صعود مشترک کانون کوهنوردی فرهنگیان آراز مرند با باشگاه کوهنوردی داغ داش شهرستان اهر به سر پرستی آقای پورشیخ رییس هیئت کوهنوردی و صعود های ورزشی اهر در روز جمعه مورخه 98/6/1از  مسیر جبهه  شمالی بر قله علی علمدار  از سلسله جبال میشو به  ارتفاع 3155 متری صعود کردند

بازه زمانی صعود و فرود 5 ساعت تمام

گزارش کوهپیمایی به علی علمدارمرند

مشخصات کلی :

عنوان برنامه  : علی علمداری

نوع برنامه : کوهپیمایی متوسط

منطقه مربوطه : بلند ترین قله ی سلسله جبال میشو

ارتفاع قله  : 3155 متر و جهت کوه  شرقی – غربی می باشد

موقییت جغرافیایی  : مسیر دسترسی  از جبهه  شمال کوه ( مرند – کشکسرا – روستای ارلن ( ارلان )

مسیر دسترسی از جبهه جنوبی شامل ( شبستر – روستای الماس )

بهترین فصل جهت اجرای برنامه : از جبهه شما لی در اواخر بهار و تابستان / از جبهه جنوبی در فصلهای  پاییز و زمستان

توضیحات تکمیلی کوهپیمایی به علی علمدار

کوه علی علمدار با ارتفاع 3155 متر بعنوان مرتفع ترین بخش از کوهستان میشو محسوب می شود .

گستره کوهستان ” میشو ” از جنوب مشرف به دریاچه ارومیه و  ” شبستر ”  و از شمال به ” مرند”  و ” کشکسرای ”  و از شرق به ” صوفیان ” و از غرب به ” تسوج ” محدود می شود .

این کوهستان در تقسیمات اصلی کوههای ایران جزو کوههای شمالی و گروه کوههای آذربایجان محسوب می شود .

قله علی علمدار  در حوزه غربی این کوهستان واقع شده است . مسیر صعود به قله این کوه از شمال از طریق روستای ” ارلان ” و از غرب از مسیر روستای” الماس ” در 5 کیلومتری شهر ” تسوج ” می باشد .

قله این کوه از جمله عبادتگاههای مذهبی منطقه به شمار می رود . دربالای قله آرامگاه فردی بنام علی ابن مالک اشتر نخعی ملقب به علی علمدار قرار دارد.  به باور مردم محلی این مقبره مربوط به پسر مالک اشتر نخعی از یاران حضرت علی  ( ع ) ) می باشد.

تا صعودی دیگر در پناه خدا ...

 یکی از بهترین روش های بردن آب برای کوهنوردی و صعود در ارتفاعات: بدن انسان در شرایط استراحت به ازای هر کیلوگرم وزن معادل یک سی سی آب در ساعت نیاز دارد. این مقدار برای یک فرد 70 کیلوگرمی حدود 7/1 لیتر در روز خواهد بود. این میزان با افزایش فعالیت بدنی و در شرایط محیطی مختلف تا بیش از 10 لیتر در روز می تواند برسد.

مواد محلول در آب معمولی شامل مواد معدنی و عناصر مختلف مانند سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیوم و بسیاری املاح دیگر می باشد. این الکترولیتها و دیگر مواد مورد نیاز بدن از طریق آب و نوشیدنی های مختلف تامین می شوند. کمبود هر کدام از الکترولیتها و عناصر مختلف می تواند باعث ایجاد اختلال در عملکرد بدن بویژه در شرایط دشوار همچون ورزش کوهنوردی شوند. در ورزش کوهنوردی با توجه به نوع فعالیت بدنی و نیز حمل کوله پشتی و شرایط محیطی چون گرما، سرما و باد، نیاز بدن به آب بیشتر است. پاسخ مناسب و کافی به این نیاز لازمه یک برنامه کوهنوردی بدون عارضه است.

پیش از شروع صعود با مصرف کافی آب باید بدن در حالت هیدراتاسیون مناسب باشد. این امر با مصرف حداقل نیم لیتر آب طی دو ساعت قبل از شروع صعود امکان پذیر است.

در ورزش کوهنوردی این آب باید حاوی حدود 40 گرم قند (7-6 حبه قند) در هر لیتر باشد. همچنین در صورتی که صعود مداوم بیش از 2 ساعت به طول می انجامد لازم است که حدود 6/0 گرم نمک به هر لیتر این آب اضافه شود. این ترکیب ضمن تامین مایعات مورد نیاز بدن و جبران آب از دست رفته، مانع خستگی کوهنورد می شود. توصیه می شود پس از پایان صعود و تصمیم برای کمپینگ مایع زیاد و شیرین تر نوشیده شود تا ضمن جبران کمبود آب، روند ترمیم ذخایر گلیکوژن عضلات شروع شده و کوهنورد را برای صعود بعدی در همان برنامه آماده سازد.
مصرف آب میوه های رقیق شده به نسبت 1 به 2 با آب نیز می تواند مایع مناسبی باشد. باید توجه داشت که مصرف مایعات خیلی شیرین ضمن کاهش جذب آب باعث ایجاد خستگی در کوهنورد نیز خواهد شد.

