دردهای عضلانی و نقاط ماشه ای   (تریگرپوینت) (Trigger Point )

مثال >  

⭕️ تعریف:

نقطه حساس داخل قسمتی از عضله می باشد که در اثر فشار، کشش، تحمل بار اضافه و انقباض، دردناک شده و این درد به نقاط دورتری از نقطه اولیه انتشار می یابد.

درد نقاط ماشه ای در کدام بخشهای بدن بروز می کند؟

درد در تریگرپوینتهای مختلفی در بدن می تواند بروز کند. با این حال یک سری از نقاط ماشه ای هستند که عمومیت بیشتری دارند. این موارد عبارتند از:
نقاط ماشه ای کمر
نقاط ماشه ای لگن
نقاط ماشه ای ساق پا
نقاط ماشه ای گردن
نقاط ماشه ای شانه

⭕️ علل:

? استفاده بیش از حد و مکرر از عضله
?وارد آوردن فشار بیش از حد در طولانی مدت به عضله،
? فشار های روانی ،
? مسائل تغذیه ای ،
?و مواردی از این دست باشد.

⭕️نقاط ماشه ای در تمام عضلات بدن ممکن است بوجود آیند. ولی شایعترین عضلاتی که مبتلا به این عارضه می گردند عبارتند از :

?عضلات اطراف کتف و شانه با درد انتشاری به بازو که ممکن است با درد های با منشا مهره های گردنی اشتباه شوند.

?عضلات گردن با درد انتشاری به سر که ممکن است با انواع سردرد ها از جمله میگرن اشتباه شوند.

?عضلات سینه ایی با درد سینه و بازو که اگر در سمت چپ باشد غالبا با درد های قلبی اشتباه می شود

?عضلات باسن با درد انتشاری به پشت ران و ساق که غالبا با درد های سیاتیکی اشتباه گرفته می شوند و عضلات ساق با درد انتشاری به زانو که غالبا با زانو دردهای ناشی از آرتروز اشتباه می شود.

⭕️ راههای درمان:

?فیزیوتراپی شامل الکتروتراپی
?منوال تراپی ( درمان های دستی)
?کشش عضلانی
?طب سوزنی و
? استفاده از انواع فشار می باشد.

هرگز با معده خالی #کوهنوردی نکنید با شمام آقا و خانم های عزیز

شیوه رایج و اشتباه درکوهپیمایی ها این
است که عموم کوهنوردان عزیز ما صرف صبحانه را پس از طی مسافت بسیار و استقرار در محل مناسب محول می نمایند.
برای اینکه بدن ما در اینگونه روش های گروهی لطمه نخورد ، صرف یک تغذیه سبک و مقوی اول صبح و یا در مدت

کو هپمایی است

  مشکل تمرین با معده خالی این است:

 پروتئینی که برای تولید ATP مورد استفاده قرار می گیرد ،از عضلات گرفته می شود که همین امر موجب از دست دادن حجم عضلات خواهد شد. در نبود کربوهیدرات ها، شما نمی توانید مانع از اینکار شوید، بنابراین قادر نخواهید بود بدن را وادار به سوختن چربی ها نمایید.
افرادی که با تمرکز بر حفظ و رشد عضلات ،اما با معده خالی، ورزش می کنند، با اینکار حجم عضلات خود را از دست می دهند.

کوهنوردانی که صبح ها با معده خالی ورزش می کنند ، بیشتر مستعد از دست دادن حجم عضلاتشان خواهند بود.

 بنابراین هشدارهای مذکور را جدی بگیرید و همیشه قبل از کوهپیمای یک وعده بسیار سبک میل کنید تا علاوه بر لذت ورزش، سلامتی و زیبایی اندام خود را نیز حفظ کرده باشید.

 10نکته برای طبیعتگردی در باران اجازه ندهید بارش باران جلوی شما را بگیرد!

۱-بدنتان را با لباس بارانی (ضد آب) بپوشانید.
در زیر پوشش بارانی (مثل پانچو) می‌توانید از لباس‌های مخصوص لایه اول استفاده کنید که به شما احساس راحتی بیشتری در مقایسه با پوشش‌های ضخیم می‌دهند. این لباس تمام پوست شما را می‌پوشاند و ضمن دفع موثر رطوبت بدن به شما احساس راحتی بیشتری می‌دهد.
۲-در لباس خود روزنه‌ای برای تهویه باز بگذرارید.
در پیمایش‌های طولانی در باران لایه بیرونی لباس (پانچو یا لباس ضد آب) کاملا خیس می‌شود و این باعث می‌شود که این لایه قابلت تنفس خود را از دست بدهد. اما اگر بتوانید مقداری از زیپ لباس را باز بگذارید یا اینکه فضایی برای تنفس بدنتان ایجاد کنید پیمایش به مراتب راحت‌تری خواهید داشت.

