولانی هستند؛ مواد غذایی پرندگان (میوه های درختی) که در طبیعت موجود بوده ، مصرف شده یا زیر برف پنهان است. اکثر حشرات نیز مرده یا خفته اند.

آب ها یخ زده و به سختی در طبیعت پیدا می شود و مواد غذایی مورد نیاز برای تولید انرژی جهت گرم و زنده نگه داشتن پرندگان، کمیاب شده است از سوی دیگر پیدا کردن سرپناه هم ممکن است برای پرندگان کوچک و ضعیف شهرمان آسان نباشد.

سرپناه پرندگان می تواند خانه های دست ساز انسان یا زیستگاه های محدود طبیعی باشد که پرندگان را از باد ، باران ، یخ یا برف زمستان در امان نگاه می دارد و بهار را با خواندن آنان نوید داده و خوش می کند.

پرندگان خون گرم هستند؛ این به آن معنا است که آنها در درون محدوده خاصی حتی زمانی که درجه حرارت در اطراف آنها تغییر می کند ، درجه حرارت بدن خود را حفظ می کنند و برای حفظ این درجه حرارت نیز باید غذای کافی بخورند.

در سرما و زمستان، پرندگان با ایجاد فضای هوا داخل پر و بال ، خود را گرم نگاه می دارند، برخی دیگر از پرندگان روی یک پا قرار می گیرند تا با پای دیگر بدن خود را گرم کنند.

پرندگان آمادگی مقابله با افت ناگهانی درجه حرارت یا توفان های ناگهانی در زمستان را ندارند بنابر این باید برای تغذیه آنان کمک کنیم.

 تغذیه پرندگان در زمستان

بهتر است به پرندگان دانه های مغذی با کالری بالا بدهیم البته گزینه های مختلفی برای تغذیه پرندگان وجود دارد از ارائه ته خرده های نان خشک گرفته تا گندم و ارزن.

بهترین مکان برای گذاشتن غذای پرندگان، مکانی دور از باد در سمت شرق یا سمت جنوب شرقی خانه و در نزدیکی بوته یا درخت است.

مکان قراردادن دانه ها باید محل امن از شکارچیان به خصوص گربه ها و سرپناهی برای باد و آب و هوا باشد.

البته قرار دادن غذا در فضای باز نیز این امکان را به پرندگان می دهد تا آنها بتوانند نزدیک شدن خطر را بهتر ببینند. این فضا باید دید واضح و روشنی از محیط اطراف داشته باشد.

گنجشک ها، کبوتران، یاکریم ، کلاغ، دم جنبانک و حتی گاهی طوطی، قناری، بلبل و دارکوب از عمده پرندگانی هستند که از ته مانده غذا یا دانه های پاشیده شده از سوی شهروندان در نقاط مختلف استفاده می کنند.

**تامین آب برای پرندگان

پرندگان در زمستان به یک منبع آب هم نیاز دارند؛ شما می توانید پرندگان را در یافتن آب آشامیدنی با قراردادن ظرف آب یاری کنید.

گاه به گاه می توان به ظرف آب سر زد تا در سرمای زمستان یخ نزده باشد با این کار علاوه بر تامین آب نوشیدنی پرندگان، آنها می توانند در این ظرف حمام هم کنند.

حتی می توان با قرار دادن سنگی در کنار جوی آب و فاصله گذاری مناسب ، پرندگان را در پیدا کردن آب کمک کرد.

**تامین سرپناه برای پرندگان

گذاشتن یک جعبه یا ساختن یک لانه با پوشش های گیاهی طبیعی نیز می تواند به حفاظت پرندگان از آب و هوای سرد کمک کند.

اما این سرپناه باید در مقابل شکارچیان طبیعی نیز امن باشد تا در صورت حمله یک شکارچی مانند گربه، پرنده به راحتی بتواند فرار کند.

لانه هایی که قبلا برای پرندگان درست کرده اید باید انگل زدایی شوند و فرصت زندگی به پرندگان در یک لانه تمیز را بدهید.

**مهربانی با پرندگان در روایات اسلامی

زمستان فصل سختی برای پرندگان است چرا که غذا در این فصل برای پرندگان کمیاب است و این مساله می تواند موجب مرگ آنها شود.

