بنابه گزارش روابط عمومی گروه کوهنوردی میشو شهرستان مرند
آقای سید اسد نوری  در یک هوای سرد و با  همراه وزش تند باد ، روز دوشنبه   بیستم اسفند ماه موفق به  , صعود قله ساوالان شد ضمن تبریک به این کوهنورد فعال مرندی آرزوی توفیق روز افزون را از خدای منان خواهانیم و یادی آوری میشود این کوهنورد فعال مرندی در سالهای 96 و 95 به قله های اغری داغ  ( آرارات ) ترکیه و آراگاتس ارمنستان صعود کرده بود

آخرین برنامه اجرا شده ی کانون کوهنوردی وطبیعت گردی فرهنگیان آراز , در مورخ 97/12/17 روز جمعه بر کوه های گون اسر ( Gunasar) واقع در شمال غربی شهرستان مرند

مختصات  کوه گون اسر ( گونسر )  :

این کوه به ارتفاع 2000 متری در بخش یکانات  و در 42 کیلومتری مرند واقع شده است   و جهت کوه از شمال غربی به شما لشرقی است و مختصات جغرافیای آن به طول 45 درجه 27 دقیقه و 34 ثانیه و عرض 38 درجه و 39 دقیقه و 28 ثانیه  می باشد  و این کوه بین دو , روستای یکان علیاو ینگه سادات واقع شده است

شرح اجمالی برنامه :

سطح برنامه : کوهپیمایی

تعدادشرکت کننده  : 9 نفر

مسول برنامه : ولی نور آبادی

مدت زمان کل برنانه :  8 ساعت

وضع آب و هوادر اجرای برنامه : خنک توام با وزش باد تند که این مسله موجب کند شدن حرکت تیم میشد

مقصد نهایی : رسیدن به اشه یا عشق دره سی دیزج قربان

اتمام برنامه در روستای گلین قیه ساعت 15/30  بعد از ظهر جمعه در نهایت آخرین برنامه صعود سال 97 با خاطرات خوش به اتمام رسید و امیدواریم سال 98 برای تمامی همنوردانمان سالی پر باری باشد انشالله

روابط عمومی کانون کوهنوردی و طبیعت گردی فرهنگیان شهرستان مرند

صعود بر قلعه ی جان آقا , به مناسبت نوزدهمین سالگرد شادروان کوروش معروفی سنگنورد و صخره نورد شهرستان قوشا چای ( میاندواب ) آذربایجان غربی در مورخه 97/12/10

هدف از این صعود و شرکت اینجانب شا مل اهداف زیر بود
دیدار با دوستان کوهنورد شهرستان میاندوابی
شرکت در نوزدهمین سالگرد شادروان کوروش معرفی
شرکت در افتتاحیه باشگاه کوهنوردی ساوالان
صعود سمبلیک که به قلعه جان آقا ومحل سقوط شادروان معروفی

دوستا ن , قبل از شرج اجمالی برنا مه, از برگزار کنندگان همایش سالگرد شادروان معروفی از جمله آقایان هوشمند رییس کوهنوردی , ضمیری , زهتابیان , بابا نژاد و سا یر دوستان باشگاه ساوالان و .... قدر دانی و سپاسگزارم
اطلاعاتی کوتاه در مورد قلعه جان آقا :
بزرگ ترین قلعه نظامی مانایی‌ها به نام قلعه جان آقا در ساحل شمال زرینه رود و در ارتفاعات کوه مجاور روستای جان آقا از توابع شهرستان میاندوآب واقع است.

از ویژگی‌های این قلعه کوهستانی که مهم ترین قلعه نظامی در منطقه بوده، می‌توان به انتخاب مکان، استفاده از مصالح سنگی بدون ملات در ساختمان دژ، بهره‌گیری از خط رابط برای تسهیل و تسریع حرکت سربازان در قلعه و اسکان نیروهای نظامی در فضاهای داخلی تعبیه شده موجود در حصار دژ اشاره نمود.

دژ نظامی جان آقا با قالایچی یا زیرتو مرکز اقوام مانایی هم دوره بوده و متعلق به هزاره اول پیش از میلاد که حفاظت شمال زیرتورا برعهده داشته است.

طول این دژ بیش از ۲۵۰ متر و ارتفاع دیواره‌های آن نیز با توجه به وضعیت منطقه بین ۸۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر متفاوت است که در خط الراس نظامی به طرز بسیار ماهرانه‌ای بدون استفاده از ملات و با چیدن سنگ‌های بزرگ بر روی هم ساخته شده است.

این قلعه به صورت خطی در کوه ساخته شده و دو دیوار پهن سنگی و با ستون‌هایی که از آن به عنوان اتاقک جهت نگهداری سربازان ساخته شده تشکیل شده است.

خط رابط حرکت سربازان و هفت پیوند چهار گوش در فاصله‌های مشخص در جبهه بیرونی از جمله مهم ترین بخش‌های این دژ به شمار می‌آیند و از خط رابط برای تسهیل و تسریع در حرکت سربازان برای پوشش دادن نقاط ضعف دژ و از اتاق‌های پیون‌های آن برای اسکان نیروهای نظامی در هنگام یورش دشمنان استفاده می‌شد.