۳- از لباس‌هایی از جنس پشم یا الیاف مصنوعی استفاده کنید
در هوای خشک بهتر است از لباس‌هایی با پوشش پَر جهت گرم نگه داشتن خود استفاده نمایید اما در محیط‌های مرطوب استفاده از لباس‌هایی پشمی یا الیاف مصنوعی بهتر است. این پوشش‌های حتی وقتی رطوبت به درونشان نفوذ کند باز هم خاصیت گرم کنندگی خود را از دست نمی دهند.
۴-کوله‌پشتی‌تان را ضد آب کنید.
لازم به تذکر نیست که شما باید لوازم حساس خود را در پک‌های ضد آب یا کیسه نایلونی و ... نگه دارید؛ با این وجود بهتر است است کل کوله‌پشتی را هم ضد آب کنید.
کوله‌پشتی‌های تماماً ضد آب کمی دور از انتظار هستند و اگر هم موردی هم پیدا کنید احتمالا بسیار گران قیمت خواهد بود؛ لذا شما می‌توانید از کوله‌پشتی‌های معمولی با یک کاور ضد آب استفاده نمایید. یادتان باشد که یک کوله‌پشتی خیس به مراتب سنگین‌تر می‌شود.
۵-تا مجبور نشدید کوله‌پشتی‌تان را باز نکنید.
هربار که شما کاور را کنار می‌زنید و درب کوله‌پشتی را باز می‌کنید، باران و رطوبت بیشتری به داخل نفوذ می‌کند. برای جلوگیری از این امر تنقلات و مواد غذایی مورد نیاز برای زمان حرکت را در بیرون کوله‌پشتی و در پوشش ضد آب نگه دارید. می‌توانید آن را حتی در جیب خود جا بدهید.
۶-نقشه راهنما را در یک بسته زیپ‌کیپ و ضد آب نگه دارید.
مطمن شوید که نقشه راهنما را در یک پوشش پلاستیکی قرار داده‌اید تا هربار به آن نگاه می‌کنید آسیبی نبیند.
۷-کفش خود را با گتر ضد آب محافظت نمایید.
حتی می‌توانید گتر را زیر لایه بیرونی شلوار بپوشید تا بدین ترتیب رطوبت کمتری به درون کفش شما نفوذ کند. (شلوار بر روی گتر قرار بگیرد.) این سیستم کفش‌ها را در مقابل ورود آب محافظت خیلی خوب می‌کند و همچنین فاصله بین شلوار و کفش را به خوبی می‌پوشاند.

۸- برای پیمایش‌های طولانی از کفش‌های ورزشی با قابلیت تنفس استفاده کنید.
واقعیت را بپذیرید. پاهای شما خیس خواهد شد. حتی اگر بهترین و گران‌قیمت‌ترین کفش‌های کوه‌نوردی را بپوشید و از بهترین گتر‌ها استفاده کنید باز هم نمی‌توانید از ورود رطوبت درون کفش‌های خود در یک پیمایش چند روزه و بارش مداوم باران جلوگیری نمایید، مخصوصاً اگر مجبور شوید از رودخانه هم عبور کنید.
توجه کنید که جوراب‌های مرطوب فقط اندکی بهتر از جوراب‌های خیس هستند. پس چرا راحت‌ترین گزینه را انتخاب نکنید: کفش ورزشی. این کفش‌ها در فواصل بین بارندگی‌ها به سرعت خشک می‌شوند؛ چرا که آنها به میزان قابل توجهی نرم‌تر و تنفس‌پذیرتر از کفش‌های کوه‌نوردی هستند. آنها احتمال تاول زدن پا را که در اثر برخورد پوست مرطوب با چرم سخت به وجود می‌آید را به حداقل می‌رسانند. همچنین این کفش‌ها در فواصل بین بارندگی‌ها به سرعت خشک می‌شوند به طور قابل ملاحظه‌ای هم سبکتر و راحت‌تر روی پا قرار می‌گیرند.

۹-توجه بیشتری برای پیشگیری و مراقبت از تاول‌ها بخرج دهید.
جوراب مرطوب به سرعت چربی طبیعی پوست را از بین می‌برد که این باعث جذب بیشتر آب می‌شود. تاول اندک‌اندک بزرگ می‌شود و احتمال ابتلا به تاول در کفش‌های چرمی سخت بیشتر است. برای جلوگیری از این پدیده می‌توانید از کرم‌های مرطوب کننده استفاده کنید.

۱۰-کوله‌پشتی و تجهیزات خیس خود را بیرون از چادر نگه دارید.
تجهیزات خیس از قبیل چکمه‌ها، دستکش‌ها، ژاکت، کلاه، پوتین‌ها، جوراب‌ها و هر وسیله دیگری باید با پوشش مناسبی نگهداری شوند اما به هیچ عنوان نباید به داخل چادر بیایند. وسایل خیس درون چادر باعث مرطوب یا خیس شدن کیسه‌خواب‌ها می‌شوند. کیسه‌خواب مرطوب خاصیت عایق خود را از دست می‌دهد و شما گرفتار سرما می‌شوید.

هنگام خرید چادر ضد آب هم باید به سه نکته توجه کنید:
•  تهویه مناسب
•  استحکام در برابر شرایط بد جوی
•  فضای اضافی

?  #بیمه ورزشی و آخرین تغییرات در آیین نامه شرایط ارایه خدمات پزشکی ورزشی

ورزش و فعالیت‌های مربوط به آن گاهی با حوادث و آسیب‌هایی برای ورزشکاران همراه بوده و برای آنان خسارت‌هایی نیز به وجود آورده است، بیمه ورزشی به عنوان یکی از راه‌های جبران خسارت حوادث ناشی از فعالیت‌های ورزشی می باشد. طبق دستورالعمل وزارت ورزش و جوانان ورود ورزشکاران به زمین ورزشی (تمرینی یا مسابقه) بدون کارت بیمه ورزشی غیر مجاز است، در غیر این صورت کلیه حوادث احتمالی به عهده مسئول باشگاه، مربی و مسئولان برگزاری مسابقات خواهد بود و فدراسیون پزشکی ورزشی در این صورت تعهدی نخواهد داشت.