از آنجا که بدن پرندگان طوری خلق شده که به گرما نیاز دارند ، آب و هوای سرد می تواند مشکل بزرگی برای پرندگان باشد؛ پرندگان باید با تغذیه مناسب ، چربی بدن خود را برای مقابله با سرما در حد مناسبی نگاه دارند.

در این روزهای سرد زمستانی ، بسیاری از حیوانات و به ویژه پرندگان برای یافتن غذا به سکونتگاه های انسان پناه می آورند و ما می توانیم با قرار دادن تکه های نان و باقیمانده سفره غذای خود در مکانی از حیاط ، بالکن یا معابر پرندگان را سیر کنیم.

این روزها، پرندگان زیادی به باغچه ها و حیاط خانه ها سر می زنند و از خرده های غذا یا ته مانده سفره که مردم برای آانها می ریزند، استفاده می کنند؛ می توانیم روزهای سرد زمستانی را به روزهای دانه پراکنی برای پرندگان تبدیل کنیم.

در دین مبین اسلام به مهربانی با حیوانات، سفارش زیادی شده است؛ هرچند حیوانات در اسلام مرتبه پایین تری از انسان دارند و انسان ، ˈاشرف مخلوقاتˈ دانسته شده با این حال از مسلمانان خواسته شده که با حیوانات به ملایمت و مهربانی رفتار کنند و احادیث متعددی از مهربانی ائمه با حیوانات وجود دارد.

ˈعبدالمطلب بن هاشمˈ پدر بزرگ و سرپرست حضرت محمد (ص) نیز یکی دیگر از این الگوهای دینی است که به سبب مهربانی با پرندگان بین مردم به مرد بخشنده و طعام دهنده پرندگان مشهور شده است .

از سوی دیگر والدین می توانند با آموختن حس مهربانی نسبت به پرندگان به کودکان خود درس مهر و محبت را به صورت عملی بیاموزند؛ همچنین والدین می توانند با بیان مثال ها و داستان هایی از مهربانی و رفتار بزرگان و شخصیت های دینی با حیوانات و پرندگان ، کودکان را به مهربانی با پرندگان تشویق کنند.

غیر از تغذیه حیوانات حتی می توان جای مناسبی را به عنوان لانه آنان ساخت ؛ مهربانی حسی توام با توانگری و رضایت به زندگی ما می بخشد و امتیاز دیگر آن ارتقای سلامتی و طول عمر است؛ مهربانی خصیصه ای است که نه تنها بر خود بلکه بر اجتماع اطراف هم تاثیری مثبت خواهد داشت.

این روزها علاوه بر مشکل کمبود غذا برای پرندگان آلودگی هوا نیز باعث برخی مشکلات برای آنان می شود ، پس اگر نمی توانیم مشکل آلودگی را برطرف کنیم حداقل با دادن غذا به پرندگان به آنها برای زنده ماندن فرصت دهیم .

و سخن آخر این که زمستان می تواند زمان بسیار خوبی برای غذا دادن به پرندگان و لذت بردن از آن باشد .

ولادت پر برکت رحمته للعالمین رسول خدا محمد بن عبدالله (ص)

و ولادت با برکت بنیان گزار مذهب تشیع امام جعفر صادق (ع)

 ودرخشش زیبای ستاره های آسمان عشق بر تمامی مسلمانان جهان

مبارک باد

مدیریت سایتهای مرند کوه و داغلار نغمه سی

رعایت اصول بهداشتی در ورزش سنگ نوردی :
اثرات پودر های ورزش سنگنوردی و صعودهای ورزشی در سلامت سنگنوردان:

1- جساسیتهای پوستی: پودر های رایج مورد استفاده در ورزش سنگنوردی می تواند باعث بروز حساسیت های پوستی در سنگنوردان گردد. رعایت شستشوی دستها بعد از تمرین و مسایقات ورزشی سنگنوردی می تواند از بروز چنین مشکلی بکاهد. ایجاد خارش، سوزش، قرمزی، بروز ضایعات پوستی از جمله علائم حساسیتهای پوستی ناشی از تماس با پودر های سنگنوردی است.

