هفدهم دی ماه است و آ ن << تختی >> هنوز زنده است . 

این << تختی >> چطور؟؟ .......<< تختی >> درون ما ؟؟ !!

روحش شاد و یادش گرامی باد

 فرهنگ کوه‌نوردی و نقش آن در بروز حوادث :
 یکی از مسائلی که همواره در جامعه‌شناسی مورد بحث قرار می‌گیرد بحث جوامع و گروه‌ها و در پی آن فرهنگ‌ها ، خُرده فرهنگ‌ها و البته ارزش‌های حاکم بر آنهاست .
از آنجایی که کوه‌نوردان را می‌توان یک جامعه یا گروه محسوب کرد، ارزش‌ها و نوع نگرش حاکم بر این گروه یا اجتماع نقش به‌سزایی در شکل‌گیری نوع و چگونگی فعالیت‌های آنان و البته نتایج و پیامدهای حاصل از این نوع نگرش و ارزش‌ها دارد، شاید خالی از فایده نباشد که به نقش و جایگاه برخی ارزش‌های اشتباهی که در کوه‌نوردی ما حاکم شده در بروز حوادث این رشته ورزشی اشاره داشته باشیم .

 عشق یا جنون؟
شاید مرزی به باریکی یک تارِ مو مابین تعریف عشق و جنون باشد .
این طرز فکر اشتباه که اصولاً از منظر روانشناسی در فرهنگ شرق به‌وفور یافت می‌شود، در کوه‌نوردی و میان کوه‌نوردان ما بسیار به چشم می‌آید. هر کس که در کوه جان خود را از دست بدهد را عاشق کوه و کوه‌نوردی می‌نامیم! و تعجب آنکه هر چه درجه اشتباه ( با عرض پوزش در برخی موارد حماقت) در میان عزیزانی که جان خود را از دست داده‌اند بالاتر باشد ، این فرد عاشق‌تر محسوب می‌شود ، این یک سوال همیشگی در کوه‌نوردی ما بی‌جواب مانده است که کوه‌نوردی می‌کنیم برای زندگی یا برای مردن؟
نکته قابل تأمل در این میان ، حداقل برای نگارنده این است که در مراجعات مکرری که بازماندگان برخی حوادث اخیر کوه‌نوردی برای مشاوره حقوقی و قانونی به اینجانب داشته‌اند ، همگی مرگ عزیزان خود را عاشقانه می‌دانستند !
مرگ‌ها و حوادثی که به راحتی هر چه تمام می‌توانستند از آن پیش‌گیری و از داغدار شدن خانواده‌ها جلوگیری کنند. شاید بی‌دلیل نباشد که «امیل دورکیم» جامعه‌شناس بزرگ، در مقاله‌ای به بحث پیراون میل به خودکشی و نابود کرد خود و البته دلایل آن بویژه در جوامع شرقی پرداخته است!

 الگو برداری‌های اشتباه، اسطوره سازی‌های غلط
نقش و جایگاه الگوبرداری‌های اشتباه و از آن مهمتر قهرمان‌پروری و اسطوره‌سازی‌های غلط در تکرار فجایع و حوادث کوه‌نوردی ما غیرقابل انکار است.کوه‌نوردانی که با اشتباهات فاحش و در برخی موارد بسیار ساده و قابل پیش‌بینی و پیش‌گیری جان خود را از دست داده‌اند تبدیل به اساطیر جاودانه کوه‌نوردی شده‌اند و متاسفانه برخی از هم‌نوردان یا دوستان آنها چنان تعصب غیرمعقولی بر این عزیزان دارند که کوچکترین انتقادی بدترین عکس‌العمل‌ها را به دنبال دارد ؛ بنظر می‌رسد تکلیف و سرنوشت جامعه‌ای که قهرمانان و الگو‌های آن افرادی هستند که با اشتباهات ساده و فاحش از دنیا رفته‌اند نیازی به توضیح نداشته باشد .

