نکاتی در باره فرود از ارتفاع :
با انتخاب بهترین راه ها و منطقی ترین مسیرها برای پایین آمدن از کوه از مصرف بیهوده انرژی جلوگیری کنید.
همیشه قبل از دیر شدن وقت و گرفتاری در میان توفان و کولاک ارتفاع خود را کم کرده و راهی ارتفاعات پایین کوهستان شوید.
هنگام فرود وزن شما و کوله پشتی به شدت روی ران، زانو و به طور کل پاها وارد میشوند.
انگشتان جمع شده و تکان های گوناگون بدن به بالای ستون مهره ها حرکت کرده و همه بدن را تکان میدهد.
از دویدن در سرازیری ها جدا خودداری کنید. این کار آسیب های جبران ناپذیری به مفاصل و استخوان های پاهایتان وارد میسازد.
در شیب های تند آرام و سنگین قدم بگذارید و پا را از زانو کمی خم و با فاصله کم و حالت انعطاف زیاد بدنتان حرکت کنید. همیشه در پایین آمدن از کوه وقت اضافی برای گروه پیش بینی کنید. هنگام پایین آمدن از کوه شخص باید گامهای خود را با اختیار و کنترل شده بردارد و به میزان سرعت خود توجه داشته باشد. به عبارت دیگر عضلات پایتان را شل نکنید. بهتربن راه برای پایین آمدن از کوه آن است که زانوها را کمی خم کنید و کمر را صاف نگه دارید.
آيا ميدانيد علت اصلي مشكل تنفس در ارتفاع چیست
آيا درست است كه در ارتفاعات اكسيژن كمتر می باشد؟
با زیاد شدن ارتفاع، غلظت اکسیژن در همان حد باقی میماند، ولی تعداد مولکول های اکسیژن در هر تنفس کاهش مییابد.
در ارتفاع 3500 متری فشار بارومتری تنها 483 میلیمتر جیوه است، یعنی تقریباً 40 درصد کاهش در مولکول های اکسیژن موجود در هر تنفس.
جهت اکسیژن رسانی مناسب به بدن سرعت تنفس شما (حتی در هنگام استراحت) باید افزایش یابد. این تهویه اضافی محتوای اکسیژن خون را بالا میبرد، ولی نه در حد غلظت اکسیژن در سطح دریا.
از آنجایی که مقدار اکسیژن مورد نیاز برای فعالیت تغییری نکرده است، بدن باید خود را با مقدار کمتر اکسیژن تطبیق دهد. به علاوه به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، ارتفاع زیاد و فشار کمتر هوا باعث نشت مایع از مویرگ ها میشود که همین عامل میتواند باعث افزایش مایعات در ریه و مغز شود.
ادامه مسیر به سمت ارتفاعات بالاتر بدون عادت کردن (همهوایی) و وفق یافتن با محیط میتواند به بیماریهای شدید و حتی مرگبار منجر شود. اگر به ارتفاعات بیش از 3000 متری میروید، در هر روز تنها 300 متر ارتفاع خود را افزایش دهید و در ازای هر 1000 متر بالا رفتن، یک روز استراحت کنید
در ارتفاعات بعلت كمبود رطوبت هنگام تنفس بخار آب زياد از بدن دفع ميشود.
پس آب زيادي بايد نوشيد.
تنگی نفس در کوهنوردی :
تنگینفس حین فعالیت، یک مشکل شایع و مهم است که میتواند بر اثر بیماریهای قلبی ـ ریوی یا عصبی به وجود بیاید. قبل از پرداختن به علل و درمان این مشکل به تعریف دقیق این علامت میپردازیم.
▪️مفهوم تنگی نفس:
مفهوم تنگینفس این است که فرد احساس ناخوشایندی از نفسکشیدن داشته باشد یا به عبارتی، بسختی دم و بازدم انجام دهد. اگر این حالت فقط در زمان فعالیت به وجود آید به آن تنگینفس فعالیتی میگویند.
▪️ اما تنگینفس فعالیتی چند درجه دارد؟
تنگینفس فعالیتی درجه 1: به شرایطی گفته میشود که فرد فقط هنگام فعالیتهای خیلی شدید مثل دویدن، دوچرخهسواری تند یا کوهنوردی دچار تنگینفس شود، ولی در زمان فعالیتهای معمولی دچار مشکل نشود.
در تنگینفس فعالیتی درجه 2: فرد حین فعالیتهای بدنی معمولی مثل راه رفتن یا انجام کارهای منزل هم دچار تنگینفس شود.
وقتی درجه تنگینفس به 3: میرسد زمانی است که حتی فرد وقتی میخواهد کارهای شخصی خودش مثل شستن دست و رو و شانهکردن سر را انجام دهد هم دچار تنگینفس میشود. این افراد فقط وقتی در حال استراحت هستند دچار تنگینفس نمیشوند.
نکته مهم این است که باید به خاطر داشته باشیم همه افراد، حتی اگر کاملا سالم باشند در زمان فعالیتهایی که بیش از توانایی آنهاست دچار تنگینفس فعالیتی میشوند و این به معنای بیماری نیست. مثلا یک مرد شصت ساله را در نظر بگیرید که سالهاست ورزش نمیکند. اگر این فرد با نوههایش فوتبال بازی کند دچار تنگینفس میشود و این لزوما به معنی بیماری نیست.
▪️علت تنگینفس فعالیتی چیست؟
1) شایعترین علت این مشکل، نارسایی قلبی است. نارسایی قلبی به مفهوم ناتوانی نسبی قلب در پمپکردن خون به درون سیستم گردش خون است.
به این ترتیب این بیماری موجب کمبودخون در اندام و در نتیجه ضعف و بیحالی شده و از طرفی تجمع خون درسیستم وریدی موجب ورم در اندامها بخصوص پاها میشود.