شرح اجمالی : بعد از اتمام برنامه همایش و اهدای جوایز و لوح تقدیر به فعالین کوهنوردی منطقه ,برنامه صعود به قله جان آقا به ارتفاع 1798 متر ی با حضور قهرمان ملی کوهنوردی ایران عظیم قیچی ساز بطور سمبلیک با بیش از 200 نفر از کوهنوردان شهرستان میاندواب برگزار گردید و بعد از یک ساعت به محل سقوط شادروان کوروش معروفی که از ارتفاع 1600 متری در هنگام فرود دچار حادثه شده بود رسیدند و بعد از قرائت فاتحه به روح شادروان معروفی , دوستان به طرف قلعه حرکت کردند و در نهایت ساعت 11/5 به قلعه رسیدند و بعد از تصویر برداری , همنوردان به طرف پای کوه حرکت کردند و در نهایت صعود در ساعت 12/5ظهر همایش در پای کوه به اتمام رسید

تا صعود دیگر .. بدرود

نکات ریز اما مهم وحیاطی که یه کوهنورد باید بداند

کوهنوردی اغاز میشود با

۱-ایمنی
۲-ایمنی
۳-ایمنی

نظم وانضباط می تواندبخشی از ایمنی شما را تضمین کند

همیشه در صف و ستون حرکت کنید و از گروه جدا نشوید و از حرکت کنار یکدیگر خودداری کنید

اصل تقسیم بار بر روی اهرم های بدن رو فراموش نکنید
همیشه در کوله پشتی فضایی را برای تجهیزات گروهی در نظر بگیرید
هنگام تهیه کفش دقت کنید تا اندازه آن ۱نمره از پای شما بزرگتر باشد
پوشاک مناسب فصل همراه داشته باشید
به تو صیه افراد با تجربه توجه کنید
کوهستان همیشه دارای هوای متغیر می باشد.حتی در فصول گرم هم پوشاک اضافه همراه داشته باشید
کبریت را داخل یک تکه روزنامه کوچک پیچیده و داخل کیسه پلاستیکی قرار دهید تا از رطوبت دور بماند.
زمانی به ارزش وسایل پی می برید که مورد استفاده آن برایتان پیش بیاید
تمام طناب هایی که با آن عملیاتهای فنی کوهنوردی انجام می دهید باید از نوع کشسان باشد (دینامیک)
لوازم فنی و سایر لوازم کوهنوردی باید دارای استاندارد UIAA و CE باشد
از پرتاب کارابین و ابزار های دیگر خودداری کنید
هیچگاه از طناب های مستعمل و فرسوده برای طناب انفرادی استفاده نکنید
قبل از پیمایش بند کفشهای خود را تنظیم کنید.در زمان بالا رفتن بند ها را خیلی محکم نکنید. ولی در سرازیری ها بندها را کمی محکم تر ببندید
در زمان پیمایش ها طوری گام برداری کنیم تا از اهرم های اسکلتی بدن بهتر استفاده شود تا به عظلات فشار کمتری وارد شود
به آداب ورسوم و فرهنگ افراد بومی احترام بگذارید
در هنگام پیمایش دستهای خود را داخل جیب هایتان نگذارید.
زیرا در هنگام عدم تعادل دست های شما اولین ابزار حمایتی هستند
در شیب های برفی از زیگزاگ زدن بپرهیزید
هنگامی که به باتون نیاز ندارید آنها را جمع کنید و طوری در دست بگیرید که خطری برای نفر پشت سری وجود نداشته باشد.
هیچگاه مفاصل باتون را روغن کاری نکنید .
ادب اولین نشانه شاخص یک ورزش کار هست .
از میوه های تازه فصل در زمان استراحت استفاده کنید.
همیشه یک وعده غذایی غیر فاسد شدنی همراه داشته باشید .
مصرف خوراکی ها در حین راه رفتن بخشی از راههای تنفسی شما را می بندد.
تعداد افراد گروه بنا به شرایط و توانایی سرپرست تعیین می گردد
از سه نفر نباید کمتر و حداکثر ۱۰نفر
هیچ وقت در کوه ندوید
کوهستان محیط ورزشی ما محسوب می شود آنرا تمیز نگه داریم .
هنگام پایین آمدن از کوه همانند بالا رفتن به استراحت و مواد قندی ومایعات نیاز دارید.
سعی کنید قبل از تاریکی هوا برنامه را به پایان برسانید .
شمار تلفن های امداد و اور ژانس منطقه رو همراه داشته باشید.
سعی کنید در بدترین شرایط بهترین رو حیه رو داشته باشید.
در صورت همراه داشتن تلفن همراه از شارژ آن مطمئن شوید.
در یک کارت اطلاعات شخصی خود را بنویسید و در یکی از جیبهای جلویی لباستان قرار دهید.
مراقب گذشت زمان باشید.
*دیر رسیدن بهتر از هر گز نرسیدن است.
*در هنگام سنگنوردی ساعت و انگشتر در دستانتان نباشد.
*قبل از استفاده از گیره ها با یک شوک کوچک از محکم بودن آن مطمئن شوید.
*با مشاهده ریزش سنگ با فریاد سنگ سنگ دیگران را مطلع سازید.
*در مسیرهایی که طناب انفرادی نیاز هست,طناب با کارابین در قسمت چپ و بیرون کوله قرار دهید.

*طبیعت امانتی در دستان ماست,
آنرا برای نسل های بعد از خود حفظ کنیم.