علم‌گریزی و علم‌ستیزی
یکی از تاریک‌ترین نقاط فرهنگ کوه‌نوردی ما علم‌گریزی و علم‌ستیزی است .
بسیاری از گروه‌های کوه‌نوردی و سرپرستان آنها هنوز توجهی به ساده‌ترین اصول، مانند پیش‌بینی‌های آب و هوای منطقه کوهستان و یا برنامه طبیعت‌گردی را امری زائد می‌دانند و یا از آن بدتر با علم به وضعیت بحرانی منطقه در روز اجرای برنامه اصرار به اجرای آن دارند .
حال به اینها اضافه کنید صعود با دمپایی !!!
شلوار جین، کفش کتانی و امثال آن در یک روز زمستانی و البته افتخار به آن! اصرار عجیبی داریم که یاد نگیریم، حتی در رشته خود مطالعه نکنیم، حتی اگر کسی علمی و با منبع معتبر اشتباهمان را یادآور شد کماکان به آن ادامه دهیم. هنوز استفاده از باتون قرتی‌بازی محسوب می‌شود؛ هنوز دستگاه جی‌پی‌اس وسیله‌ای زائد است؛ هنوز رابطه عجیبی میان دنبه و چربی با کفش کوه‌نوردی برقرار است! هنوز کنسرو تُن ماهی در فرهنگ تغدیه ما جایگزینی علمی ندارد، هنوز...

کوهنوردی زمستانی یعنی هنر رنج کشیدن و لذت بردن

 با توجه به بارش برف و سرمای فصل پاییز و شروع تقریبی صعودهای زمستانی که در نوع خود تا بحال خوب بوده است و به قول معروف بهار کوهنوردان است لذا برای لذت بردن بیشتر از این فضای خوب نکاتی چند به ذهن رسید که با توجه به تجارب و مطالعات و با کسب اجازه از دوستان ارجمند تقدیم میگردد باشد تا با رعایت آن ایمنی همراه با سلامت را داشته باشیم.

آری کوهنوردی زمستانی هنر است به این سبب که چیدمان داخل کوله و تجهیزات و وسایل و تغذیه و انتخاب همنورد ،زمان رفت و برگشت ، انتخاب محل استقرار ، زمان بندی برنامه ،و دانش استفاده از تجهیزات وبرقراری ارتباط با دیگران و ...
همه هنر است و سختی ناشی از صعود در شرایط سخت و دمای زیر صفر ، برفکوبی سنگین و شب مانی در سرمای استخوانسوز کوهستان و ... همه رنج است آغشته به گنج ، گنج آن سلامتی و ماندگاری خاطرات خوش صعود است.

اما می توان با توجه به اوصاف ذکر شده هنر آنرا افزون و رنج آنرا کاهش داد که دراین خصوص :

1- توصیه می شود در تمام فصول سال بخصوص در زمستان لایه اول و دوم پوشاک اضافه همراهتان باشد چرا که در طی فعالیت، بدن شما تعریق میکند که اثر آن خیس شدن لباس های زیرین است(لایه اول) و هنگامی که جائی مثل چادر یا جان پناه مستقر میشویم بدن به طور طبیعی با توجه به اختلاف دمای لباس خیس و پوست بدن ، ناخواسته میل به جابجائی یا بعبارتی خشک کردن لباس خیس دارد و یا میتوان اینگونه تعبیر کرد که لباس خیس گرمای بدن را برای خشک کردن خود با تمام قوا دریافت خواهد کرد که نتیجه آن اینست که ابتدا دمای سطح پوست و سپس دمای مرکزی بدنمان پایین می آید و آثار جانبی آن لرزی است که به یک باره بر تن ما وارد می شود که خود هشداراولیه سرمازدگی است بنابراین هیچگاه ازهمراه داشتن لباس اضافه و تعویض آن اجتناب نکنیم گرچه تعویض آن در شرایط دشوار باشد .

۲- در زمستان و بخصوص شب مانی در جان پناه و پناهگاهها بهتر است بجای قمقمه ها و بطری های پلاستیکی از قمقمه های آلومینیومی یک جداره استفاده نمائیم که برای خشک کردن لباسهایمان مناسب است بدین صورت که بطری پر از آب را نیم بند می بندیم (2 سانتی متر آن خالی باشد) بر روی شعله میگذاریم پس از جوشیدن آب ، درب را محکم بسته و گتر و لباس و کلاه و دستکش و پوشاک خود را به دور آن پیچیده و خشک می نمائیم ( شاهد بخار شدن رطوبت خواهیم بود ) همچنین میتوان آنرا داخل پوش کفش گذاشت و روی آنرا پوشاند تا رطوبت ناشی از تعریق پا از پوش خشک شود .