از طرف دیگر خون نمیتواند براحتی از ریهها به داخل قلب سرازیر شود و به همین دلیل ریهها پر خون شده، ظرفیت انتقال هوا در آنها کم و فرد دچار تنگینفس حین فعالیت میشود.
2)علت دیگر تنگینفس، بیماریهای ریوی است. وقتی راههای هوایی ریهها به دلیل تماس طولانی با دود سیگار یا آلودگیهای معلق در هوای شهرهای بزرگ یا بیماریهای عفونی یا آسم دچار آسیبهای طولانیمدت و پیشرونده میشود، اندکاندک بخشهایی از ریهها نمیتواند در کارهای تنفسی شرکت کند و به این ترتیب فرد فقط بخشی از ریههایش سالم است.
وقتی این بیماران شروع به فعالیت میکنند لازم است همه بخشهای ریه برای انجام فعالیت بدنی مشغول به کار شود و چون این افراد بخشی از ریههایشان ناسالم است، دچار تنگینفس حین فعالیت میشوند.
3)دلیل سوم تنگینفس، مشکلات عصبی است. در این گونه بیماریها عموما بیمار در بیشتر موارد گاهی حین فعالیت و گاهی هنگام استراحت دچار تنگینفس میشود و با تشدید استرسهای روانی، تنگینفس هم بیشتر میشود.
پتوی نجات چیست :
این پتو جهت موارد اضطرای ساخته شده و دو منظوره می باشد بدین معنی که شخص را در برابر سرما و گرما حفظ می نماید . اندازه آن در حالت جمع شده به اندازه کف دست می باشد و در ابعاد باز شده 215�150 و 210�160 سانتیمتر است . جنس آن کامپوزیت و کوالیت است . کامپوزیت طبق تعریف انجمن متالوژی آمریکا به ترکیب ماکروسکوپی دو یا چند ماده مجزا که سطح مشخصی بین آنها وجود داشته باشد گفته می شود .
این پتو ضد سرما ، ضد آب ، ضد باد و ضد آفتاب است . سمت نقره ای آن جهت گرما و سمت طلایی آن جهت سرما استفاده می شود . 95% گرمای بدن را حفظ می کند . مدلی از این نوع پتو وجود دارد که در برابر آتش نیز مقاوم است . پتوی نجات را می توان در برنامه های کوهنوردی ، اسکی ، غارنوردی و حتی در مسافرت نیز به همراه داشت .
نحوه استفاده:
1- پتو را کاملاً باز کنید .
2- حدود 30 سانتی متر آن را زیر پای خود قرار دهید .
3- روی بدن کشیده و از پهلوها زیر بدن قرار دهید و مانند کیسه خواب استفاده نمایید .
درد های ساق پا بخصوص حینپیاده روی وکوهنوردی بی دلیل نیست !
در ساق پاها عضله ایی بنام آنتریور تیبیالیس (anterior tibialis) وجود دارد که بزرگترین عضله ی ساق پاست که کار اصلی آن تسهیل خم و راست کردن پا و انگشتان پاها است در نتیجه هر گونه آسیب و فشار و کشش بیش از حد وارد شده به این عضله ساق پا باعث بروز درد در مچ پاها ، اختلال در پیاده روی و دویدن و بالا پایین رفتن پله ها می شود.
?علائم آسیب جدی به عضله آنتریور تیبیالیس:
?۱.درد شدید در انگشت شصت پاها
?۲.درد شدید درمچ پاها و ساق پاها
?۳.التهاب در مچ پاها
?۴.ضعف مچ پاها
?۵.افتادگی پاها به صورتی غیر طبیعی
?۶. درد جلوی ساق پا
?علت ایجاد درد و التهاب در عضله ی آنتریور تیبیالیس:
?۱.پیاده روی طولانی و دویدن در سطح ناصاف و غیر مسطح و تردمیل
?۲.بالا پایین رفتن زیاد و بیش از حداز پله ها
?۳.پیچ خوردگی و تحمل فشار بیش از حد روی مچ پاها
?۴.نوروپاتی دیابتیک
?۵.نقرس
?۶.دفورمیتی انگشت شصت پاها
?روش درمان آسیب و کشش شدید انتریور تیبیالیس:
?۱.استراحت کافی: در ابتدا فرد باید استراحت کافی در جهت کاهش وزن و کاهش فشار وارد شده به مچپا داشته باشد همچنین با استراحت حدود یک هفته میزان التهاب و تورم آن کاهش پیدا میکند
?۲.گرما و یا گذاشتن کیسه یخ: در روز، سه الی چهار بار هر دفعه ده الی پانزده دقیقه ، با گذاشتن کیسه یخ و یا حوله ی گرم تا حد بسیاری التهاب و درد کمترمی شود.
?۳. مصرف دارو های ضدالتهاب و مُسَکِن ها مثل ایبوبروفن
?۴.بانداژ و بستن ساق پا و مچ پا با باند در جهت حفاظت و گرم کردن و کاهش تورم آن البته با نظر پزشک
آیا خوردن برف در زمان تشنگی می تواند گزینه مناسبی باشد ،؟
حتما تاکنون برای شما هم پیش آمده که در حال کوهنوردی و در میان انبوه برفهای محیط اطراف احساس تشنگی کنید و البته برای رفع تشنگی خود مقداری برف بخورید. سوال اینجاست که آیا خوردن برف یا ذوب کردن آن میتواند موجب رفع تشنگی شما و فراهم نمودن آب مورد نیاز بدن و رفع تشنگی شود؟
- برف نتیجه برخورد تودههای غلیظ بخار آب و هوای سرد میباشد و اصولا دانههای برف فاقد املاح و مواد معدنی میباشند.
- خوردن برف میتواند موجب افت دمای داخلی بدن شما شود، در نتیجه خوردن برف در شرایط سرمای کوهستان که شما نیاز به حفظ حرارات مرکزی و داخلی بدن دارید، معقول بنظر نمیرسد.