2- حساسیت های تنفسی ناشی از استنشاق پودر سنگنوردی: این پودرها می تواند باعث بروز حساسیت های تنفسی شود. افرادی که دارای مشکلات تنفسی و آلرژیک به استنشاق گرد و خاک و پودر ها هستند می تواند واکنش سخت تر و شدید تری نسبت به این پودر ها داشته باشند. افرادی که مبتلا به آسم می باشند بیشتر باید مراقب ورود گرده ها و پودر ها به سیستم تنفسی خود باشند. در مواردی حتی ورود این ذرات می تواند باعث بروز حمله های آسم در افراد مستعد به حملات آسم باشد.

3- انتقال بیماریهای پوستی از طریق تماس با گیره های سنگنوردی: در اثر تماس مداوم با پوست افراد و ورزشکاران مختلف، سنگنوردانی که مبتلا به بیماریهای خاص پوستی نظیر بیماریهای قارچی هستند باید بیشتر مراقب سلامتی خود باشند بیماری های پوستی می تواند از سنگنوردی به سنگنورد دیگر براحتی انتقال یابد. لازم است اگر سنگنورد به بیماریهای پوستی مبتلاست برای مدتی دست از تمرین کشیده و با پیگیری مجدانه نسبت به درمان بیماری زمینه ای پوستی خود اقدام نماید تا زمینه انتقال بیماریهای واگیر پوستی بین سنگنوردان برطرف گردد.

4- رشد میکروبهای بیماریزا بر رووی گیره ها و سطوح دیواره: بر طبق تحقیقات انجام شده و کشت های متعدد از سطوح گیره های سنگنوردی ثابت شده که بر روی گیره ها و سطوح دیواره های داخل سالن باکتری های بیماری زای متعددی رشد نموده که می تواند باعث آلودگی و بیماریزایی سنگ نوردان گردد. اکثر دیواره ها نیز چون در داخل سالن و در محیط سایه و مرطوب قرار دارند و همچنین بعلت تماس مکرر با عرق ورزشکار می باشد می تواند زمینه مناسبی برای رشد و فعالیت میکربی باشد. از این نظر باید نسبت به استحمام ورزشکاران و سنگنوردان قبل از شروع برنامه سنگنوردی خود دقت و اهتمام لازم بعمل آید.

5- انتقال بیماریهای منتقله از راه تماس خونی: در ورزش سنگنوردی صدمات جسمی، پوستی و خونریزی از این صدمات (حتی در موارد بسیار ناچیز) غیر قابل اجتناب است. بیماریهایی نظیر هپاتیت بی و ایدز و ویروسهای بیماریزا می تواند از طریق تماس خون با خون که از سنگنورد قبلی که گیره های دیواره را آلوده نموده به سنگنورد بعدی منتقل شود. بواسطه همین عامل سنگنوردان در صورت بروز جراحت باید بلافاصله نسبت به پوشاندن ناحیه صدمه دیده اقدام نمایند. در موارد جراحت باید از فعالیت روی دیواده و آلوده نمودن گیره های دیواره پرهیز نمایند.

مواردی که مدیران باشگاه ها و دیواره های سنگ نوردی می بایست رعایت نمایند: پاکسازی دوره ای گیره های دیواره های سنگ نوردی و ضدعفونی آنها و شستشو با فرچه های مناسب، که با ورود به خلل و فرج گیره ها و دیواره، آنها را از آلودگی ها احتمالی پاک نماید اقدام نمایند. دقت در درمان سنگنوردانی که دچار صدمه و خراشهای پوستی شده اند و ممانعت از ادامه سنگنوردی در صورت بروز جراحت می تواند در پاکیزه نگهداشتن دیواده سنگنوردی موثر باشد.

نکته قابل توجه اینکه در سنگنوردی طبیعی که در طبیعت و روی دیواره های کوهستانی انجام می شود بعلت تابش اشعه ماوراء بنفش خورشید در طی روز می تواند در زمینه پاکسازی گیره ها و دیواره های سنگنوردی موثر باشد. در نتیجه بر روی دیواره های سنگنوردی طبیعی نباید زیاد نگران آلودگی های میکروبی بود.

تاثیرات اجتماعی حوادث کوهنوردی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: کوهنوردی رشته ای مفرح و مورد علاقه بسیاری است (گر چه آن را ماجراجویی می دانند نه ورزش) که همواره مشتاقان خود را دارد و ایران به واسطه کوهستانی بودن پتانسیل بالایی در گرایش مردم به خصوص جوانان دارد.