?بیمه ورزشی چیست؟
بیمه ورزشی قراردادی است که به موجب آن فدراسیون پزشکی ورزشی متعهد میشود در قبال دریافت حق بیمه‌ای که ورزشکار پرداخت می‌کند، در صورت وقوع حادثه و بروز آسیب ورزشی، طبق مقررات خود غرامت درمان را بر اساس تعرفه های دولتی پرداخت ‌کند. دریافت این کارت به منزله اطلاع و قبول شرایط مندرج در آئین نامه موجود در هیأت پزشکی ورزشی است.
در آیین نامه شرایط ارائه خدمات پزشکی ورزش مصوب 16/12/97، سرانه حق عضویت برای هر نفر 200/000 ریال مقرر گردیده است.
پرداخت غرامت نقص عضو دائم برای ورزشكاران عادی در سال 1398به شرح زیر میباشد:
الف) در مواردیكه فاصله بین شروع عضویت تا بروز حادثه كمتر از 72ساعت باشد تا سقف 45/000/000 ریال میباشد.

ب) در مواردی كه فاصله بین شروع عضویت تا بروز حادثه كمتر از 60روز باشد تا سقف 90/000/000 ریال میباشد.

ج) در مواردی كه فاصله بین شروع عضویت تا بروز حادثه 60روز و بیشتر باشد تا سقف 165/000/000 ریال میباشد.

د) در مواردی كه ورزشكار حداقل سه سال سابقه عضویت پیوسته دارد تا سقف 190/000/000ریال میباشد.
شرایط استفاده از خدمات درمانی
در صورت بروز حادثه ورزشی باید فرم گزارش حادثه کامل شود؛ این فرم در کلیه هیأت های ورزشی موجود بوده و تأیید آن توسط مراجع مشخص شده در پشت فرم، الزامی است.
مسئولین باشگاه ‌ها، ورزشگاه ‌ها، اماکن ورزشی، سرپرستان مسابقات و مربیان رشته های مختلف ورزشی موظفند هنگام برگزاری مسابقات، تمرینات، کلاس های آموزشی و مأموریت های ورزشی، اوراق و فرم های گزارش حادثه ورزشی را در اختیار داشته باشند و طبق دستورالعمل نسبت به صدور و تنظیم آن به شرح زیر اقدام کنند:
- بعد از بروز حادثه، فرم گزارش توسط مسئول باشگاه، مربی و یا سرپرست مسابقات به طور دقیق و کامل تکمیل شود.
- بعد از تکمیل، فرم گزارش حادثه ورزشی باید توسط کادر پزشکی حاضر در مسابقات و یا پزشک معتمد هیأت پزشکی ورزشی تأیید گردد.

-  فرم گزارش حادثه باید حداکثر ظرف مدت 2 هفته از زمان بروز آسیب ورزشی توسط ورزشکار مصدوم و یا مسئول مربوطه به هیأت پزشکی ورزشی ارائه شده و حادثه ورزشی در دبیرخانه هیأت ثبت شود.

نکته‌های مهم در کوه‌پیمائی کودکان :

کودکان تفاوت‌های فیزیولوژیکی خاصی در مقایسه با بزرگسالان دارند باید توجه داشت که کودک توان کمتری در ورزش هوازی دارد و تعداد ضربان قلب و تنفس بیشتری دارد یعنی کودک، در مقایسه با یک فرد بزرگسال برای بدست آوردن یک میزان مشخص اکسیژن باید تعداد بیشتری نفس بکشد و این اتلاف انرژی و آب در ضمن سوخت عضلات کودکان بیشتر چربی است تا گلیکوژن یا گلوکز و سوخت چربی نیاز به 10 درصد اکسیژن بیشتر داشته و بازده کمتری هم دارد.
از طرفی دست و پاهای کودکان بالانس حرکتی لازم را با عضلاتشان ندارند و نسبتاً حجم عضلانی کمتری دارند و چون کودکان آستانه بی‌هوازی بالایی دارند، نظیر دونده‌های مجرب دو استقامت بزرگسالان، این شرائط توجیه کننده این وضعیت است که چطور آنها هیجانات کوتاه، ناگهانی و هیجان پذیری دارند.

وقوع چنین حالتی برای بیشتر بالغین غیرممکن است، در عین حال این وضعیت همانند شمشیر دو لبه است چرا که کودک سطح پائین‌تری از اسیدلاکتیک داشته بنابراین روند ایجاد خستگی در آنها کندتر است و تا زمانی که گرمازده، دهیدراته یا مضطرب نشده‌اند به مسیر ادامه می‌دهند.
باید توجه داشته باشیم که بدن کودکان به ازاء هر کیلوگرم از وزن خود گرمای بیشتری نسبت به بالغین تولید می‌کنند اما چون سیستم تنظیم دمای بدن آنها ضعیف بوده و از طرفی سطح پوستی وسیع‌تری دارند بنابراین سریعاً دچار افزایش یا کاهش دما میشوند و بهمین دلیل هم نسبت به شوک‌های گرمایی و هم به کاهش دما (هیپوترمی) حساس‌تر هستند.