- نکته مهم دیگری که در مورد خوردن برف باید به آن توجه داشت، مساله بهداشت و تمیزی برف است، این که برف سفید رنگ است دلیل قانع کنندهای برای تمیز و پاک بودن آن نیست. باکتریها و ویروسهای محیط به هنگام وزش باد به راحتی میتوانند موجب آلودگی برف شوند که قطعا اینها با چشمان غیر مسلح قابل روئیت نیستند. این در واقع یکی از دلایلی است که کوهنوردان برف را میجوشانند و سپس آب جوشیده حاصل از آن را مصرف میکنند.
دانههای برف فاقد مواد معدنی میباشند، اگر مقادیر کمی برف مصرف کنید، این موضوع خیلی دردسرساز نیست اما اگر شرایط به گونهای پیش رود که شما مجبور به نوشیدن بیش از یک لیتر آب برف در روز باشید و این شرایط برای چندین روز ادامه یابد ممکن است موجب کاهش غلظت اسموزی خون، ناشی از "هایپر هیدراسیون" سلولی شود که یکی از نتایج آن ایجاد سردرد میباشد. به همین دلیل کوهنوردان بعد از جوشاندن آب برف مقادیری املاح و مواد معدنی مانند نمک به آن اضافه میکنند و یا سعی میکنند آب حاصل از ذوب کردن برف را بصورت سوپ میل کنند.
- در مقایسه آب معدنی و چشمههایی که از اعماق زمین و درون صخرهها میجوشد و دارای املاح و مواد معدنی است با برف و یا آب ناشی از ذوب کردن برف، برای کوهنوردان اولویت دارد
بنام خدای کوهستانها
برنامه اجرا شده کانون کوهنوردی فرهنگیان آراز شهرستان مرند در هشتم اسفند ماه سال 99 برابر با 26 فوریه سال2021بر دو مسیر صعود بر قله ی سانبران و بعنو بولاغی یا پینار بعنو به شرح ذیل اعلام میگرد د
تعداد شرکت کننده : 5 نفر
اسامی دوستانی که در این برنامه شرکت داشتند : آقایان 1- عزیززاده 2- مقبولی 3- نگارستان 4- فتاحپور 5- سلیمانپور
ساعت شروع از پای کوه : 8/5 صبح
مدت زمان کل برنامه : 8 ساعت
مدت زمان کوهپیمایی : 6 ساعت
مسافت طی شده :9کیلومتر
صعود به ارتفاع 1711 متری سانبران از قسمت جنوب شرق آن که دارای صغره های تیز می باشد که برای صعود از این مسیر همنوردان بایستی از لحاظ قدرت بدنی و تمرینی خوب باشند
مدت زمان صعود با استراحت و صرف صبحانه 1/5ساعت بطول کشید بعد از صرف صبحانه دوستان به قله سانبران صعود کردند و 5 دقیقه برای عکس انداختن در قله به رسم یادبود زمان داشتیم و بعد از آن راهنمای برنامه مسیر را به طرف بعنو بولاغی تغیر داد به هر حال این مسیر با گذشتن از چندین دره و تپه بلا خره بعد از طی 3 ساعت به منطقه مورد نظر رسیدیم و مدت زمان استراحت برای نهار و نماز مسول برنامه 1/5 ساعت وقت در نظر گرفت و اعلام کرد تا دوستان طبق برنامه عمل کنند و به موقع وقت کافی برای برگشت داشته باشندبه هر حال بعد از اتمام وقت دوستان به طرف نقطه شروع برنامه با طی 2 ساعت به کنار ماشین هاشون رسیدند و دقیقا " برنامه راس ساعت 4/5 بعداز ظهر با سلامتی به پایان رسید و خدا را شاکریم که در لحظه ، ودرطول برنامه حامی دوستانمان بود
تصاویر و فلیم از سلیمانپور
زیباترین ولادت : تنها کسی که در داخل خانه خدا بدنیا آمد، اوست
زیباترین نام : بنا بر روایات متعدد، نام علی (ع)مشتق از نام خداست
زیباترین معلم : علی (ع) تربیت شده دست پیامبر (ص) بود
زیباترین سخنان : به تعبیر بسیاری از بزرگان، نهج البلاغه برادر قرآن کریم است
علی (ع) پا به این دنیا گذاشت و قلب عاشقان را محسور کرد
سالروز میلاد حضرت علی (ع) و روز پدر روبه همه ی پدران بزرگوار بالاخص امام زمان (عج) و شما دوستان بزرگوار تبریک عرض می گویم مدیریت سایت داغلار نغمه سی و وبلاگ نغمه های کوهستان
سلیمان پور
مدیریت سایت داغلار نغمه سی و وبلاگ نغمه های کوهستان
اثرات وزش باد بر کوهنوردان :
از آنجایی که وزش بادها از عوامل تشدید کننده سرما و سرمازدگی هستند و با افزایش دما مقدار زیادی از دمای بدن ما (اگر دقت نکنیم) هدر می دهند، می توان گفت دشمن شماره یک کوهنوردان وزش بادها هستند.
عناصری که بر وضعیت هوا تأثیر می گذارند عبارتند از:
1) دما
2) رطوبت
3) دید افقی (مه و غیره)
4) ابرها و وضعیت آسمان
5) نوع و مقدار بارندگی
6) فشار هوا
7) وزش باد و سرمازدگی (کاهش دمای بدن و سرعت و قدرت آن)
دو عنصر ابرها و جهت بادها از همه مهمتر هستند عناصر جوی را نباید جدای از هم بررسی نمود کاملاً با یکدیگر در ارتباط هستند.
دمای هوا مهمترین عاملی است که تغییر آن در سایر عناصر تأثیر می گذارد.