هفت قانون برای زنده ماندن در کوه:

۱- همواره حرف آخر را خودتان در مورد امنیت بزنید

۲_مطیع هوا باشید

۳_از طناب استفاده کنید(عجله نکنید در هرجایی کارگاه بزنید,مرتب طناب ها و پیچ ها را امتحان کنید,با نفرات زیادی با یک طناب صعود نکنید.

۴_مایعات کافی بنوشید

۵_خودتان را بشناسید

۶_از وسایل اکسیژن و پزشکی کوهستان مطلع باشید

۷_بهمن(از مناطق بهمن خیز دوری کنید,و سعی کنید سریع از آنجا عبور کنید،بهمن قابل پیش بینی نیست!)

چگونه آمادگی خود را در صعود به ارتفاعات افزایش دهیم؟

سوال: من هر موقع به ارتفاع های بالای ۲۵۰۰ صعود می کنم دچار کوه گرفتگی می شوم و امکان کمپ در کوهستان را هم ندارم آیا تمرینات ورزشی خاصی برای بالا بردن توانایی تطابق با به ارتفاع وجود دارد؟

جواب: اصولا عوامل سازگاری با ارتفاع مختلف است. یکی از مهمترین آن ژنتیک افراد است. مردم تبت بدلیل زندگی طولانی مدت در ارتفاع بالا با آن سارگاری ژنتیکی پیدا کرده اند و به همین دلیل بهترین رکورد های صعود به ازتفاعات و هیمالیا از آن شرپا هاست که ساکنین اصلی مناطق مرتفع هیمالیا می باشند.

علاوه بر آن وجود عوامل درونی همچون ظرفیت عملکردی قلب و عروق، ریه ها، عوامل فیزیولوژیک بدنی و حتی روحی می تواند در موفقیت و توانایی صعود به ارتفاعات موثر باشد.

اگر فردی توانایی صعود به ارتفاعات بلند را ندارد باید علت یابی کند. اولین قدم چکاپ پزشکی می باشد و اینکه بداند از نظر فیزیولوژیک مشکل جدی دارد یا ندارد و برای آن هم با مراجعه به یک پزشک متخصص بیماریهای ارتفاع از چگونگی وضعیت فیزیولوژیک خود مطلع شود.

در قدم بعد با اطمینان از سلامت جسمی و فیزیولوژیک فرد، راه کارهایی همچون فعالیت های ورزشی هوازی و استقامتی نیز وجود دارد که می تواند توانایی و عملکرد فیزولوژیک افراد را بالا ببرد. و این هم با انجام فعالیت های ورزشی منظم و هفتگی میسر است، ولی باید بدانید با اوج فعالیت های ورزشی قدرتی و استقامتی می توانید تا حدود موثری ارتفاع صعودهای تان را بالا ببرید و این هم حدی دارد، اصطلاحا نمره 8 خود در صعود به ارتفاعات را می توانید با تمرینات منظم به 12 برسانید ولی نمی توانید آنرا به 20 و حد ایده آل بالا ببرید چون ژنتیک شما اینگونه می باشد و نباید از حود انتظار بیش از حد داشته باشید( به همین دلیل در ورزش کوهنوردی تمایل افراد برای شدت فعالیت ها ی کوهنوردی تفاوت دارد فردی صرفا به قله نوردی می پردازد و فرد دیگر علاقه به ترکینگ و پیمایش مسیر های کوهستانی بدون صعود به قلل دارد).

ضمنا بر اساس قانون فیزیولوژی بدن انسان، شما باید توانایی صعود به ارتفاعات 2800 و شاید 3000 متر را داشته باشید و تا این ارتفاع هم مناطق کوهستانی بسیاری در کشور ما وجود دارد و شما می توانیذ از آن لذت ببرید. ولی اگر تا این حد هم( 2800 متر) احساس می کنید دچار مشکل می شوید می توانید با مراجعه به کلینیک پزشکی بیماریهای ارتفاع و پزشکی کوهستان با انجام آزمایشات و معاینات بالینی از وضعیت سلامتی خود اطمینان حاصل نمایید و برنامه تمرینی منظمی دریافت نموده و ظرفیت عملکردی خود را به ارتفاعات افزایش دهید.

موفق باشید

صعود بر ارتفاعات قزیل داغ روستای چرح دمیر  به همراهی باشگاه کوهنوردی آلپای مرند در روز جمعه مورخه 97/11/26

ارتفاع 1710 متر

تعداد شرکت کننده 17   نفر

سطح برنامه کوهپیمایی سبک

مسافت طی شده  :16 کیلومتر

مدت زمان لازم : 5 ساعت مفید

راهنمای صعود : سلیمانپور

شرح اجمالی :

کوه قزل داغ :
این کوه با ارتفاع ۱۷10 متر در هرزندات غربی و در ۲۷ کیلومتری شمال غربی مرند واقع شده است
و جهت کوه از شمال شرقی به جنوب غربی بوده و مختصات قله ی آن بطول ۴۵ درجه و ۳۹ دقیقه
و عرض آن ۳۸ درجه و ۳۶ دقیقه می باشد