کوبیدگی و خونمردگی عضله چیست؟

کوبیدگی عضله Muscle contusion بیشتر در حین ورزش های پرتحرک ایجاد شده و بعد از کشیدگی عضله شایعترین آسیب ورزشی است. اکثر کوبیدگی ها خفیف هستند و ورزشکار میتواند به ورزش ادامه دهد ولی گاهی اوقات کوبیدگي عضله آنقدر شدید میشود که ورزشکار را از ادامه ورزش باز داشته و وی را نیازمند مراقبت های پزشکی میکند.

کوبیدگی عضله به علت اصابت یک ضربه یا ضربات متوالی به توسط یک جسم غیر برنده به عضله بوجود میاید. بر اثر ضربه شدید، فیبرهای عضله دچار پارگی شده و در بافت آن خونریزی بوجود میاید ولی پوست روی اندام پاره نمیشود. کوبیدگی عضله ممکن است بر اثر افتادن یا گیر کردن بین دو سطح سخت هم ایجاد شود.

?علائم کوبیدگی عضله

 در این آسیب محل کوبیدگی دردناک میشود. لمس عضله و حرکت مفاصل اطراف عضله دردناک است. ممکن است عضله متورم شده و ممکن است پوست روی آن کبود شود. گاهی اوقات خونریزی در داخل بافت عضله جمع شده و یک حوضچه خونی در محل ایجاد میشود که به آن هماتوم Hematoma میگویند. در حالات شدید ممکن است این خونریزی به قدری شدید باشد که منجر به شوک شود. ممکن است کوبیدگی عضله همراه با آسیب های دیگری مانند شکستگی یا دررفتگی باشد

?درمان کوبیدگی عضله

 به محض کوبیده شدن یک عضله باید بر حسب شدت آن، اقدامات زیر انجام شود

سرد کردن موضع برای 20 دقیقه با کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ و در صورت لزوم تکرار آن
قطع فعالیت ورزشی و استراحت و در صورت لزوم بیحرکت کردن مفاصل اطراف عضله آسیب دیده
کمپرس و بانداژ اطراف عضله برای کاهش تورم
بالا نگه داشتن اندام برای کاهش تورم
دقت کنید که نباید عضله ماساژ داده شود. پزشک معالج ممکن است داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. در صورت لزوم اقدامات ذکر شده را 48-24 ساعت ادامه دهید. اگر تجمع خون در عضله زیاد باشد ممکن است پزشک معالج تصمیم به خروج آن به توسط عمل جراحی بگیرد.
 
?خونریزی درون عضلات چهارسر ران

بازپروری

بعد از چند روز که درد و تورم کاهش پیدا کرد میتوانید از گرمای موضعی برای تسریع در بهبودی استفاده کنید. کم کم شروع به انجام نرمش های کششی بکنید. بعد از اینکه توانستید مفاصل اندام را کاملاٌ بدون درد حرکت دهید باید نرمش های قدرتی را برای تقویت عضله آسیب دیده شروع کنید. دقت کنید بازگشت به ورزش باید بسیار به آرامی و مرحله به مرحله باشد. فشار زیاد به اندام و عضله ممکن است موجب آسیب بیشتر به عضله شده و عوارض ماندگاری را بجا بگذارد. وقتی دامنه حرکت و قدرت انعطاف اندام به وضعیت اول برگشت و عضلات قدرت و استقامت کافی را بدست آوردند میتوانید به ورزش اولیه برگردید. بهتر است در هفته های اول بازگشت به ورزش از پدها و حفاظ هایی که روی اندام قرار میگیرند استفاده کنید تا عضله آسیب دیده را تا مدتی از ضربات جدید محافظت کنید.
 