تغییر وضعیت هوا، تغییر دما باعث تغییر رطوبت و در نتیجه تشکیل مه یا ابر و بارندگی می گردد.
اگر بخشی از هوا نسبت به هوای اطراف خود گرمتر شود منبسط و چگالی آن کاهش می یابد و میل به صعود پیدا می کند. و چون هوای سرد اطراف نسبت به هوای گرم شده سنگین تر است و فشار آن نسبت به هوای گرم بیشتر است در چنین شرایطی که فشار در یک نقطه از جو زیاد و در نقطه دیگری کم است جریان هوای به نام باد از نقطه ای که فشار زیاد است به نقطه ای که فشار کم است برقرار می گردد.
وزش باد علاوه بر سرد کنندگی می تواند نیرویی ایجاد کند که تعادل هر کوهنورد را بر هم بزند.
وزش بادی با سرعت 80 کیلومتر در ساعت نیرویی برابر با 23 کیلومتر بر یک شخص ایستاده اعمال می کند که راه آن نه ایستادن است، دولا شوید و یا چهاردست و پا راه بروید و یا به همدیگر متصل بشوید.
زمانی که هوا صاف و آرام است بدن تا 35 درجه را تحمل می کند اما هنگامی که باد با سرعت 5 متر در ثانیه می وزد تحمل 20 درجه هم غیرقابل تحمل است.
• وقتی هوا آرام است، دود حاصل از دورکشها به آرامی بالا می رود.
• وقتی باد با سرعت 5 متر در ثانیه می وزد، دود دودکشها را با خود می برد.
• وقتی باد با سرعت 6 تا 8 متر در ثانیه می وزد، پودر برفها را به هوا بلند می کند.
• وقتی باد با سرعت 10 متر در ثانیه می وزد، شاخه های کوچک درختان را به هوا بلند می کند.
• وقتی باد با سرعت 15 متر در ثانیه می وزد، تمام درخت را به تکان و حرکت را می دارد.
• وقتی باد با سرعت 20 متر در ثانیه می وزد، شاخه های بزرگ درختان را می شکند
نکات اساسی در پوشاک زمستانی کوهنوردان⁉️
? سرما- باد - رطوبت‼️
?مثلث مرگ را در هوای زمستان تشکیل میدهند❗️
?در واقع نحوه پوشیدن لباس در مقابله با این مثلث کشنده خلاصه میشود❗️
?از این رو طوری لباس پوشید که کارایی حداکثری در محافظت و هدر رفت دمای بدن را دارا باشد.‼️
?نکات اساسی در پوشش زمستانی⁉️
? لباسی بپوشید که به هنگام حرکت کمتر عرق کنید.❗️
? لباس های کتان به هنگام حرکت بیشتر عرق کرده و موقع تبخیر حرارت ثابت بدن را کاهش میدهند.پوشیدن آن اشتباه است.❗️
?یک سوم دمای بدن از طریق سر و گردن هدر میرود.کلاه مناسبی که گوش ها را بپوشاند انتخاب کنید و گردن را کاملا بپوشانید ، زیب کاپشن را محکم ببندید.❗️
?به هنگام توقف پوشش خود را افزایش دهید و اجازه ندهید دمای بدن هدر رود.❗️
?در هنگام بارش باران و برف توجه داشته باشید که به وسیله پوشاک مناسب مانند پانچو و بادگیر مانع خیس شدن لباس های زیرین شوید ، اما به این معنای نیست که پوشش طوری باشد که موجب تعریق بدن از داخل و خیس شدن بدن بوسیله عرق کردن باشد.❗️
? لباس های زمستانی بهتر است سبک و مقاوم در مقابل سرما و دفع دمای بدن باشد.کاپشن های پر و پلار مناسب می تواند انتخاب درستی باشد.❗️
?دستکشهای چرمی و دوپوش روی هم رفته کار آیی بهتری نسبت به دستکشهای پشمی در کوهنوردی دارند.❗️
?اگر لباسهای شما اجباراً خیس شد ، در فرصت مناسب و اسرع وقت آنها را با لباس خشک تعویض نمایید.❗️
?در زمستان با گام های آرام تر حرکت کنید ، تا موجب عرق کردن شما نشود.❗️
?با تغذیه مناسب و نوشیدنی گرم مانع افت دمای طبیعی بدن شوید.❗️
کم شدن دماي بدن ( سرما زدگي ) :
شرح بيماري
کم شدن دماي بدن عبارت است از پايين افتادن درجه حرارت بدن به کمتر از 35 درجه سانتيگراد. اين حالت ميتواند بسياري از دستگاههاي بدن را تحتتأثير قرار دهد، از جمله اين که جريان خون به کليه و مغز کاهش مييابد. اين حالت در تمام سنين ميتواند اتفاق بيافتد اما اکثر بيماران، سالمنداني هستند که نميتوانند خود را در زمستان گرم نگاه دارند.
علايم شايع
علايم اوليه:
#هماهنگي نامطلوب عضلات
#گيجي و سردرگمي ذهني
#لرزيدن و پايين بودن درجه حرارت بدن (کمتر از 35 درجه سانتيگراد)
#کمبودن تعداد نبض
#ضعف، خوابآلودگي
#علايم بعدي:
#سفت شدن عضلات
#درجه حرارت بدن به محدوده 9/28-25 درجه سانتيگراد سقوط ميکند.
#بنفش شدن انگشتان دست و پا و نيز بستر ناخنها
#از دست دادن هوشياري
#علل
قرار گرفتن طولانيمدت در معرض سرما، خصوصاً محيط باز همراه با بالا بودن شاخص باد ـ سرما؛ و نيز غرق شدن در آب سرد و نجات فرد قبل از خفگي کامل. البته در افرادي که بيمار يا ضعيف هستند، اين حالت ميتواند در درجه حرارتهاي نزديک به طبيعي نيز رخ دهد.