باید دقت داشته باشیم که امنیت در کوهپیمائی کودکان بسیار مهم می‌باشد.
کودک برای لذت بردن از کوهپیمائی باید با قوانین ایمنی آن آشنا شده و رعایت نماید بیشتر صدمات از عدم رعایت این قوانین می‌باشد. هیچگاه نباید امنیت کودکمان در کوهپیمائی به خطر بیفتد.

همیشه قبل از شروع کوه‌پیمائی باید به اصل گرم کردن بدن و پس از آن سرد کردن توجه داشته باشیم چون این امر در جلوگیری و کاهش کوفتگی و درد عضلانی بسیار مفید می‌باشد. یادمان باشد هرگز کودک را به انجام کاری که از آن وحشت دارد و یا قادر به انجام آن نیست مجبور نکنیم.
به کودک آموزش دهیم تا از موسیقی طبیعت لذت ببرد و یادآور شویم که موسیقی طبیعت شامل پرندگان، قورباغه‌ها، حشرات، صدای رودخانه و ... می‌باشد.

باید توجه داشته باشیم که همیشه در برنامه‌های کوهپیمائی یک سوت بر گردن کودکمان آویزان کنیم و به او آموزش دهیم تا در بعضی موارد خاص با سوت ما را از وضعیت خویش مطلع سازد مثلاً 3 سوت متوالی می‌تواند به این معنی باشد که �من گم شده‌ام� و زمانیکه کودکمان بزرگ شد باید حتماً جعبه نجات (بقاء) و کیف کمکهای اولیه به لوازم او اضافه شود.

والدین باید توجه داشته باشند تا مهارتهایی را به کودک آموزش دهند که آسان باشد نه پیچیده و بخصوص مهارتهای حرکتی برای عضلات بزرگ نه عضلات کوچک و نیز فعالیت‌هایی که باعث تقویت سیستم‌های هوازی می‌شوند و انعطاف‌پذیری بدنشان را افزایش می‌دهند.

همیشه به این نکته توجه کنیم که باید کودکمان را تشویق کنیم و سعی در افزایش آگاهی و دانش او نسبت به محیط زیست نمائیم و از کوه‌پیمائی بعنوان فرصتی جهت افزایش تجربه‌های مختلف علمی و ... در کودکمان بهره ببریم و در حین انجام کوه‌پیمائی حس مسئولیت پذیری و احترام گذاشتن به دیگران و طبیعت را در کودکمان تقویت کنیم.

سعی کنیم تا روابط کودکمان با کودکان دیگر تقویت گردد و به توسعه اعتماد به نفس در او بپردازیم باید به کودکان آموزش دهیم تا به اصل باقی نگذاشتن نشانه ای در طبیعت بعد از کوه‌پیمائی مقید باشند و زباله‌های خود را جمع کرده و در جای مناسبی قرار داده و با خود به شهر و مکان مناسبی انتقال دهند و در یک برنامه کوهپیمائی حدالمقدور یک جا آتش روشن نمایند و از مسیرهای مشخص شده و قابل عبور تمردد نمایند و یادمان باشد که کوهپیمائی فرصتی است مناسب برای اینکه فرزندی سالم از لحاظ روحی و جسمی داشته باشیم.

باشگاه کوه‌نوردان ‌ایران

چند #نکته برای سرحال تر شدن در ......

و .....................

1- موسیقی گوش کنید. این کار انسان را سرحال و زندگی را درخشان و موفقیت آمیز می‌کند.

2- افزودنی ها را دور بریزید. رنگ های مصنوعی و طعم دهنده های مصنوعی انرژی بدن را کم می‌کنند.
3- با دهان باز خمیازه بکشید! این کار اکسیژن بیشتری به بدن می‌رساند و باعث سرحالی مغز می‌شود. نفس عمیق کشیدن نیز میزان هوشیاری شما را بالا می‌برد.

4- دوش آب گرم بگیرید و سپس یک لیوان آب خنک بنوشید. این کار شما را کاملا هوشیار و سرحال می‌کند.

5- دوشاخه ها را از پریز بکشید! جریان های الکتریکی باعث ایجاد خلل در ریتم طبیعی بدن می‌شود. قبل خواب دوشاخه وسایل برقی را از پریز بیرون بکشید.

6- آب خنک بنوشید تا عضلات کم تحرک فعال شوند. کمی آب میوه نیز می‌توانید به آب خنکتان اضافه کنید تا انرژی بیشتری پیدا کنید.

7- سر و ته شوید! این کار به افزایش حافظه و میزان هوشیاری کمک می‌کند. اگر نمیتوانید کاملا روی سر خود بایستید، بنشینید و یک دقیقه سرتان را بین زانوهایتان قرار دهید. سپس سر را به آرامی بالا بیاورید.

8. با خمیردندانی با رایحه پونه، سرحالی در صبح را احساس کنید! با جویدن آدامسی با طعم پونه نیز میتوانید بخشی از مغز را که مسئول هوشیاری است، تحریک کنید.پلنگچال

9- سرتان را ماساژ دهید. این کار جریان خون به مغز را تحریک می‌کند. از نوک انگشتانتان استفاده کنید (نه ناخن)، از بالای سر شروع کنید، شقیقه ها و پیشانی را ماساژ دهید و در یک حرکت کمان شکل، اطراف گوش ها را نیز مورد لطف دستانتان قرار دهید

10- موز بخورید. این میوه حاوی فیبر و سه قند طبیعی ساکارز، گلوکز و فروکتوز است و منبع انرژی خوبی برای صبح ها محسوب می‌شود.