اطلاعاتی در مورد اجرای برنامه : برنامه را به یاری خدای سبحان از بغل پمپ بنزین الکی آغاز کردیم و بعد از طی مسافتی کوتاه نرمش را در محیط باز انجام دادیم و بعد به راه خود ادامه داده تا وارد روستای چرح دمیر ( چراگاه امیر ) شدیم و صبحانه مختصری دوستان میل کردند و در حد امکان از آب چشمه روستا استفاده کرده چون بنظر اهالی روستا سنگ شکنه و حتی احشامی که مریض می شدند به آنها از این چشمه آب می دادند و خوب می شدند به هر حال آب چشمه مربوطه قابل شرب بوده و اهالی روستا از این آب استفاده میکردند و اما فعلا روستا خالی از سکنه بوده و در سالهای 55 و 56 بیست خانه وار در حدود 100 نفر زندگی میکردند و متاسفانه در سال 58 تا 59 اهالی به روستای هرزند و یا به مرند مهاجرت کردند و فعلا 3یا 4 نفر به خاطر احشام در آن زندگی میکنند . در هر صورت بعد از صرف صبحانه مختصری , کوهپیمایی ما به طرف قله قزل داش ادامه دادیم
محل چشمه ها : یکی در روستای چرح دمیر و دیگری در پای کوه قزل داش می باشد که این چشمه بهترین آب منطقه را دارد و کسانیکه مشکل کلیوی دارند حتما استفاده کنند
جان پناه : در طول مسیر جان پناه ها بصورت تخته سنگی که , میتوان در مواقع ضروری استفاده کرد و همچنین در روستای چرح دمیر یک مسجد نیز به تازگی ساخته شده که در صورت باز بودن آن می توان با رعایت بهداشت داخل آن استفاده کرد
مسیر برگشتی : شهر یامچی از روستای لیوار بالا بوده  که ساعت 4/45 عصر جمعه سوار مینی بوس شدیم و به طرف مرند حرکت کردیم  و اما چند تصویر از این برنامه جهت علاقه مندان تقدیم میگردد

صعود تا آخرین نفس، فرود به امان خدا:

 انجمن پزشکی کوهستان ایران: برای صعود هیچگاه دیر نمی‌شود اما برای فرود گاه خیلی زود دیر می‌شود.

درس گرفتن از حوادث بدترین و دیرترین و شاید پرهزینه ترین نوع آموختن است. اما برای ما که حتی بعد از حوادث هم از آنها درس نمی‌گیریم و اشتباهات گذشته را باز تکرار و تکرار می‌کنیم و بر آن‌ها پا می‌فشریم شاید آموختن از حوادث نه تنها بد نباشد که پیشرفتی بزرگ نیز به شمار آید.

از پیش اندیشیدن و پیشگیری کردن از حوادث احتمالی آرزویی است که شاید نسل ما برآورده شدنش را در این سوی دنیا که ما هستیم نبیند و باشد برای نسل های بعدی.

آنچه فعلا ما باید برای رسیدن به آن تلاش کنیم همین آموختن از حوادث و تکرار نکردن اشتباهات است. آرزویی که شاید نسل ما برآورده شدنش را با تلاش و کوشش بسیار بدست آورد. شاید!

یکی از حوادثی که امروزه گریبان کوهنوردی ما را گرفته است حوادث بی‌شمار کوهنوردان هنگام فرود است و نیز کوهنوردانی که گاه در راه صعود ناگهان آنچنان از پا می افتند که دیگر توان قدم از قدم برداشتن را ندارند و یا در مسیر برنامه و در ارتفاعات بالا چنان دچار درجات شدید بیماری‌های کوهستان می شوند (ارتفاع زدگی، هیپوترمی و ...) که آدم از خود می پرسد مراحل ابتدایی بیماری چگونه طی شده است؟ و کار چگونه به اینجاها کشیده شده است؟

یک #کوهنورد از لحظه‌ای که پا در کوه می‌گذارد باید به بازگشت فکر کند. به فرود. به توانی که برای بازگشتن باید ذخیره کند و به زمانی برای این کار لازم است.

روی کاغذ همه می‌دانیم که صعود با بازگشتن به نقطه شروع است که به پایان می‌رسد اما در عمل خیلی‌هایمان حتی با تجربه ترین کوهنوردان صعود را فقط به اوج رسیدن می‌دانند و هیچگاه آن‌گونه که باید و شاید به فرود نمی اندیشند و این‌گونه می شود که فرود آبستن حوادث می شود.

هیچگاه فراموش نمی‌کنم جمله زنده یاد لیلا اسفندیاری را در فیلم غار پراو (نقل به مضمون): "من همه کارم را در رسیدن به چاه ۲۶ می‌دانستم ..."

به خاطر داشته باشید که هیچگاه برای صعود دیر نمی شود صعود را می‌توان بارها و بارها باز تکرار کرد اما برای فرود گاه خیلی زود دیر می شود.

برای صعود هیچگاه دیر نمی شود اما برای فرود، گاه خیلی زود دیر می‌شود.

در کوهستان مثل خیلی جاهای دیگر اولین کسی که متوجه بیماری و شرایط غیرطبیعی می‌شود خود فرد است. یک کوهنورد اولین کسی است که می فهمد ناخوش احوال است و اگر آموزش درستی دیده باشد و اطلاعات و تجربه مناسبی از پزشکی کوهستان داشته باشد حتی می‌تواند حدس بزند دچار چه بیماری شده است.