عوامل تشديد کننده بيماري
#بزرگسالان بالاي 60 سال يا شيرخواران
#لباس نازک يا مرطوب
#لاغر بودن. افراد لاغر زودتر از افراد چاق حرارت بدن خود را از دست ميدهند.
#مصرف دخانيات، که خونرساني به اندامها را کاهش ميدهد.
#مصرف الکل
#اختلال رواني بيماري مزمن (نارسايي قلب، بيماري ريوي، بيماريهايي که فرد را زمينگير ميکنند).
آیا خوردن برف در زمان تشنگی می تواند گزینه مناسبی باشد ،؟
حتما تاکنون برای شما هم پیش آمده که در حال کوهنوردی و در میان انبوه برفهای محیط اطراف احساس تشنگی کنید و البته برای رفع تشنگی خود مقداری برف بخورید. سوال اینجاست که آیا خوردن برف یا ذوب کردن آن میتواند موجب رفع تشنگی شما و فراهم نمودن آب مورد نیاز بدن و رفع تشنگی شود؟
- برف نتیجه برخورد تودههای غلیظ بخار آب و هوای سرد میباشد و اصولا دانههای برف فاقد املاح و مواد معدنی میباشند.
- خوردن برف میتواند موجب افت دمای داخلی بدن شما شود، در نتیجه خوردن برف در شرایط سرمای کوهستان که شما نیاز به حفظ حرارات مرکزی و داخلی بدن دارید، معقول بنظر نمیرسد.
- نکته مهم دیگری که در مورد خوردن برف باید به آن توجه داشت، مساله بهداشت و تمیزی برف است، این که برف سفید رنگ است دلیل قانع کنندهای برای تمیز و پاک بودن آن نیست. باکتریها و ویروسهای محیط به هنگام وزش باد به راحتی میتوانند موجب آلودگی برف شوند که قطعا اینها با چشمان غیر مسلح قابل روئیت نیستند. این در واقع یکی از دلایلی است که کوهنوردان برف را میجوشانند و سپس آب جوشیده حاصل از آن را مصرف میکنند.
دانههای برف فاقد مواد معدنی میباشند، اگر مقادیر کمی برف مصرف کنید، این موضوع خیلی دردسرساز نیست اما اگر شرایط به گونهای پیش رود که شما مجبور به نوشیدن بیش از یک لیتر آب برف در روز باشید و این شرایط برای چندین روز ادامه یابد ممکن است موجب کاهش غلظت اسموزی خون، ناشی از "هایپر هیدراسیون" سلولی شود که یکی از نتایج آن ایجاد سردرد میباشد. به همین دلیل کوهنوردان بعد از جوشاندن آب برف مقادیری املاح و مواد معدنی مانند نمک به آن اضافه میکنند و یا سعی میکنند آب حاصل از ذوب کردن برف را بصورت سوپ میل کنند.
- در مقایسه آب معدنی و چشمههایی که از اعماق زمین و درون صخرهها میجوشد و دارای املاح و مواد معدنی است با برف و یا آب ناشی از ذوب کردن برف، برای کوهنوردان اولویت دارد
درد های ساق پا بخصوص حینپیاده روی وکوهنوردی بی دلیل نیست !
?در ساق پاها عضله ایی بنام آنتریور تیبیالیس (anterior tibialis) وجود دارد که بزرگترین عضله ی ساق پاست که کار اصلی آن تسهیل خم و راست کردن پا و انگشتان پاها است در نتیجه هر گونه آسیب و فشار و کشش بیش از حد وارد شده به این عضله ساق پا باعث بروز درد در مچ پاها ، اختلال در پیاده روی و دویدن و بالا پایین رفتن پله ها می شود.
?علائم آسیب جدی به عضله آنتریور تیبیالیس:
?۱.درد شدید در انگشت شصت پاها
?۲.درد شدید درمچ پاها و ساق پاها
?۳.التهاب در مچ پاها
?۴.ضعف مچ پاها
?۵.افتادگی پاها به صورتی غیر طبیعی
?۶. درد جلوی ساق پا
?علت ایجاد درد و التهاب در عضله ی آنتریور تیبیالیس:
?۱.پیاده روی طولانی و دویدن در سطح ناصاف و غیر مسطح و تردمیل
?۲.بالا پایین رفتن زیاد و بیش از حداز پله ها
?۳.پیچ خوردگی و تحمل فشار بیش از حد روی مچ پاها
?۴.نوروپاتی دیابتیک
?۵.نقرس
?۶.دفورمیتی انگشت شصت پاها
?روش درمان آسیب و کشش شدید انتریور تیبیالیس:
?۱.استراحت کافی: در ابتدا فرد باید استراحت کافی در جهت کاهش وزن و کاهش فشار وارد شده به مچپا داشته باشد همچنین با استراحت حدود یک هفته میزان التهاب و تورم آن کاهش پیدا میکند.
?۲.گرما و یا گذاشتن کیسه یخ: در روز، سه الی چهار بار هر دفعه ده الی پانزده دقیقه ، با گذاشتن کیسه یخ و یا حوله ی گرم تا حد بسیاری التهاب و درد کمترمی شود.
?۳. مصرف دارو های ضدالتهاب و مُسَکِن ها مثل ایبوبروفن
?۴.بانداژ و بستن ساق پا و مچ پا با باند در جهت حفاظت و گرم کردن و کاهش تورم آن
انشالله در برنامه های آتی در مورد جهت یابی در کوهستان و ..... بحث خواهیم کرد
در مواجهه با بهمن چگونه جانمان را نجات دهیم :
هميشه بارش سنگين برف در پهنههاي كوهستاني و ارتفاعات، ريزش بهمن را به دنبال داشته است. بهمن در اثر حركت ناگهاني تودههاي برفي به دليل سنگيني و نيروي جاذبه زمين از بالا به پايين سرازير ميشود و تهديدي جدي براي كوهنوردان، اسكيبازان و روستانشينان محسوب ميشود.