11- مرتب باشید. تمیز و مرتب کردن وسایل خانه، لباس ها و حتی خودتان در ابتدای روز انرژی زیادی به شما می‌بخشد.

12- گریپ فروت بو کنید! بو کردن این میوه هوشیاری را افزایش می‌دهد. از دیگر رایحه های انرژی زا میتوان بوی لیمو، اکالیپتوس و پونه را نام برد.

۱3- میوه بخورید. زردآلو، سیب و گلابی میوه هایی هستند که چه تازه و چه خشک شده آنها سرشار از انرژی است.

14 سبز از سیاه انرژی زا تر است! چای سبز کافئین کمتری دارد، انرژی بیشتری به بدن می‌دهد و باعث کاهش وزن می‌شود.

15 بپر بپر کنید! طناب زدن، پریدن و دویدن به مدت تنها یک دقیقه خواب را از سرتان می‌پرسند.

هر روز صبح ناشتا آب بنوشید

1️⃣ آب باعث می شود پوستی سالم داشته باشید. چون آب می تواند، سموم را از خون حذف کند و این باعث شود پوستی درخشان داشته باشید

2️⃣ آب روی تعادل سیستم لنفاوی اثر دارد و باعث مقابله با انواع عفونت در بدن شود

3️⃣ آب باعث کاهش وزن می شود! مصرف حدود 16 اونس آب خنک می تواند متابولیسم بدن را تا 25 درصد افزایش دهد. اگر هدفتان کاهش وزن باشد، می توانید هر روز صبح با نوشیدن آب به کاهش وزن اضافه کمک بیشتری کنید

4️⃣ آب به عنوان یک تصفیه کننده به خوبی شناخته شده است، بنابراین وقتی که بدن نیز تمیز و تصفیه شده باشد، برخی از بیماری ها به آسانی حذف و مبارزه با بیماری برای بدن راحت تر می شود

5️⃣ همچنین نوشیدن آب بصورت ناشتا می تواند به روند درمان بیماری های مانند: استفراغ، بانوا قاعدگی، سرطان، بیماری های گلو، بیماری های چشم، بیماری های ادراری، بیماری های کلیه، سل، ورم مفاصل، اسهال و سردرد کمک کند

               نمایی از کوه گِچی قالاسی

قاطر اوچان داغی:

این کوه با ارتفاع 2388 متر درشهر کشکسرای ودر 35 کیلو متری غرب مرند واقع شده است . جهت کوه ازجنوب غربی به شمال شرقی بوده و مختصات قله ی آن بطول 45 درجه و18 دقیقه وعرض آن 38 درجه و 25 دقیقه است .

قان,نی یالیخ:داغی  

این کوه با ارتفاع 1821 در 7 کیلومتری مرند واقع شده است .و جهت کوه جنوب شرقی به شمال غربی بوده , و مختصات جغرافیایی آن به طول 45درجه 47 دقیقه و عرض  آن 38 درجه 22  دقیقه  می باشد.و کوه در جنوب آبادی دیزج علیا می باشد.

قره چی داغی:

این کوه با ارتفاع 2862متر در منطقه ی هرزندات شرقی و در 36 کیلو متری شمال شرقی مرند واقع شده است  جهت  کوه از  شمال شرقی به جنوب غربی بوده و مختصا ت قّله ی آن بطول 45 درجه 55 دقیقه؛و عرض آن 38 درجه 43دقیقه می باشد. و کوه ذکر شده در غرب روستای هاویستین قرار گرفته است

قره باش داغی:

        این کوه باارتفاع 2863 متر درروستای زنوزق ودر 27 کیلو متری شمال شرقی مرند واقع شده است و جهت کوه از شرق به غرب بوده  ومختصات قلّه ِی آن 45درجه 57 دقیقه وعرض آن 38 درجه 38 دقیقه میباشد. کوه در غرب و شمال غربی کوه کمر می باشد       

کوه قره گوزداغی:

این کوه با ارتفاع 2370 متر در هرزندات شرقی و 32 کیلو متری  شمال شرق مرند واقع شده است  و جهت کوه از شرق به غرب بوده , و این کوه در نزدیکی دره  دیز ؛ قرار گرفته ,و جزوه   مناطق حفاظت   شده است و  مختصا ت جغرافیایی قلهّ ی آن بطول 45 درجه و 43 دقیقه وعرض آن 38 درجه و 44 دقیقه می باشد .

قره کوینک داغی:

این کوه با ارتفاع2255متر در روستای دولت آباد ودر27 کیلو متری شمال مرند  واقع شده است

. وجهت کوه از جنوب شرقی به شمالغربی شرقی  بوده و مختصا ت  قله آن بطول46 د  درجه و 04 دقيقه

    وعرض آن 38 درجه و 32 دقيقه مي باشد

قزیل چانگل داغی:

این کوه باارتفاع 2300 متر درروستای دولت آباد ودر 17 کیلو متری شمال شرق مرند واقع شده, ومختصات قلّه ی  آن بطول 45 درجه و 57 دقیقه وعرض آن 37درجه 31 دقیقه می باشد . و جهت کوه از شمال شرقی به جنوب غربی بوده , و کوه در شمال آبادی گوه نو  ( کوهناب )قرار دارد

ادامه دارد

ساری داغ :     