از سویی دیگر ورود بدون «ضابطه» به این رشته ورزشی در دل خود آسیب های جبران ناپذیری دارد که آنرا از دیگر رشته های ورزشی انفرادی و گروهی متمایز می کند، یکی از این تفاوت ها، «تبعیت» تمام قوانین و آموزش ها و تخصص ها از «طبیعت» است از طرفی چون همانند سایر رشته های ورزشی در اماکن خاصی که امکان امداد آنی وجود دارد صورت نمی گیرد بر اهمیت آموزش و امنیت آن می افزاید.

لذا گرچه ورود به محیط آن، با حداقل امکانات میسر است اما خروج از آن گاهی با بالاترین امکانات و تخصص ها و تجهیزات مشکل است (صرفا دانش و تجهیزات کافی نیست بلکه خِرَد تلفیق این دو کارساز خواهد بود) چرا که قانون طبیعت یکسان نیست و هر روز و هر لحظه شرایط جدیدی را فراهم می نماید

کوه رفتن تکرار است اما کوه هیچگاه تکراری نیست

از بُعدی دیگر حوادث کوهستان بخصوص اگر جمعی اتفاق بیفتد (حادثه بهمن دیزین، تاریک‌دره همدان، کرکس کاشان و کول جنون سال ۸۴ و ۹۶) تاثیرات اجتماعی موقت بازدارنده ای دارد که اگر چه در گذر زمان به فراموشی سپرده می شود اما داغ آن همیشگی است، بازدارنده است آن گونه که ماه های ابتدای بعد از حادثه بسیاری خانواده ها فرزندان و همسر و ... را از صعود و ‌حضور در کوهستان بخصوص در زمستان باز می دارند برنامه تورهای داخل و‌خارج از آن تاثیر می پذیرند و بازارشان کمی شل می شود.i

اما همانطور که کوهنوردان حادثه را فراموش و به همان سبک گرفتار می شوند (مشابه حوادث ۸۴ و ۹۶ کل جنون و یا حادثه درفک در پاییز چند سال پیش) خانواده ها نیز به مرور منعطف شده و اجازه برنامه را به فرزندان و همسر و ... خود می دهند و این ممانعت موقت در حالیست که گاهی در خصوص افراد عام و آموزش ندیده و بی تجربه که برای خوشگذرانی و وقت کشی به کوه می آیند کاملا بجا و در خصوص افراد حرفه ای محتاطانه می باشد.

به طور مثال در زمان دو روزه جستجو و امداد حادثه اخیر کل جنون که ۹ نفر از جوانان و پیشکسوتان و‌ قهرمانان کوهنورد در آن جان باختند شاهد مرگ لااقل ۵۰ن نفر در جاده ها بودیم که جوانان نیز در آن بودند اما چون به این امر عادت کرده ایم سهل و ساده از کنارش گذشتیم و حتی انعکاس آنچنانی هم نداشت اما اخبار کوهنوردان همانند حوادث هوایی در راس خبرها بود که تاثیرات اجتماعی خاص خود را بجاگذاشته و تداوم خواهد داشت.

انشالله که حوادث کوه به عادت تبدیل نشود

«ادو یسترز» کوهنورد آمریکایی می گوید هیچ کوهی ارزش مرگ یک انسان را ندارد و ‌«مسنر» حتی به از دست دادن بند انگشت اشاره دارد، ضمن اینکه کوه ها خطرناک نیستند و کوهنوردی هم خطرناک نیست بلکه رفتار ماست که خطرآفرین است و ما در مقابل طبیعت اگر اندیشه نکنیم همواره تسلیم محض هستیم (زلزله، آتشفشان، سیل و ...)

امید که بااستفاده از دانش کوهنوردی، تجهیزات استاندارد، و البته خِرَد که لازمه کار است نه تنها برای خود و خانواده هایمان،بلکه برای عواطف عمومی درد سر آفرین نشویم.

توصیه ورزشی برای درمان زانو درد:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: تجویز ورزش درست مثل دارو می‌باشد. باید نوع ورزش، شدت آن، مدت آن، فواصل انجام ورزش و زمان مراجعه بیمار برای ارزیابی بعدی مشخص باشد.