با توجه به بارش سنگين برف در برخي ارتفاعات كشورمان و ريزش بهمن در جادهها و مسدود شدن راهها، نحوه پيشگيري، مقابله و احيانا گريز از بهمن خصوصا براي رانندگان و مسافران زمستاني جادهها، كوهنوردان و ساكنان پهنههاي كوهستاني امري ضروري است.
چه بايد كرد؟
ـ ارتعاش يكي از عوامل مهم ريزش بهمن است. هنگام عبور از مناطق كوهستاني پر از برف بايد سكوت را رعايت كرد. بوق زدن، بلند كردن صداي ضبط ماشين يا فرياد زدن در اين مسيرها ميتواند موجب ريزش بهمن شود.
همچنين بايد بدانيد صداي هواپيما، بالگرد و حتي ماشينهاي برفروب نيز ميتواند به ريزش بهمن كمك كند. بنابراين براي مواجهه با بهمن تمام حواستان را به كار گيريد و ساكت باشيد و با شنيدن كوچكترين صدايي كه حاكي از ريزش برف است، منطقه را فوري ترك كنيد.
ـ شيب از عوامل اصلي سقوط بهمن است. عمدتا بيشترين بهمنها در شيبهاي 35 تا 40 درجه اتفاق ميافتد. در اين شيبها، ثبات لايه فوقاني برف كاهش يافته و خطر بهمن افزايش مييابد.
البته در شيبهاي تند (50 درجه يا بيشتر) به دليل آن كه برف قبل از انباشتگي به طور طبيعي به پايين سرازير ميشود، خطر سقوط بهمن زياد نيست.
روي شيبهاي خيلي ملايم (كمتر از 25 درجه) نيز خطر بهمن كمتر است، ولي بايد بدانيد شيبهاي صاف، بدون پستي و بلندي و فاقد پوشش گياهي بهمنخيزترند. بنابراين براي كوهنوردي يا اسكي به شيب ارتفاعات توجه كنيد.
ـ وزش بادهاي تند ميتواند به سقوط بهمن كمك كند، بويژه اگر طي چند روز متوالي بشدت وزيده باشد. بر اين اساس قبل از عزيمت به نقاط كوهستاني به شرايط جوي توجه كنيد.
ـ در منطقهاي كه حتي يك بار بهمن در آن به وقوع پيوسته هميشه احتمال سقوط دوباره وجود دارد. بنابراين تاحد امكان در روزهايي كه بارش برف سنگين است، از اين مناطق عبور نكنيد.
كوهنوردان بيشتر بدانند :
ـ صعود و تمرين در مناطق كوهستاني و برفگير بايد با وسايل، لوازم و ابزار كوهنوردي همراه باشد.
ـ از يك مربي مجرب راهنمايي بگيريد و از مسيرهاي شناخته شده عبور كنيد.
ـ هنگام كوهنوردي با خود وسايل ارتباطي چون بيسيم، تلفنهمراه و... ببريد و در تمام طول مسير، ديگران و خانواده را در جريان وضعيت راه قرار دهيد.
ـ بهترين راه عبور از مناطق بهمنخيز اين است كه به طرف بالا صعود كنيم تا حجم برف كمتري بالاي سرمان باشد.
ـ از يك شيب برفي، خيلي نرم و سبك قدم برداريد تا فشار و ضربه، به برف مسير وارد نشود و باعث شكست برف و جريان بهمن نشود.
ـ هنگام عبور از بهمن بدون عجله و با فاصله از يكديگر حركت كنيد تا در صورت ريزش بهمن همگي گرفتار نشويد و بتوانيد همديگر را نجات دهيد.
ـ از ريسمان يا طناب مخصوص كوهنوردي (نخ بهمن) استفاده كنيد. نخ بهمن طناب قرمز رنگي به طول 15 تا 50 متر است كه روي آن فلشي در يك جهت وجود دارد. نخ بايد به گونهاي به بدن وصل شود كه جهت فلش به سمت فرد باشد. اگر بهمن سقوط كند، گروه امداد با پيدا كردن نخ بهمن و ديدن جهت فلش آن، زودتر مصدوم را مييابند.
چند توصيه
ـ اگر در بهمنگير افتادهايد به صورت شنا خود را به روي بهمن بياوريد و به طرف بالا و سمت چپ يا راست فرار كنيد.
ـ چنانچه مقدور بود قبل از فرو رفتن در زير برف، وسايلي از خود را به بالا پرتاب كنيد تا امدادگران بتوانند با يافتن آنها شما را زودتر پيدا كنند.
ـ در زمان ريزش بهمن با هر وسيلهاي جلوي دهان و بيني خود را بپوشانيد و نفس را در سينه حبس كنيد تا از ورود ذرات برف و يخزدگي ريهها و خفگي جلوگيري شود.
ـ اگر در بهمن فرو رفتهايد با كمك دستها يك پاكت يا كيسه جلوي صورتتان قرار دهيد. با ايجاد فضايي براي ورود و خروج هوا و نفس كشيدن ميتوانيد از خفگي نجات يابيد.
ـ خونسردي خود را حفظ كنيد؛ چرا كه در صورت حفظ آرامش، بدنتان قادر به نگهداري انرژي خواهد بود و در نتيجه بهتر ميتوانيد براي نجات خود تصميم بگيريد.