این کوه با ارتفاع 2537متر در روستای  دولت آباد و 17 کیلو متری   شمال شرقی مرند واقع شده است .جهت کوه از شمال شرقی به جنوب غربی بوده و کوه در  شمال شرقی  ساری تپه  قرار  گرفته  وبرای صعود  به این کوه می توان از روستاهای  دولت آباد و ساری تبه  استفاده کرد.و  مختصات این کوه به طول 45درجه و 59 دقیقه و عرض آن 38 درجه و 30 دقیقه می باشد

.سامبوران:

سام بوران کوهی است که در زمستان پاتوق اکثر کوهنوردان میباشد. واین کوه در زمستان جلوه خاص خودش را دارد. وصعود تا نیمه دوم  بهار  ادامه  می یابد . ولی  وقتی که  هوا  گرم  میشود . دیگر کوه رونق زمستان را ندارد. بهرحال این کوه با ارتفاع 1711متر در محدوه شهرستان مرند واقع شده , و جهت کوه از جنوب غربی به شمال شرقی بوده و مختصات قلّه ی آن بطول 45 درجه 47 دقیقه و عرض آن 38 درجه و 30 دقیقه می باشد

سقانه(Sagane):                                                                    

این کوه با ارتفاع 2050متر درمنطقه هرزندات غربی ودر 37 کیلو متری شمال غربی مرند واقع شده است. و جهت کوه از شمال شرقی به جنوب غربی است       . ومختصات قلّه ی آن بطول 45 درجه و 32دقیقه و عرض آن 38 درجه و 44دقیقه می باشد. و کوه در شمال پيرساق ( پیرا سحق)واقع شده است.

شالقون داغی:

اين كوه ارتفاع 2032متر در منطقه ی هرزندات غربی ودر 35 کیلو متری شمال غربی مرند . واقع شده ا ست وجهت کوه از شمالغربی به جنوب شرقی ا ست. و مختصات قلّه ی آن بطول 45درجه 37 دقیقه و عرض آن 37 درجه و 45 دقیقه میبا شد

علمدار داغی :

این کوه با ارتفاع 3155 متر در  23 کیلومتری مرند واقع شده که بلند ترین قلّه ی سلسله جبال میشوو می باشد . و از چندین  مسیر میتوان  برآن صعود کرد. 1- مسیر گوی زنگی به علمداردر تابستان2-از روستاهای انامق محبوب آباد, عیش آباد ,پیر بالا, ولی ساده ترین  مسیر صعود از روستای ارلان (aralan ) میباشد. و درقلّه ِ آن یکی از سردارن اسلام دفن  شده  وزیارتگاه  عاشقان خود را در  منطقه دارد.و چشمه ی بام وار در نزدیک قلّه صفای خاصی به این قلّه ِ 3155 متری داده است.

وجهت کوه از شرق به غرب بوده و مختصا ت جغرافیایی قلّه ی آن بطول 45 درجه و 31 دقیقه و عرض آن 38 درجه و 21 دقیقه میباشد   

ادامه دارد                                                                                                                                                                                                                       

عفونت قارچی پای کوهنوردان :

  فضای بین انگشتان پای کوهنوردان غالبا در حین اجرای برنامه در معرض رطوبت حاصل از تعرق است و مدتها در جوراب و کفش به دور از هوای آزاد و نور خورشید می باشد که محل مناسبی برای رشد و تکثیر عفونت های قارچی است .

نشانه ها به صورت احساس سوزش و بعضا درد در بین انگشتان به ویژه بین انگشتان چهارم و پنجم بروز می کند.

درمان عفونت قارچی:
در درمان عفونت قارچی رعایت بهداشت فردی، شستشو متناوب پا با آب و صابون و استفاده از جورابهای نخی و پنبه ای به جای استفاده از جورابهائی با جنس مواد مصنوعی موثر است .

همچنین داشتن چند جوراب و تعویض مرتب آن در طول برنامه به خصوص در صعودهای بیش از یک روز یا زمستانه که امکان شستشو پا کمتر و مدت خشک شدن طولانی تر می باشد، بسیار حائز اهمیت است.

لازم به ذکر است که درمان عفونتهای قارچی ناخن، معمولا طولانی است و به مصرف داروهای تخصصی خوراکی و موضعی نیاز دارد.

چگونه از صدمات کوهنوردی جلوگیری کنید :

 آنچه را که باید برای جلوگیری از بعضی صدمات کوهنوردی بدانید.
آیا شما میخواهید در طول صعود خود آسیب نبینید؟ ، آیا میخواهید بدانید که کوهنوردی بدون آسیب چه نکاتی دارد؟
۷ مرحله کارساز و مهم برای جلوگیری از صدمات کوهنوردی