برخی تمرین‌ها در یک بیماری درمان می‌باشند اما در نوع دیگر بیماری‌ها ممکن است ممنوع باشند. یکی از مهم‌ترین مسایل در تجویز ورزش این است که باید به نحوی باشد که بیمار آن را انجام دهد مثلا اگر به بیمار بگوییم هزار بار در روز ورزش تقویت عضله چهار سر را انجام بدهد، به جز عوارضی که برای بیمار ممکن است ایجاد شود، بیمار عملا انجام این کار را غیر عملی می بیند و از انجام آن خودداری می‌کند.

بنابراین برنامه تمرین درمانی باید منحصر به بیمار باشد و برای بیماری خاص طراحی شده باشد.
دادن یک جزوه کلی به بیماران برای انجام ورزش در مجامع تخصصی پذیرفته نیست. این بروشورها به شرطی قابل قبول می‌باشند که هر کدام از ورزش‌ها به بیمار توضیح داده شده و از بیمار امتحان به عمل آید که تمرین را درست انجام می‌دهد.

 متاسفانه حتی ورزشهای مضر برای افراد سالم از طریق رسانه‌های عمومی تبلیغ می‌شوند. انجام ورزش نیز ظرایف خاص خود را دارد.
مثلا اگر با دستگاه تقویت عضله چهار سر کار می کنیم انجام آهسته این ورزش فشار بیشتری بر زانو وارد می‌سازد.
وزنه زدن از پشت ساق برای افرادی که آسیب رباط صلیبی خلفی PCL دارند ممنوع است. در آسیب رباط صلیبی قدامی ACL در ورزش با وزنه زاویه پا باید بین 60-90 درجه باشد. این نکته بخصوص پس از عمل جراحی مهم است. در استفاده از دوچرخه زین باید بلند باشد به حدی که وقتی پا روی پدال است زانو مستقیم یعنی در ۱۸۰ درجه و کف پا کاملا روی پدال قرار گیرد بالا بودن بیش از حد زین نیز باعث درد در جلو زانو قرار می‌گیرد.
با تشکر از دکتر رئیسی متخصص طب فیزیک و توانبخشی

کلینیک تخصصی طب ارتفاع و پزشکی کوهستان ۲۲۶۳۳۸۱۹
دکتر حمید مساعدیان
خطاهای فنی و اخلاقی در کوهنوردی...

*گاهی پیش می آید که در کوهنوردی دچار خطا چه از نظر فنی و چه از نظر اخلاقی می شویم .
 دو همنورد و یا چند همنورد حقوقی بر گردن هم دارند که باید آنها را رعایت کنند . حقوق فنی ، حقوق اخلاقی ، حقوق آگاهی و امثالهم .

*رعایت نکردن این حقوق به ضرر هر دو طرف خواهد بود. به عنوان مثال در رعایت حق همنوردی ، اینکه ؛ احترام و ادب ، جویا شدن از احوال یکدیگر ، رعایت حق سن و جنسیت ، رعایت حد اعتدال در رفتار ، بخشیدن خطاهای یکدیگر و حق رازداری در برنامه های کوهنوردی ( البته در جایی که خطر جانی در بین باشد داستان متفاوت خواهد بود ) !

وقتی همنوردان قبل از شروع برنامه باهم هماهنگی لازم را پیدا میکنند ، در واقع پذیرفته اند که تمام حقوق یکدیگر را رعایت کنند . هراتفاقی که در حین برنامه رخ مید هد نباید به بیرون از جمع درز پیدا کند * حال میخواهد کمک فنی باشد و یا هر مسئله دیگری که به آبرو و حیثیت طرف مقابل لطمه بزند . خصوص در بحث آبرو بسیار احتیاط لازم است ، چرا که جبران آن دشوار و غیر ممکن خواهد بود. شما در برنامه ای به همنوردی کمک کرده اید و دست او را گرفته اید ، و یا با او بحث و جدل داشته اید و یا نفر آهنگ حرکت تیمی را مختل کرده است ، شما حق بردن آبرو و حیثیت طرف را ندارید !

*رعایت حق همنوردی لازم و واجب است و کسانی که این حق را نادیده میگیرند هنوز الفبای کوهنوردی را نیاموخته اند

آسیب شناسی ورزشی :

عوامل اصلي تخريب كننده مفصل زانو:

بي شك ورزش كوهنوردي با تمامي لذت ها و زيبايي هاي آن هميشه طرفداران بي شماري داشته و خواهد داشت ولي رعايت نكردن برخي اصول اوليه در دراز مدت سبب تخريب مفصل زانو شده و باعث درد فراوان در مفصل زانو خواهد شد...