این مرحله ای است که علائم بیماری به‌قدری اندک است که اگر خود کوهنورد اظهار نکند و یا اگر دقت نکند هیچکس نمی تواند بیماری را تشخیص بدهد و اتفاقا می‌توان گفت این مرحله مهم‌ترین طلایی ترین و حیاتی ترین زمان تشخیص است. زیرا درمان سهل است و جلوگیری از پیشرفت بیماری به سوی مراحل حاد بسیار آسان است و هنوز عارضه جدی و ناتوان کننده ای ایجاد نشده است و کوهنورد هنوز توان همراهی و کمک در درمان را دارد.

هرچه زمان می‌گذرد فرد انرژی بیشتری را مصرف کرده و توان بیشتری را نیز از دست می‌دهد، توان بدن برای مقابله با بیماری کمتر و کمتر می‌شود. به ارتفاع بالاتر و احتمالا جاهای سخت تر و سردتر مسیر رسیده است از طرفی بیماری شدید تر و تثبیت شده تر گشته است و طبیعتا درمان و امداد سخت تر و سخت تر و فرصت پیشگیری گاه از بطور کامل از دست رفته است.

حال اگر یک کوهنورد تمام توان خود را صرف صعود کند بدون اینکه به انرژی و زمان مورد نیاز برای بازگشت بیاندیشد از طرفی به علائم اولیه بیماری‌های کوهستان هم بی توجه باشد و یا آنها را بیان نکند زمان طلایی برای بازگشت و درمان را از دست می‌دهد و آنگاه زمانی از پا می افتد و زمانی به یاد فرود و بازگشت می افتد که دیگر خیلی دیر شده است

تاثیر موسیقی بر روی تمرین ورزشی:

 انجمن پزشکی کوهستان ایران: موسیقی، تمرین و عملکرد ورزشی شنیدن موسیقی در کاهش دردهای مزمن و حاد موثر است. گوش دادن به موسیقی از چندین سازوکار شناختی و عاطفی مانند پرت شدن حواس از درد، لذت بردن از شنیدن موسیقی و آرام سازی می تواند بر رهایی از درد تاثیر بگذارد.
همچنین، موسیقی می تواند توجه، روح بلند پروازی، خلق احساسات، تنظیم و یا تغییر خلق و خو، افزایش برونده کار، شوق حرکات موزون را خلق نماید؛ تمامی این موارد می تواند در بهبود عملکرد ورزشی تاثیرگذار باشد.
شنیدن موسیقی با به تعویق انداختن خستگی، افزایش ظرفیت کار، فراتر از سطح استقامت، توان و حداکثر تولید نیرو (قدرت عضلانی)،می تواند به عنوان کمکی نیروزا برای ورزشکاران عمل نماید.

شنیدن موسیقی قبل از ورزش و عملکرد ورزشی شنیدن موسیقی در زمان گرم کردن سبب افزایش اوج توان خروجی می شود و به دلیل قانونی بودن این روش (عدم دوپینگ)، شنیدن موسیقی در زمان گرم کردن قبل از مسابقه و یا تمرین می تواند با افزایش توان تولیدی عضلات در بهبود عملکرد ورزشی موثر باشد.
هم در مردان و هم در بانوان، شنیدن به موسیقی مهیج در مقایسه با موسیقی آرام قبل از اجرا آزمون قدرت، سبب افزایش قدرت شده است.

 شنیدن موسیقی مهیج سبب افزایش سطوح اپی نفرین و شنیدن موسیقی آرام سبب کاهش سطوح نوراپی نفرین می شود.

همچنین، شنیدن موسیقی فیلم راکی (آهنگ چشم ببر از گروه سوروایور)، در مقایسه با شرایط کنترل، منجر به افزایش سرعت دویدن در دو سرعت 60 متر شده است.
در ورزشکاران و افراد تمرین کرده، گوش دادن به موسیقی در هنگام کردن، سبب کاهش احساس خستگی در هنگام اجرای تمرین مقاومتی (تمرین با وزنه و دستگاه) می شود.

در مجموع پیشنهاد شده است که شنیدن موسیقی در گرم کردن می تواند در ورزش های بی هوازی کوتاه مدت مثل قدرت و توان موثر باشد اما در ورزش های طولانی مدت هوازی، شنیدن موسیقی در گرم کردن تاثیر چشمگیری ندارد.
شنیدن موسیقی در هنگام ورزش و عملکرد ورزشی عوامل متعددی از موسیقی می تواند اجرای حرکت را در هنگام شنیدن موسیقی تحت تاثیر قرار دهد.
عامل آکوستیک در موسیقی هنگام راه رفتن ریتم راه رافتن و طول گام را تغییر می دهد. شنیدن موسیقی در هنگام پیاده روی سرعت پیاده روی را افزایش می دهد.
در هنگام اجرای رکاب زدن، با شدت کم، گوش کردن به موسیقی در کاهش درک فشار ناشی از تمرین موثر بوده است.
در هنگام اجرای ورزش پر شدت، شنیدن موسیقی توان مضاعفی را به افراد می دهد بطور یکه چندین مطالعه گزارش کرده اند که شنیدن موسیقی در هنگام اجرای رکاب زدن و یا دویدن بر روی تردمیل، باعث شده است علاوه بر تحمل فشار بیشتر، ورزشکاران مسافت بیشتری را طی کنند.
تاثیر شنیدن موسیقی در هنگام ورزش برای افراد غیرورزشکار و ورزشکار در اجرا تفاوت دارد. بطوریکه در هنگام اجرای ورزش، شنیدن موسیقی در غیرورزشکاران، استقامت را بیشتر افزایش می دهد.