مراحل
۱ – گرم کردن و حرکات کششی
هر برنامه کوهنوردی باید با گرم کردن و چند حرکت کششی روتین شروع شود. و بدانید که در آخر هر برنامه باید حرکات سرد کردن را انجام داد.
سرد کردن چیزیست که اکثر کوهنوردان فراموش میکنند انجام دهند. اما شما فراموش نکنید.
۲ – روی تعادل خود کار کنید.
تعادل در کوهنوردی بسیار مهم است و همیشه باید برای بهبودی این مورد نلاش کنید. روش های بسیار خوبی هست که میتواند به شما برای بهبود تعادل کمک کند. مثل یوگا ، کار روی بندلغزی ( همون بندیست که شعبده بازا روش راه میرن ) ، تمرین تک پا و خیلی چیزهای دیگه ،خلاصه رو تعادل کار کنین
۳ – زمان صعود خود را پایین نگه دارید.
بیش از حد تکرار نکنید . زمانی را که روی سنگ و یا باشگاه سپری میکنید نباید از چهار روز در هفته تجاوز کند.
۴ – به مقدار کافی استراحت کنید.
به مفاصل , ماهیچه ها و تاندون ها استراحت دهید که این یکی از مهم ترین نکاتیست که باید جهت جلوگیری از صدمه رعایت کرد. کوهنوردان توقع زیادی از بدنشون دارن پس زمانی برای بازیابی نیاز است. شما باید حداقل ۳-۴ روز در هفته استراحت کنید.
۵ – امن باشید.
دو سه بار مطمئن شوید که تمام دنده ها , گره ها , لنگرها و حمایت کننده همه اوکی هستن و درست کار میکنن.
در موارد امنیتی بی دقتی نکنید;  بی دقتی از دلایل عمده حوادث خطرناک است .
۶ – آمادگی داشته باشیذ.
این موضوغ قبل از فصل تازه کوهنوردی شما شروع میشود. مطمئن باشید که آموزش شما مطابق با اهداف شما پیش خواهد رفت، اگر برای خودتان اهداف بزرگی تعیین کردید شک نکنید که آموزش شما درست پیش خواهد رفت حتی در مسیر ها و مشکلات خارج از حد شما
۷ – مطمئن شوید که دست ها و انگشتان خود در شکلی خوب باقی می ماند
هیچ وقت روی انگشتی که صدمه دیده کوهنوردی نکنید. خیلی بهتره که تا بهبودی کامل انگشت خود صبر نمایید سپس به صعود ادامه دهید. همچنین اگر مشکل تاندون دارید از نوار برای پشتیبانی آن استفاده کنید. به هر حال برای مدت کوتاهی از یک نوار استفاده کنید تا به همان تاندون مستحکم برگردید.

۸ دلیلی که باعث می‌شوند حوصله‌مان سر برود.

رایج‌ترین تعریف بی‌حوصلگی در فرهنگ غرب، نداشتنِ کاری برای انجام دادن است. به‌طورکلی بی‌حوصلگی یک حالت احساسی ناخوشایند است که در آن فرد به کاری که انجام می‌دهد، علاقه‌ای ندارد و نمی‌تواند روی آن تمرکز کند.
بی‌حوصلگی می‌تواند زمینه‌ساز احساسات دیگری از قبیل تنهایی، خشم، غم و نگرانی باشد.

 همان‌طور که فیلسوف دانمارکی، سورن کی‌یرکگور، گفته است: «بی‌حوصلگی ریشه‌ی تمام بدی‌هاست.» کسانی که دچار بی‌حوصلگی می‌شوند برای رهایی از آن دست به هر کاری می‌زنند. گرایش به مواد مخدر، مشروبات الکلی و قمار وسواس‌گونه در افرادی که از بی‌حوصلگی‌های مزمن رنج می‌‌برند، بسیار بالاست.

۱. یکنواختی ذهنی
بی‌حوصلگی شبیه خستگی ذهنی است که علت آن تکرار و عدم‌علاقه به جزئیات کار یا زندگی است، برای مثال کسانی که کارشان به تمرکز دائمی نیاز دارد، زندانیان و کسانی که در فرودگاه انتظار می‌کشند، بی‌حوصلگی را تجربه می‌کنند. هر تجربه‌ای که قابل‌پیش‌بینی و تکراری شود، ما را بی‌حوصله می‌کند. به‌طورکلی، انجام یک کار مشابه و انگیزه‌ی بسیار پایین، سبب بی‌میلی و ایجاد احساس اسارت در فرد می‌شود.

۲. فقدان تَچان
کارهایی که انجام‌شان بسیار آسان باشد، کسل‌کننده می‌شوند. برعکس، کارهای بسیار سخت منجر به اضطراب می‌شوند. اما تچان یک حالت ذهنی است که در آن فرد با گیرایی کامل کاری را انجام می‌دهد که چالش‌برانگیز است اما با توانایی‌های او همخوانی دارد. تچان زمانی اتفاق می‌افتد که مهارت‌های فرد با سطح چالش ارائه‌‌شده از سوی محیط، همخوانی داشته باشد و کار فرد، دربرگیرنده‌ی اهداف روشن و بازخورد آنی باشد. بنابراین با فقدان تچان، احتمال بی‌حوصلگی بیشتر می‌شود.

۳. نیاز به تنوع
احتمال بی‌حوصله شدنِ برخی افراد، بیشتر از دیگران است. کسانی که تمایل زیادی به تنوع، هیجان و تازگی دارند، بیشتر در معرض بی‌حوصلگی قرار می‌گیرند. از نظرِ این جست‌وجوگران احساس (مثلا چتربازها)، سرعت حرکت دنیای پیرامون بسیار کُند است. نیاز به انگیزش بیرونی شاید دلیلِ گرایش برون‌گرایان به بی‌حوصلگی باشد. این افراد برای برطرف کردن بی‌حوصلگی‌شان به تنوع‌طلبی و ریسک‌پذیری گرایش پیدا می‌کنند.

۴. اختلال کم‌توجهی
بی‌حوصلگی می‌تواند با مشکل کم‌توجهی در ارتباط باشد. چیزی که حوصله‌ی ما را سر ببرد، هرگز توجه کامل‌مان را جلب نخواهد کرد. از طرفی، زمانی که نتوانید تمرکز کنید، علاقه‌مند شدن به کاری که انجام می‌دهید، دشوار می‌شود. کسانی‌ که به‌صورت مزمن از مشکلِ عدم‌تمرکز رنج می‌برند (یا به‌عبارتی به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی مبتلا هستند)، بیشتر بی‌حوصله می‌شوند.