پيشگيري بهترين راه درمان هر دردي ميباشد...

١-كاملترين و بهترين راه تقويت مفصل زانو بدنسازي عضلات چهار سر زانو و همسترينگ ميباشد..با تقويت اين عضلات فشار زيادي از روي مفصل زانو برداشته شده و بي شك دچار مشكل زانو درد نخواهيم شد...

٢-صعود هاي سرعتي و در ادامه فرودهاي با سرعت بالا در محيط كوهستان شايد در ابتدا شما رو دچار مشكل نكند ولي در دراز مدت مفصل زانو را تخريب كرده و ميتواند هر كوهنوردي را زمين گير كند...

٣-حمل كوله هاي سنگين يكي ديگر از عوامل تخريب كننده مفصل زانو و همچنين سبب كمردرد خواهد شد..لازم به ذكر است كه بيشترين وزني كه هر كوهنورد مجاز به حمل آن ميباشد بايد حداكثر ١/٤وزن خودش باشد...

٤-استفاده از كفش مناسب كوهنوردي هر فصل با رعايت استاندارهاي جهاني يكي ديگر از عوامل پيشگيري كننده از تخريب مفصل زانو ميباشد...

٥-استفاده از باتوم كوهنوردي در هر صعود و فرودي در محيط كوهستان ..بي شك يكي ديگر از مهمترين عوامل پيشگيري كننده از تخريب مفصل زانو استفاده صحيح و درست از باتوم كوهنوردي ميباشد..
در هنگام فرود بيشترين ضربه و فشار را مفصل زانو با ٥برابر وزن هر شخص تحمل ميكند..يعني اگر به عنوان مثال وزن شما در حدود ٨٠كيلو و كوله پشتي شما٢٠كيلوگرم باشد؛
در هنگام فرود مفصل زانوي شما فشاري در حدود ٥٠٠كيلوگرم را تحمل ميكند؛ولي با استفاده صحيح از باتوم كوهنوردي علاوه بر حفظ تعادل و نظم در هنگام فرود ٣٠درصد از فشار وارده بر مفصل زانو را بر ميدارد...

٦-خوردن مايعات فراوان در هنگام كوهنوردي علي الخصوص خوردن آب سبب هيدراته شدن بدن شده و از آسيب هاي وارده به مفصل زانو در دراز مدت ميكاهد...

٧-كاهش وزن يكي ديگر از عواملي است كه علاوه بر حفظ سلامتي بدن هر شخصي سبب پيشگيري از تخريب مفصل زانو خواهد شد....

٨-ريكاوري مناسب پس از هر برنامه كوهنوردي....بهترين و مناسب ترين راه ريكاوري مفصل زانو پس از هر برنامه سنگين كوهنوردي ؛شنا كردن و راه رفتن در آب استخر ميباشد...

٩-خوردن قرصهاي گلوكوزامين و غضروف ساز فقط و فقط جنبه تجاري و تبليغاتي داشته و شايد در كوتاه مدت سبب كاهش درد در مفصل زانو شوند ولي در دارز مدت اثري نخواهند داشت...
.
با رعايت يه رژيم سرشار از غذاهاي دريايي و سبزيجات فراوان و همچنين استفاده از تجارب دكترهاي تغذيه به سلامت بيشتر مفصل زانو و بدن خود كمك خواهيم كرد.....

شايد خواندن اين نوشته ها وقت زيادي از شما نگيرد ولي مطمئن باشيد كه رعايت كردن هر كدام از اصول بالا كليد كاهش دردهاي مفصل زانو در دراز مدت خواهد شد و شما به عنوان يك كوهنورد بدون هيچ مشكلي از محيط كوهستان لذت خواهيد برد.

ترفند: جلوگیری از یخ زدن آب بطری در زمستان

بطری آب را کامل پر نکنید. برای مثال حدود یک سوم حجم بطری، هوا باشد و دوسوم آن آب باشد.

در بطری را محکم ببندید.

بطری را به صورت وارونه داخل کوله پشتی و نزدیک بدن قرار دهید به طوری که درب آن به سمت پایین باشد.

در این حالت، نه تنها آب یخ نمی زند بلکه درب بطری‌ نیز به راحتی باز می شود.

ادامه دارد.......