ـ يادتان باشد هر قدر كمتر در برف فرو رويد، شانس بيشتري براي زنده ماندن داريد. معمولا براي نجات كسي كه زير برف مدفون شده فقط 30 دقيقه فرصت داريد. پس از گذشت اين مدت زمان فقط 50 درصد از آسيبديدگان زنده ميمانند
علت کم شدن دمای بدن :
شرح بيماري
کم شدن دماي بدن عبارت است از پايين افتادن درجه حرارت بدن به کمتر از 35 درجه سانتيگراد. اين حالت ميتواند بسياري از دستگاههاي بدن را تحتتأثير قرار دهد، از جمله اين که جريان خون به کليه و مغز کاهش مييابد. اين حالت در تمام سنين ميتواند اتفاق بيافتد اما اکثر بيماران، سالمنداني هستند که نميتوانند خود را در زمستان گرم نگاه دارند.
علايم شايع
?علايم اوليه:
#هماهنگي نامطلوب عضلات
#گيجي و سردرگمي ذهني
#لرزيدن و پايين بودن درجه حرارت بدن (کمتر از 35 درجه سانتيگراد)
#کمبودن تعداد نبض
#ضعف، خوابآلودگي
?#علايم بعدي:
#سفت شدن عضلات
#درجه حرارت بدن به محدوده 9/28-25 درجه سانتيگراد سقوط ميکند.
#بنفش شدن انگشتان دست و پا و نيز بستر ناخنها
#از دست دادن هوشياري
✍️#علل
قرار گرفتن طولانيمدت در معرض سرما، خصوصاً محيط باز همراه با بالا بودن شاخص باد ـ سرما؛ و نيز غرق شدن در آب سرد و نجات فرد قبل از خفگي کامل. البته در افرادي که بيمار يا ضعيف هستند، اين حالت ميتواند در درجه حرارتهاي نزديک به طبيعي نيز رخ دهد.
عوامل تشديد کننده بيماري
#بزرگسالان بالاي 60 سال يا شيرخواران
#لباس نازک يا مرطوب
#لاغر بودن. افراد لاغر زودتر از افراد چاق حرارت بدن خود را از دست ميدهند.
#مصرف دخانيات، که خونرساني به اندامها را کاهش ميدهد.
#مصرف الکل
#اختلال رواني بيماري مزمن (نارسايي قلب، بيماري ريوي، بيماريهايي که فرد را زمينگير ميکنند).
هشدارهای لازم در یک کوهپیمایی زمستانی:
?بهمن، سرمازدگی، سرخوردن، کولاک و گمشدن در مه خطراتی هستند
که سایه به سایه شما پیش می آیند و هر قدر بالاتر می روید،ریسک وقوع آن ها هم بیشتر می شود.
بنابراین علاوه بر داشتن تجربه و ابزار لازم در چنین برنامه هایی، شما نیاز به یک همراه با تجربه دارید.
اولین توصیه جدی؛
اجرای برنامه به صورت گروهی است. هرگز تنها به كوه نروید به خصوص اگر زمستان است.
این قاعده برای مبتدی تر ها در فصل های دیگر سال هم صدق می کند.
یک کوهپیما با تجربه هم ممكن است به دلیل پیچ خوردن پایش نتواند حركت كند و اگر همراه نداشته باشد ممكن است جان خود را از دست بدهد.
كوهپیمایی یک ورزشی گروهی است و هر چقدر هم که اهل تنهایی سفر کردن باشید، در این مورد نمی توانید یکه تازی کنید.
کمکهای اولیه یخ زدگی :
عضو سرمازده را ازتماس بیشتر با برف و یخ و سرما ،باد و رطوبت محافظت کنید.
از برخورد" مجدد" عضو صدمه دیده با سرما و باد جلوگیری کنید.
از انجام کارهای زیر باید به شدت پرهیز کنید :
1- مالیدن یا ماساژ دادن مستقیم عضو صدمه دیده
2- مالیدن برف بر روی عضو صدمه دیده
3- پاره کردن تاول ها
4- از حرکت دادن عضو آسیب دیده , به ویژه راه رفتن روی پای آسیب دیده پرهیز نمایید.
5- ازمالیدن پماد , کرم یا مواد مختلف دیگر بر روی پای آسیب دیده اجتناب کنید.
6- ازگرم کردن عضو آسیب دیده با حرارت خشک مثل بخاری , شوفاژ , شعله آتش , گرفتن روی موتور خودرو و ....پرهیز نمایید. زیرا باعث صدمه بیشتر به عضو یخ زده و صدمه دیده می شود . بی حس شدن عضو آسیب دیده سبب می شود که مصدوم درد ناشی از حرارت را متوجه نشود.
قسمت سرما زده توسط گرمای بقیه ی قسمت های بدن گرم شود. دست گرم را می توان روی گونه یا بینی سرما زده قرار داد، دست سرما زده را می توان زیر بغل یا روی پوست شکم گذاشت. در شرایط بحرانی در مخیطی امن پای سرمازده را می توان روی پوست شکم همنورد خود قرار داد.
توصیه می شود در صورت وجود آب گرم با درجه حرارت 40 تا 41 درجه سانتی گراد , عضو آسیب دیده را دریک تشت محتوی آب گرم 38-42 درجه سانتیگرادقرار دهید. و این عمل را روزی سه بار تکرار کنید.
عوامل زیر باعث مستعدتر شدن فرد برای سرمازدگی و یخ زدگی خواهد شد :
مصرف دخانیات (سیگار )، مصرف نوشابه های الکلی و حاوی کافئین , تغذیه نامناسب , خستگی و نداشتن استراحت کافی , مصرف برخی داروها(خصوصا داروهای خواب آور) , کفش و لباس نامناسب , سن بالا و سابقه بیماری حاد یا مزمن نظیر دیابت نیز باعث مستعدتر شدن فرد برای ابتلا به سرمازدگی و یخ زدگی خواهد شد .