۵. نداشتن آگاهی عاطفی
افرادی که فاقد خودآگاهی هستند، بیشتر در معرضِ بی‌حوصلگی قرار می‌گیرند. فرد بی‌حوصله قادر نیست کاری را که به آن تمایل یا نیاز دارد، بیان کند. این افراد در توصیفِ احساسات‌شان مشکل دارند. ناتوانی فرد در شناخت چیزهایی که باعث شادی‌اش می‌شوند، می‌تواند به بی‌حوصلگی عمیق‌تری منجر شود. اینکه ندانیم در زندگی به‌دنبال چه چیزی هستیم، به این معناست که قادر به انتخاب اهداف مناسب برای اشتغال و سرگرمی در دنیا نیستیم.

۶. نداشتن آرامش درونی
کسانی که برای برطرف کردن بی‌حوصلگی‌شان از منابع درونی مؤثری برخوردار نیستند، به‌ناچار از محرک‌های بیرونی کمک می‌گیرند. در صورت نداشتن آرامش درونی، همیشه نمی‌توان از دنیای بیرونی انتظار هیجان و تازگی داشت.

۷. نداشتن استقلال
زمانی که افراد احساس اسارت کنند، بیشتر دچار بی‌حوصلگی می‌شوند. احساس اسارت بخش بزرگی از تجربه‌ی بی‌حوصلگی است. به عبارت دقیق‌تر، فرد احساس می‌کند در تنگاست، در پیِ این احساس تصور می‌کند اراده و خواسته‌اش هرگز عملی نخواهد شد. والدین اختیار انجام بسیاری از کارها را به کودکان‌شان نمی‌دهند، درنتیجه مشکل بی‌حوصلگی در نوجوانی به اوج خود می‌رسد.

۸. فرهنگ
بی‌حوصلگی از بسیاری جهات، مشکل عصر کنونی است. در آغاز بشریت ‌که اجداد ما بیشترِ وقت خود را برای تأمین غذا و سرپناه سپری می‌کردند، تا اواخر قرن هجدهم، چیزی به نام بی‌حوصلگی وجود نداشت و درواقع هم‌زمان با ظهور عصر روشنگری که زمینه‌ساز انقلاب صنعتی بود، به‌وجود آمد.

آیا بی‌حوصلگی مزایایی هم دارد؟
احساس بی‌حوصلگی یک زنگ بیداری است. به نقل از نیچه، انسان‌هایی که به‌ندرت دچار بی‌حوصلگی می‌شوند، به‌محض بروز چنین احساسی، آن را‌ به‌عنوان انگیزه‌ای برای تلاش بیشتر تلقی می‌کنند. بی‌حوصلگی می‌تواند واسطه‌ای باشد که ما را به حرکت و تلاش بیشتر ترغیب کند. این احساس می‌تواند فرصتی برای اندیشیدن باشد. همچنین می‌تواند نشانه‌‌ی این باشد صرف زمان برای کاری که موجب بی‌حوصلگی‌مان شده، بیهوده است

شعور......

#شعور معنای عامّی است که شامل اموری مثل ادراک ، علم ، معرفت ، احساس ، فهم و امثال می شود.
#شور به معنای عام یعنی اشتیاق  _حس داشتن امید در خود بوجود آوردن
یک کوهنورد باید #شعورش_از_شورش بیشتر باشد  #یعنی اینکه درکش بیشتر از تصورات ذهنی و اشتیاقش باشد  برای هر صعود و فرودی داشتن اشتیاق  و شورو شعف خیلی خوب است و بهترین راه ممکن در پرورش ذهنی یک کوهنورد است ولی باید با شعورش منطبق بشود  
#میشود از یک صخره ای برای ماجراجویی بالا رفت
#میشود برای بدست آوردن یک مسیر کوتاه تر خطر کرد
#میشود در جستجوی یک مسیر تازه بود
#میشود یک صعود را در کمترین زمان اجرا نمود
ولی این همه #میشود برای چیست برای اینکه بتونی یک صعودی با کیفیت داشت  این همان شور کوهنوردی است که در سر میرپروراند و اشتیاقا به بالاترها دارد
#ولی_میشود شئور این را هم داشت که دیگران آهسته تر کوهنوردی میکنند  #دیگران نیازی به کاوش مسیر جدید ندارند  #دیگران به دنبال کوتاه کردن مسیر نیستند  و دنبال ماجراجویی نیستند چون در پشت صحنه کوهنوردیشان هستند کسانی که چشم انتظارشون هستند و امیدشان به چشماهار منتظر هستند
#پس باید شور و شعور کوهنورد با همدیگر ترکیب شوند  تا صعودی لذت بخش و احترام به همه با تناسب جسمانی  و در نظر گرفتن شرایط صعود  داشته باشند و از همه مهمتر سالم برگشتن به انتهای صعود یعنی خانواده باشند
#این هست که در بعضی گروهها اختلاف پیش می آید و گروهها از همدیگر می پاشند  چون بعضی ها از شور و اشتیاق بالای خودشان استفاده میکنند و دیگران بنا به وضعیت جسمانی و آمادگی بدنی با شعورشان #کوهنوردی میکنند .