خلاصه موسیقی میزان درک فشار در هنگام ورزش با شدت کم تا متوسط را در حدود 10 درصد کاهش می دهد.
در تمامی شدت های ورزشی و انواع مختلف ورزش ها، مثل پیاده روی، دویدن، رکاب زدن، شنا کردن و تمرین مقاومتی موسیقی می تواند اثر کمک نیروزا در عملکرد ورزشی داشته باشد.

گام‌برداری در صعود بدون کلنگ :

گام‌برداری در بالا رفتن بدون داشتن کلنگ عموما بسته به شرایط مسیر به سه صورت زیر انجام می گیرد:

۱. تراورس: در شیب‌های کم با لبه کناری کفش و در شیب‌های زیاد دارای برف سفت با پنجه (نوک) کفش انجام می شود، در این حالت باید از ضربدری شدن پاها جلوگیری کرد.

۲. زیگزاگ: حرکت زیگزاگ را به دو طریق می توان انجام داد:

الف. پای سمت کوه به سمت نقطه هدف به صورت زاویه دار با خط افق، زاویه ۴۵ درجه و پای دره هم به صورت افقی قرار می گیرد؛ برای ادامه گام برداری پای دره از پای کوه بالاتر و جلوتر آمده و به همان صورت افقی روی سطح برف قرار می گیرد، سپس پای سمت کوه با همان زاویه ۴۵ درجه گام بعدی را برمی دارد و صعود به همین ترتیب تا آخر ادامه می یابد.

ب. در این روش هر دوپا به صورت افقی قرار دارند؛ در هر گام پای سمت دره کمی جلوتر و بالاتر از پای سمت کوه قرار می گیرد.

تعویض جهت در زیگزاگ

در برف نرم: پای سمت دره را مانند روال معمول جلوتر و بالاتر از پای کوه قرار می دهیم، سپس پای سمت کوه را ۱۸۰ درجه می چرخانیم به طوری‌که پنجه آن رو به جهت جدید حرکت قرار گیرد (در این حالت پنجه پاها در خلاف جهت یکدیگر قرار دارند)، سپس پای دره را که اکنون به پای کوه تبدیل شده تغییر جهت داده و جلوتر و بالاتر از پای سمت دره قرار و حرکت را به همین شکل ادامه می دهیم.

نکته: تمام این حرکات با لبه های کفش صورت می گیرد.

در برف سفت: برای تعویض جهت در برف سفت ابتدا با پنجه پای کوه، ضربه ای به برف زده و آنرا در سطح برف قرار می دهیم، سپس پنجه پای دره را کنار پای قبلی قرار می دهیم. در مرحله بعد پنجه پای قبلی را که اکنون به پای دره تبدیل شده در راستای جهت جدید حرکت قرار و پای بعدی را نیز به طرف جهت جدید قرار می دهیم و به همین ترتیب تا آخر تکرار می کنیم.

۳. مستقیم (عمودی): حرکت مستقیم در برف نرم با پنجه پاها صورت می گیرد، در برف سفت می توان برای کاهش خستگی به صورت بغل به شیب و با لبه ی کفش ها عمل صعود را انجام داد، البته ترکیب این دو روش نیز امکان پذیر است؛ بدین صورت که می توان صعود را با لبه ی داخلی پای راست و پنجه پای چپ (روش ساعت ۳) و یا با لبه ی داخلی پای چپ و پنجه پای راست (روش ساعت ۹) انجام داد.

نکته ۱: دقت کنید که در این روش عمل صعود را پای عمودی انجام می دهد،یعنی پای افقی نباید از پای عمودی بالاتر بیاید.

نکته ۲: ضربه پای افقی باید به صورت کات دار باشد تا بتواند سطح بیشتری از برف را تراش داده و جای پای محکمتری ایجاد کند.

نکته ۳: صعود بغل به شیب را میتوان هم به صورت ضربدری (در هر گام پای دره بالاتر از پای کوه) وهم به صورت پلکانی (بعد از اینکه قدم جدید با پای کوه برداشته شد پای دره در جای قبلی پای کوه قرار می گیرد) انجام داد.

ضربه هایی که توسط لبه های کفش زده می شود باید به صورت آونگی (پاندولی) باشد تا بتواند سطح بیشتری از برف را تراش داده و جای پای محکم‌تری را ایجاد کند.

 کم‌اشتهایی در کوهستان و تاثیرات ارتفاع بر فیزیولوژی گوارشی انسان :

تغییرات فیزیولوژیک در ارتفاع باعث کاهش اشتهای ورزشکاران و کاهش وزن آنها می‌شود.

کوهنوردانی که زمان زیادی را در ارتفاع بالا می‌گذرانند وزن کم می‌کنند و اشتهای کمتری دارند. محققان معتقدند که این مساله به دلیل تغییراتی در بدن اتفاق می‌افتد.

این تغییرات برای حفاظت از ارگان‌های مهم بدن در زمان بیماری و آسیب‌دیدگی به وجود می‌آید. معمولا کوهنوردانی که برای چند ماه در ارتفاع بیش از ۵ هزار متر یا بیشتر می‌مانند این تغییرات را احساس می‌کنند.