3- در صورتی که کیسه خواب ما ضعیف است میتوان از پوش کیسه خواب که از جنس شمعی یا گرتکس باشد استفاده نمود (ترجیحا گرتکس) که این استفاده دو کاربرد اساسی دارد: نخست پوش دوم همانند عایق عمل خواهد کرد ، در ثانی مانع کثیف شدن کیسه خواب می شود تا از شستشوی آن اجتناب نمائیم چرا که با هر بارشستشو از کارائی لایه های داخلی و بیرونی کیسه خواب کاسته می شود و حالت عایق در کاور کیسه و حالت چرب بودن و پف کردن پرهای کیسه خواب های پر از بین خواهد رفت .

4- چنانچه پیش بینی شما از کیسه خواب همراه اشتباه از آب در آمد و با سرمای بیشتری مواجه شدید یا به یک مصدوم سرما زده مواجه شدید و او را داخل کیسه خواب خواباندید قمقمقه آب آلومینیومی خود را به شرح بند 1 پر از آب جوش درون کیسه قرار دهید، با این توضیح که آنرا به لباس یا پارچه پیچیده درون کیسه بگذارید تا به مرور هم شما و هم لباس ها و پوش کفش و دستکش که داخل کیسه خواب همراه برده اید گرم بماند .

5- با توجه به اینکه دفع ادراردرزمستان کمی سخت است و بایستی از کیسه خواب گرم جدا شد و ناچارا دل به سرما سپرد توصیه میشود با توجه به مدر(ادرارآور) بودن چایی از مصرف آن خودداری و نبات داغ (آب جوش و نبات)استفاده نمائید که هم بدن را گرم میکند و هم با توجه به طبع گرمی که نبات دارد باعث سردی طبع ما نمی شود و به تبع آن بیرون روی کمتری را خواهیم داشت (چنانچه افراد دچار بیماری خاصی نباشند ).

6- بارها شاهد بوده ام که عده ای از دوستان که در برنامه های سنگین همراه با شبمانی زمستانی بوده اند به لحاظ سختی های بیرون روی جهت دستشوئی از مصرف مایعات بخصوص در شب اجتناب میکنند که این امر میتواند آسیب های جدی به بافت های درونی بدن از جمله کلیه ها وارد نماید لذا توصیه میشود دوستان به شرح بند 5 اقدام نموده تا در ادامه صعود یا فرود ، عضلاتی روان داشته باشند ، یادمان باشد بدن ما درصد زیادی از بدن ما از مایعات است که هر چقدر میزان آن کمتر باشد برای سایر اعضاء بدنمان مشکلاتی را به وجود خواهد آورد که از جمله آنها میتوان به انقباض عضلات بدن بخصوص پاها اشاره نمود.

7- در شبمانی ها بخصوص اگر در چادر باشد از یک کیسه نایلونی برای قراردادن کفشها استفاده نمود تا در معرض کولاک و سرمای مستقیم نباشد و البته پوش های آنرا باید جدا کرده و بعد از استفاده در چادر یا جان پناه نظافت کرده و داخل کیسه خواب انداخت .

8- چنانچه شخصی دچار یخ زدگی در انگشتان دست و پا شده و قصد کمک به او را دارید قبل از پوشاندن جوراب و دستکش اضافه با " بازدم کردن هوا " کردن در داخل جوراب و دستکش هوای دهان خود را درون آن بدمید تا کمی گرم شود .

9- در شب مانی ها بارها تجربه کرده ام که وجود چند برگ روزنامه باطله کم حجم و کم وزن فوق العاده کاربری دارد چه بعنوان سفره اضطراری و چه برای زیر انداز چراغ خوراک پزی و ... که هر گونه رطوبت احتمالی را به راحتی جذب میکند.

10- داشتن برنامه غذایی مناسب و پر کالری میتواند انرژی لازم برای یک برنامه پر تحرک و انرژی بر را تامین نماید فراموش نکنیم عمده غذای ما باید از کربوهیدراتها باشد که در نان و غلات و برنج و ... است و از غذاهای پر حجم و کم کالری همانند کنسروهای آماده بادمجان و ... خوددداری نمائیم .

11- از تقلای زیاد و بی مورد در صعود های زمستانی اجتناب کنیم چرا که باعث تعریق بیشتر شده و ممکن است دمای مرکزی بدن به سمت پوست و سپس بصورت تعریق خارج از پوست دفع گردد که نهایتا این تعریق مصرف آب بالایی را می طلبد که عدم مصرف آب که عموما فراموشش میکنیم باعث عوارض دیگری خواهد شد .