گرم نگه داشتن بدن
هنگام حرکت و صعود
گرم بودن بدن مهمتر از گرم شدن درمقابل آتش است. بنابراین زمانی که احساس می کنید بدن شما سردمی شود لباس مناسب بر پوشش قبلی اضافه کنید و لباسی بپوشید که گرمای بدن شما را حفظ کند و سرمای محیط خارج نیز به بدن شما نفوذ نکند . گرمای بدن از قسمت یقه لباس ها و گردن به مقدار زیادی خارج می شود پس با بستن زیب لباس ها گرما را در داخل آنها حفظ کرده و از خارج شدن گرما و ورود هوای سرد به داخل لباسها و در نهایت بدن جلوگیری نمایید.پارچه های نخی و کتانی بخار آب بدن را فوراً جذب می کنند و زمانی که این نوع لباسها در اثر فعالیت کوه نوردی خیس می شوند با کمی وزش باد عمل تبخیردر آنها انجام می گیرد و مقداری گرما را از محیط خود که بدن انسان است می گیرند بنابراین بدن احساس از دست دادن گرما یا سرما می کند . مدتی طول می کشد تا لباس های نخی و مرطوب خشک شوند و به همان میزان نیز بدن به مدت طولانی گرمای خود را از دست می دهد . بنابراین سعی کنیم هنگام حرکت ، بدن بیش از حد معمول گرم نشود تا عرق کند زیرا پس از لباس های خیس از عرق در اثر عمل تبخیر گرمای بدن را می گیرند و سبب سرد شدن بدن تا حد از کار افتادن و انقباض موقت عضله ها نیز می شوند .
چند نکته در استفاده از باتوم :
هیچگاه در دراز مدت از باتون به صورت تکی استفاده نکنید زیرا باعث ایجاد عارضه در بدن شما میشود.
استفاده از باتوم در کوهنوردی نباید عادتی و همیشگی باشد. ونباید از آن در تمامی مسیرها استفاده کرد بخصوص استفاده دائمی از باتوم در کودکان و نوجوانان جایز نیست.
استفاده از باتون در مسیرهای با شیب کم لطفی ندارد. همچنین در مسیرهای فنی یا با شیب زیاد، بخصوص در مسیرهای برفی پرشیب،باید از کلنگ یا تبریخ استفاده شود.
ضمنا از دویدن در سراشیبی ها و برداشتن قدم های بلند بپرهیزید ودر راههای باریک و خطرناک از طناب بعنوان کمک و حمایت استفاده کنید.
باتوم را طوری حمل و استفاده نمایید که در صورت نیاز به دستانتان و عدم نیاز به باتوم بتوانید آن را براحتی در کوله پشتی خود قرار داده و قسمت تیز باتوم بسمت پایین باشد تا خطر یا مزاحمتی برای کوهنورد پشتی شما نداشته باشد.
برنامه های کوهنوردی را متناسب با توانایی بدنی خود انتخاب کنید.
با رعایت موارد فوق میتوان ده ها سال به ورزش کوهنوردی بدون بروز عوارض ارتوپدی و مفصلی پرداخت.
ترفندی در تنظیم اندازه باتوم:
در تنظیم ارتفاع باتوم، ابتدا، قسمت سوم بدنه (قسمت نازکتر) را تا انتهای حد مجاز بیرون بیاورید و برای تنظیم نهایی ارتفاع باتوم از قسمت دوم کمک بگیرید.
فایده این امر این است که در دفعات بعد برای تغییر ارتفاع باتوم، میتوان فقط قسمت دوم را تغییر داد و این قضیه کار را راحتتر میکند.
البته این اقدام برای باتونهای مرغوب که از آلیاژهای قوی و سبک استفاده کردهاند توصیه میشود. جنس بدنه باتون ها از 4 نوع آلومینیوم، فولاد، تیتانیوم و کربن ساخته می شود که به ترتیب به سمت سبکی و مقاومت بیشتر پیش می روند.
هیپوترمی و سرمازدگی چیست؟
?سرما به دو صورت به بدن آسیب میرساند، افت دمای بدن (هایپوترمی) و سرمازدگی (Frosbite) از خطراتی هستند که در ورزش های زمستانی و کوهنوردی وجود دارد، این دو خطر روی یکدیگر تاثیر مستقیم دارند.
?پیشرفت هایپوترمی منجر به مرگ می گردد، حتی اگر یخ زدگی بافتی از بدن اتفاق نیفتد. پیشرفت سرمازدگی منجر به قطع عضو یخ زده می شود، و به تنهایی (اگر به تدریج با هایپوترمی همراه نشود) موجب مرگ نمی گردد.
?پس دانستن نکات ، علت، علایم، پیشگیری و درمان آن در صعودهای زمستانه برای کوهنوردان بسیار حیاتی است.
حضرت محمد (ص) می فرمایند:فاطمه پاره تن من است. هرکه او را بیازارد، مرا آزرده خاطرکرده
و هر که او را شاد کند، مرا نیز خوشحال نموده است.
سالروز شهات حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت و تعزیت باد
جمعه ۱۹ دی ماه برابر ۸ ژانویه صعود از مسیر جوت باجیلار ساعت ۹/۵صبح به صورت انفرادی:قله ی فلک یکی از ده قله ی سلسله جبال میشو مرند است که از دیر باز در بین قلل همجوارش سر به آسمان سائیده و کوهنوردان و عاشقان طبیعت را به صعود سخت و دشوار فرا میخواند و زمانی این صعود به اوج خود میرسد که این کوه سرکش لباس سفید برتن کرده و با جامه حریر پوشش راه را بر بسیاری سد نموده و مغرور و سر حال نظارهگر تلاشهایی چند از کوهنوردان میشود به همین خاطر سلسله جبال میشو چهار فصل است و در هر فصلی عاشقان زیادی را به سوی خود می کشاند در آخر ارزش معنوی این صعود را جهت قدر دانی از سرکار خانم ذوالفقاری نویسنده کتاب (( سون قرار))تقدیم میدارم سلیمانپور
موفق باشید