محققان فیزیولوژی و علم اعصاب در دانشگاه لندن بررسی‌هایی در این زمینه انجام دادند و نتیجه‌ی این بررسی‌ها در مجله Bioessays منتشر شد.

یکی از محققان در این باره می‌گوید: کوهنوردان تنها چربی بدن را از دست نمی‌دهند، بلکه ماهیچه‌های آنها نیز تحلیل می‌رود. بدن #کوهنوردان سلول‌های قرمز خون بیشتری تولید می‌کند، این سلول‌ها اکسیژن‌رسانی بیشتر به بدن می‌کنند. در واقع کوهنوردان هم #ورزش می‌کنند و هم با دمای پایین و اکسیژن کم دست و پنچه نرم می‌کنند. انتظار می‌رود در این شرایط اشتهای کوهنوردان بیشتر شود، اما برخلاف تصور آنها کمتر غذا می‌خورند.

ماده‌ای در بدن که در پروسه‌ی نگهداری اکسیژن نقش دارد، #کتون نام دارد. کتون چربی بدن را مصرف می‌کند تا برای فعالیت مغز سوخت لازم تولید شود. معمولا میزان زیادی کتون در بدن افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۱ هستند و افرادی که احساس گرسنگی شدید می‌کنند، وجود دارد.

کوهنوردان کمتر غذا می‌خورند و بدن‌شان کتون بیشتری تولید می‌کند. این پروسه در کسانی که از ناحیه مغز آسیب می‌بینند نیز اتفاق می‌افتد.

محققان برای رسیدن به این نتایج آزمایش‌هایی بر روی موش‌ها در اتاق‌هایی با فشار کم هوا انجام دادند. تمامی یافته‌های محققان نشان می‌دهد تغییراتی که در بدن کوهنوردان ایجاد می‌شود، ارتباط کمی با کارایی آنها در ارتفاع دارد.

مقایسه سوخت‌وساز کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها و تاثیر آن در کوه‌نوردی :

پروتئین، کربوهیدرات، چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنی، همگی از ملزومات موجود در تغذیه یک #کوه‌نورد هستند.

در این میان اما یکی از نکات حائز اهمیت میزان اکسیژن و انرژی مصرف شده جهات فرایند متابولیسم و سوخت‌وساز و تبدیل مواد مغذی به انرژی مورد نیاز یک کوه‌نورد است.

هرچند چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها هر دو از منابع تولید #انرژی در ورزشکاران است اما توجه به نحوه و چگونگی متابولیسم آنها خالی از لطف نیست.

مقایسه متابولیسم کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها

کربوهیدرات‌ها دارای یک اتم اکسیژن به ازای یک اتم کربن هستند و در نتیجه برای متابولیسم و تجزیه نیاز به یک اتم اکسیژن دارند، در مقابل چربی‌ها در شکل کامل خود، فاقد اتم اکسیژن هستند و همین امر موجب می‌شود که برای #متابولیسم و تجزیه نیاز به دو اتم اکسیژن در برابر هر اتم کربن داشته باشند، در نتیجه طی فعالیت‌های شدید بدنی که بدن نیاز به اکسیژن بسیار بیشتری دارد و بافت‌ها در معرض کمبود اکسیژن هستند.

در مقیاس و واحد مصرف اکسیژن، شما با مصرف کربوهیدرات‌ها ۲۰ درصد انرژی بیشتری از مصرف چربی‌ها بدست می‌آورید؛ یا به عبارتی انرژی و اکسیژن بسیار کمتری جهت فرآیند متابولیسم کربوهیدرات‌ها در شرایط سخت #کوهنوردی در مقایسه با چربی‌ها به هدر می‌رود.

هرچند کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها هر دو از منابع تامین انرژی بدن هستند اما از مقایسه موارد فوق چنین نتیجه می‌گیریم:

• کربوهیدرات‌ها نیاز به اکسیژن کمتری در فعالیت متابولیسم و تبدیل به انرژی مورد نیاز بدن دارند.

• کوه‌نوردان به شدت درگیر انقباضات ایزومتریک هستند که نیاز به اکسیژن فراوان دارد، مصرف کمتر اکسیژن در فرایند متالوبولیسم مواد غذایی، اکسیژن بیشتری در اختیار عضلات قرار می‌دهد.

• کاهش اکسیژن‌رسانی به عضلات موجب درگیر شدن عضلات در فعالیت‌های غیر هوازی و در نتیجه اسیدیته شدن عضلات و ایجاد خستگی شدید خواهد شد، مصرف کمتر اکسیژن در فرایند متابولیسم موجب اکسیژن‌رسانی بیشتر به بافت‌ها و عضلات و دیرتر و کمتر خسته شدن آنها خواهد شد.