12- در صعود های زمستانی از همراهانی که دچار مشکل سرمازدگی میشوند مستمر سئوال کنیم تا از وضعیت او مطلع شویم و جوابهای لرزان و متفرقه میتواند به ما در شناخت وضعیت موجود کمک نماید (ممکن است مصدوم بارها به زمین بخورد که خود نشانه ایست از ایجاد عارضه که باعث تاری دید می شود و یا مدام سئوال میکنند: پس کی میرسیم که ناشی از یک نوع اضطرار است )

13- در صعود های زمستانی حداکثر تلاشمان برای تنفس از راه بینی باشد اما با توجه به حجم اکسیژن گیری کم از راه بینی میتوان از دهان هم به صورت غیر مستقیم نفس گرفت که در این صورت نباید مستقیم دهان را باز و نفس را وارد ریه ها کرد و بایستی با بستن جلو دهان هوا را از درون شال گردن یا دستمال سر تمیز عبور داد تا باعث سرمازدگی لوزه ها و ریه نشود و اگر شال و ... نبود دستانمان را جلو دهانمان حایل کنیم ضمنا در وقت خواب نیست با پارچه صورت خود را بپوشانیم.
14- در صعود های زمستانی ساعت بند فلزی و گردن بند و ... میتواند از طریق " همرفت " گرمای بدن را گرفته و به بیرون هدایت نماید که ممکنست باعث یخ زدگی موضعی شود که بهتر است اینهارا از خودمان دور نگهداریم .

15- در صورتی که قصد دارید فلاسک چایی را پر نمایئد برای طولانی شدن نگهداری آب گرم ، ابتدا فلاکس را پر کرده و سپی خالی نموده و مجددا بگذارید جوش بیاید و سپس داخل فلاکس بریزید و اگر چند نفر فلاکس همراه دارید ابندا یک فلاکس را بصورت جمعی مصرف و سپس به سراغ فلاکس های دیگر بروید ( خالی ماندن بخشی از فلاکس باعث ورود هوا شده و مایع بافی مانده را زود خنک خواهد کرد )

16- در شب مانی ها بارها شاهد بوده ایم که تجمع ادرار از سوئی و تنبلی در دفع نیمه شب و در سرما باعث شده که خواب خوبی نداشته باشیم لذا توصیه می شود بجای دو یا سه ساعت لولیدن داخل کیسه خواب که عوارض بدی هم دارد سرما را بجان بخریم و یا از بطری ادار مخصوص استفاده نمائیم .

۱۷- از آویزان کردن وسایل به خود اجتناب کنیم که به وقت زمین خوردن باعث آسیب های جدی خواهد شد بخصوص در زمستان که تثبت شدن بر روی برف و یخ سخت است .

آنچه خدمت شما همنوردان عزیز ارائه گردید ما حصل تجربه ای بود که شخصا یا به واسطه دوستانی چون شما کسب شده که تقدیم حضورتان گردید و قطعا نمی تواند مستند قلمداد گرددو یا خطایی به آن وارد نباشداما میتواند باعث روان شدن برنامه و لذت بیشتر باشد که قطعا از خصوصیات هر فرد تبعیت میکند .

بنام خدای کوهساران

دوستان و همنوردان گرامی متاسفانه در هفته اول زمستان در روز جمعه مورخه 97/10/7 در دونقطه سلسله جبال میشو یکی در منطقه علی علمدار میشو و دیگری در منطقه فلک میشو مرند. بعلت ندانم کاری همنوردان که در برف و کولاک گیر افتاده بودند بعد از عملییات چند ساعته توسط تیم های امداد ونجات کوهستان شهرهای مرند و شبستر نجات یافتند . اما سوال این جاست که چرا مسولین تیم گرفتار شده در علی علمدار و فرد گرفتار شده در مسیر فلک میشو مرند به هشدار های هوا شناسی عمل نکردند و به صعود شان ادامه دادند که این بحث مفّصلی را توسط کارشناسان کوهنوردی را می طلبد . و یا چرا حداقل که در تما م گوشیهای اندوریدی برنامه هواشناسی که دارند و در آن زمان تقریبی بارش و .. را نشون میده توجه نکرده اند به هرحال با عرض معذرت بنظرم خودگاهی و غرور بی جا حاکم بر عقلانی شده است وجای خوشحالی است که همنوردان در این حادثه جان سالم بدر بردند . و امید وارم دوستان از این حادثه درس خوبی در
اجرای برنامه های بعدی گرفته باشند در آخر از تمامی امداد گران عزیزی که در این عرصه فعالیت میکنند صمیمانه تشکر میکنم
سلیمانپور رییس اسبق هیئت کوهنوردی و صعود های ورزشی شهرستان مرند

وزن ایده آل تان را محاسبه کنید

شاخص توده بدنی یا همان «BMI» بدین صورت محاسبه می شود که وزن خود را بر حسب کیلوگرم باید بر مجذور قدتان بر حسب متر تقسیم کنید، عددی که بدست می آید BMI نام دارد.

به گزارش بهداشت نیوز برای محاسبه وزن ایده آل چند فاکتور مهم باید در نظر گرفته شود . اکثر مردم گمان می کنند که برای محاسبه وزن ایده آل خود ، فقط باید به قدشان توجه کنند اما حقیقت این است که برای محاسبه دقیق وزن ایده آل ، به غیر از قد ، جنسیت و اندازه استخوان بندی هم باید در نظر گرفته شود .

دستور العمل محاسبه وزن ایده آل

۱-وزنتان را اندازه بگیرید و یاد داشت کنید.

۲-وزن ایده آل برای یک خانم با استخوان بندی معمولی و قد ۱۵۴ سانتی متر(۵ فوت) ، ۴۵ کیلو گرم (۱۰۰پوند) است.

۳-حالا اگر شما کوتاه تر یا بلند تر از ۱۵۴ سانتی متر هستید ، ابتدا باید محاسبه کنید که این اختلاف چند سانتی متر است؟

۴-اگر بلند تر از ۱۵۴ سانتی متر هستید به ازای هر سانتی متر یک کیلو به ۴۵ کیلو اضافه کنید و اگر کوتاهتر از ۱۵۴ سانتی متر به ازای هر سانتی متر یک کیلو از ۴۵ کیلو کم کنید.

دستور العمل تشخیص استخوان بندی و جثه

-حالا با استفاده از متر دور مچ دستتان را اندازه بگیرید .

-اگر اندازه دور مچ دستتان حدود ۱۵ سانتی متر است ، استخوان بندی شما معمولی است، اگر اندازه دور مچ تان کمتر از ۱۵ سانتی متر است ، استخوان بندی شما ریز است و اگر بیشتر از ۱۵ سانتی متر است استخوان بندی شما درشت است.

-اگر استخوان بندی شما ریز است ،برای محاسبه دقیق وزن ایده آل خود ۱۰ درصد از وزنی که در بالا محاسبه کردید را کسر کنید و اگر استخوان بندی شما درشت است یک درصد به وزنی که در بالا محاسبه کردید اضافه کنید.

دستورالعمل تعیین وزن ایده آل متناسب به قد، بر اساس عدد BMI

عدد BMI برای فردی با وزن متناسب بین ۱۸٫۵ تا ۲۵ است که نشان می دهد نسبت قد به وزن یک فرد متناسب است. حال قدمان را اندازه می گیریم و به توان ۲ می رسانیم و آن را در عدد ۱۸/۵ برای حداقل و عدد ۲۵ برای حداکثر وزن متناسب با قدمان ضرب می کنیم.

این دو عددی که به دست می آید کمترین و بیشترین وزنی است که با قد ما متناسب می باشد. بین این دو عدد محدوده مجاز برای وزن ما می باشد.

جدول تناسب قد و وزن و سن

با توجه به محدودیتهای موجود در استفاده از BMI مانند عدم کاربرد برای ورزشکاران و زنان باردار، پزشکان جداول متعددی را ارایه کردند. در جدول زیر استانداردهای وزن بدن ارایه شده توسط دکتر Phil McGraw آمده است.

انتهای پایینی محدوده های داده شده برای اشخاص با استخوانبندی ریز و انتهای بالایی برای افراد درشت استخوان است.

مثلا اگر شما خانمی با قد ۱۶۴ و استخوانبندی ریز هستید برای اینکه جزو افراد با وزن متناسب بشمار بیایید بهترین وزنی که باید داشته باشید حدود ۵۴ کیلوگرم است.