 ترجمه: پویا سلیمانی

10 نکته اساسی برای بهبود عملکرد روزانه‌ و سرعت تطبیق با ارتفاع :
#آموزشی_کوهنوردی

در این مطلب سعی می‌کنم به ده نکته‌ اساسی که باعث بهبود عملکرد و افزایش سرعت تطبیق بدن شما با ارتفاع می‌شود اشاره کنم. این مطلب گزیده‌ای است از بیش از ۱۰ مقاله که به شکلی مختصر و مفید درآمده است.
ـهمیشه طوری عمل کنید که بدنتان آب کافی داشته باشد به خصوص اگر در ارتفاع ۲۰۰۰ متر و بالاتر هستید. قبل از تشنه شدن آب بنوشید به طوری که هرگز ادرارتان پررنگ نشود. احساس تشنگی یعنی بدن شما دچار بی‌آبی شده است و این در ارتفاع بسیار آزاردهنده خواهد بود. تحقیقات علمی نشان می‌دهد بدن شما در یک روز گرم تابستانی و در حالی که یک کوله بزرگ را حمل می‌کند به ۱۸۰ تا g‌۲۵۰ آب در هر ۳۰-۴۵ دقیقه نیاز دارد. از قمقمه‌های کوله‌ای و یا آویزی که به بند کوله متصل می‌شوند استفاده کنید. در صعودهای بلند و شرایط زمستانی از ظرف آبی استفاده کنید که در میان راه صعود دچار یخ‌زدگی نشود.
ـ تنظیم دمایی: همیشه حرارت مرکزی بدنتان را در نظر داشته باشید. عرق کردن بیش از حد شما را خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کنید از پا می‌اندازد. اگر در هوایی مناسب و در محیطی گرم حرکت می‌کنید کمی برف را در یک دستمال کمپرس کرده و به طور متناوب روی پیشانی قرار دهید. در تابستان می‌توانید همین کار را خیس کردن دستمال انجام دهید. با استفاده از اعجاز رنگ‌ها دمای بدنتان را کنترل کنید. در تابستان لباس سفید، بژ یا خاکستری و در زمستان لباس آبی یا مشکی بپوشید. پوشش چند لایه نکته طلایی دیگری است که نباید فراموش کنید. با کم و زیاد کردن لایه‌های پوششی به تنظیم دمای بدن کمک کنید.
ـ تغذیه متناوب: فرقی نمی‌کند گرسنه هستید یا نه. خوردن را فراموش نکنید استرس‌های مختلفی که در ارتفاع به شما و بدنتان وارد می‌شود ممکن ا ست تمایل به غذا را کاهش دهد. وقتی در خانه هستید غذاهای محبوبتان را یادداشت کنید به خصوص آنهایی که می‌توان به شکل اسنک تهیه کرد. سعی کنید غذایتان بر چاشنی نباشد. چاشنی تنهابه حدی که محرک اشتها باشد توصیه می‌شود. ترکیبات کربوهیدراتی، آبنبات، ورقه لیمو و … را در موقع صعود به همراه داشته باشید. فراموش نکنید که در ارتفاع کربوهیدرات‌ها بعد از آب بهترین دوست شما هستند.
ـ تنفس عمیق و درست: روش‌هایی مثل تکنیک زیر را برای بهبود تنفس بیاموزید. با تغییر فشار هوا، هرچه بالاتر رویم گرفتن اکسیژن برای شش‌ها سخت‌تر خواهد شد. وقتی احساس کمبود اکسیژن شروع شد کمی آب بنوشید. حالا با قدرت نفس عمیق بکشید و با قدرت هوا را تخلیه کنید. چند بار این کار را تکرار کنید. حالا با آرامش از احساس بهتر شدن خود استقبال کنید. این روش را برای حالت تهوع هم امتحان کنید چون گاهی اوقات مؤثر خواهد بود.
ـ گام استراحت (Rest step): این یک نوع تکنیک راهپیمایی است که باعث انتقال فشار صعود از عضلات، اسکلت می‌شود. وقتی یک قدم برداشتید اجازه دهید پا صاف شود و در حالت استراحت قرار بگیرد، حال گام‌های بعدی را به همین روش بردارید. با این روش شما به یک ریتم حرکتی مناسب دست پیدا می‌کنید که بعد از مدتی اثر مثبت آن در عملکردتان را به خوبی حس خواهید کرد.
 ـ آهسته آغاز کنید: وقتی از ۲۰۰۰ متر بالاتر هستید همیشه به لاک‌پشت و خرگوش فکر کنید. در شروع حرکت برای بدنتان وقت بسیار بیشتری برای گرم شدن نسبت به پایین در نظر بگیرید. هرگز سعی نکنید در آغاز پابه پای سریعترین فرد گروه حرکت کنید.
ـ هم‌هوایی: هرگز هم‌ هوایی مناسب را فراموش نکنید. مسئله مهمی که تقریباً از سوی همه کوهنوردان عزیز ایرانی مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد.
ـ آسپرین و …: در صورتی که پزشکتان اشکالی نمی‌بیند برای تسهیل تطبیق با ارتفاع می‌توانید از آسپرین و موارد مشابه به عنوان یک پیش‌گیرنده در برابر سردرد و … استفاده کنید. تجربه کوهنوردان نشان می‌دهد که این داروها گاه بسیار مؤثر هستند.
ـتمرینات مناسب: تمرینات اینتروال، حمل کوله سنگین، استقامت و کشش مناسب را به طور مداوم انجام دهید تا همیشه آماده باشید.
ـداروهای ارتفاع: در صورت نیاز و با نظر پزشک از این داروها استفاده کنید. داروهایی مثل استازولامید که می‌توانند مفید باشند نیازی نیست حتماً از آنها استفاده کنیم. اگر در ارتفاع مشکلی نداشته‌اید هیچ لزومی ندارد از چنین داروهایی استفاده کنید.

ادامه دارد ..