محاسبه وزن ایده آل برای خانم ها

خانم ها به دلیل برخورداری از استخوان بندی ظریف تر ، میانگین وزنی کمتری نسبت به آقایان دارند . برای مثال وزن مناسب برای قد ۱۶۳ در بانوان ۵۳ تا ۶۳ کیلوگرم می باشد.

با توجه به جدول ، وزن ایده آل برای قد ۱۶۵ سانتی متر ۵۵ تا ۶۷ کیلوگرم می باشد. همچنین وزن مناسب برای قد ۱۶۸سانتی متر ۵۷ تا ۷۰ کیلوگرم است.

میانگین قد و وزن ایده آل کودکان

قد و وزن نرمال دختران ۲ تا ۸ سال

میانگین قد یک دختر ۲ ساله، ۸۶ سانتی‌متر و میانگین وزنش ۱۲ کیلوگرم است. در سن ۴ سالگی میانگین قد ۱۰۲ سانتی‌متر و میانگین وزن ۱۶ کیلوگرم خواهد بود.

در سن ۶ سالگی، متوسط قد ۱۱۴ سانتی‌متر و متوسط وزن ۲۱ کیلوگرم است. یک دختر ۸ ساله هم متوسط قدش ۱۲۷ سانتی‌متر و متوسط وزنش ۲۶ کیلوگرم است.

قد و وزن نرمال پسران ۲ تا ۸ سال

متوسط قد پسر بچه‌ها نسبتا شبیه دختر بچه‌هاست. پسران ۲ ساله، متوسط قد ۸۶ سانتی‌متری و وزن ۱۳ کیلویی دارند. در ۴ سالگی قدشان به ۱۰۲ سانتی‌متر و وزنشان هم به ۱۶ کیلوگرم می‌رسد.

تا ۶ سالگی پسران بطور متوسط قدی برابر با ۱۱۴ سانتی‌متر و وزنی برابر با ۲۱ کیلوگرم دارند. پسران ۸ ساله هم بطور متوسط ۱۲۷ سانتی‌متر قد و ۲۵ کیلو وزن دارند.

قد و وزن نرمال دختران و پسران ۱۰ سال

در ۱۰ سالگی، پسرها بطور متوسط ۱۴۰ سانت قد و ۳۲ کیلو وزن دارند. در ۱۰ سالگی متوسط قد دختران ۱۳۷ سانتی‌متر و متوسط وزنشان ۳۳ کیلوگرم است.

جدول قد و وزن و سن نوجوانان :

دختران ۱۲ تا ۱۴ سال

تا ۱۲ سالگی، متوسط قدشان به ۱۵۰ سانتی‌متر و متوسط وزنشان به ۴۲ کیلوگرم افزایش میابد. دختران ۱۴ ساله هم متوسط قد ۱۶۰ سانتی‌متری و وزن ۴۹ کیلوگرمی دارند.

پسران ۱۲ تا ۱۴ سال

تا ۱۲ سالگی قد آنها تا ۱۴۹ سانتی‌متر و وزنشان تا ۴۱ کیلوگرم افزایش میابد. در ۱۴ سالگی هم بطور متوسط ۱۶۳ سانت قد و ۵۱ کیلوگرم وزن دارند.

دختران ۱۶ سال به بالا

بعد از ۱۴ سالگی، قد دختران تغییر چندانی نمی‌کند. متوسط قد یک دختر ۱۶ ساله ۱۶۲ سانتی‌متر است، در حالیکه وزنش ۵۴ کیلو است. از سن ۱۸ سالگی به بعد، قد بتدریج به ما بین ۱۶۲ و ۱۶۵ سانتی‌متر می‌رسد، در حالیکه وزن تا حدود ۵۹ کیلوگرم افزایش می یابد.

پسران ۱۶ سال به بالا

از ۱۶ سالگی و بعد از آن، پسران سریعتر از دختران رشد می‌کنند. یک پسر ۱۶ ساله بطور متوسط ۱۷۳ سانتی‌متر قد و ۶۱ کیلوگرم وزن دارد. از ۱۸ سالگی به بعد قد پسران بطور متوسط بین ۱۷۵ تا ۱۷۸ سانت و وزنشان هم بین ۶۷ تا ۷۳ کیلو خواهد بود.