?عوارض کوبیدگی عضله

درمان سریع و به موقع میتواند از بسیاری عوارض که ممکن است بعد از کوبیدگی عضله بوجود بیاید پیشگیری کند. با این حال گاهی ممکن است عوارضی ایجاد شود. مهمترین آنها عبارتند از

?سندرم کمپارتمان Compartment syndrome

ممکن است خونریزی و تورم در داخل عضله به حدی زیاد شود که فشار داخل عضله را بشدت بالا ببرد. با بالا رفتن فشار داخل عضله ممکن است عروق خونی عضله بسته شد و به علت کاهش یا حتی قطع خونرسانی، عضله دچار کم خونی شده و از بین برود. به این وضعیت سندروم کمپارتمان میگویند. در این موارد بیمار قبل از اینکه به وضعیت خطرناکی برسد باید سریعاٌ تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

?میوزیت اسیفیکان Myositis ossificans

در میوزیت اسیفیکان که به آن استخوان سازی نابجا هم میگویند در داخل توده عضله استخوان ساخته میشود. این حالت بیشتر در کسانی ایجاد میشود که خیلی سریع بعد از کوبیدگی شدید عضله به ورزش برگشته و عضله را تحت فشار زیاد قرار میدهند. علائم بصورت درد و تورم شدید در روی عضله است. استخوان بوجود آمده میتواند حرکت عضله را بشدت محدود کند. انجام نرمش های کششی شدید با عضله آسیب دیده این وضعیت را بدتر میکند.

موضوع : ظاهر کوهنوردی:

توی جامعه ای که ظاهر ورزش باشه اما حقیقت ورزش نباشد به مراتب آسیب و پسرفت بیشتر هست .
یعنی یک آدمی که خودش رو کوهنورد ، کوهپیما، کوه رو میدونه، اسم ورزشکار روی اون هست ، به اسم کوهنورد داره کار انجام میده اگه به علم تمرین و ورزش عمل نکنه به مراتب آسیب و پسرفت بیشتر از آن موقع یی هست که اصلا توی اون ورزش علمی نیست.
توی کوهنوردهایمان اگه ظواهر باشه و حقایق و اصلش نباشد خیلی عقب ماندگی و آسیب های عمیقی رخ میدهد.
شاید این را باور نکنیم.
یعنی علم تمرین و ورزش با حقایقش اجرا نمیشود که خاصیتش معلوم شود.
شما در کلّ کوهنوردهایمان می بینید که اول به ظاهر میرسند، یعنی آدم هایی که اول ظاهر رو رعایت میکنند.
ظاهر کوهنوردی باشه اما باطن و اصلش نباشد خیلی خطرناک است.
تمام آنهایی که بهترین لوازم را تهیه میکنند دیگه به اصل کوهنوردی کاری ندارند و آن گاه به کار همه کار دارند که: کوله ات را اینجوری بیانداز... کفشت را اینجوری ببند... باطوم را اینجوری بگیر و... ، کوهنورد شدن و کوهنوردی کردن به این چیزها نیست که خودمان را سرگرم کردیم. ظاهر کوهنوردی باشه اما اصل آن نباشد همه میروند دنبال همین چیزها و ظواهر.
یک فردی که میخواهد کوهنوردی را شروع کند و کوهنورد یا کوهپیما شود اولین کاری که باید انجام دهد حداقل ۶ ماه تمرین کردن با برنامه تمرینی مستمر و با مربی مرتبط در پیست دو و میدانی و پارک ها هست و نه آنکه هنوز فرد اضافه وزن دارد و تمرین ندارد به ظاهر خودش میرسد و بلافاصله عینک و کفش و باطوم و... تهیه میکند.
این اصل کوهنوردی روز دنیا نیست.
همه ی این ها فقط ظواهر کوهنوردی هست ما از اصل آن ۱۰۰ سال عقب مانده ایم و با این روش هیچ وقت پیشرفت نخواهیم کرد یا اگر هم پیشرفت کنیم موقت است و بعداز آن دلسرد و بی انگیزه میشویم زیرا این روش صعود ها جز زدگی برای نسل جوان و تازه واردها چیز دیگری ندارد.
بنده نیز سال ها با همین روش کوهنوردی کرده ام و آسیب ها و زدگی های بسیاری گریبانم را گرفت و با تکیه بر علم و دانش و مطالعه و کسب تجربه متوجه آن شدم که کوهنوردان ما که قصد پیشرفت را دارند راهی غلط را به آنها معرفی میکنند و راه را غلط طی میکنند.

" توی جامعه ای که ظاهر ورزش باشد اما اصل آن نباشد زدگی و فساد درست میشود. "

ظاهر کوهنوردی
? نویسنده : سالار کشاورز

دل‌های بخشنده، دمیده شدن نفس حق هستند که مهربانی و شادی می‌آفرینند. باشد تا همه بخشی از درخت عظیم مهربانی باشیم که ریشه در خاک و سر بر آسمان می‌ساید. قربان یادبود بی‌همتای سرسپاری محض ابراهیم و اسماعیل در برابر پروردگار و معجزه بی بدیل سخاوت و مهربانی ذات حق تعالی بر تمامی مهربانان مبارک باد.
سلیمانپور مدیریت سایت داغلار نغمه سی

حتما شما هم در اطرافیان خود با سالمندانی مواجه بوده‌اید که یک خاطره از دوره کودکی خود را بارها برایتان تعریف کرده باشند اما در پاسخ به سوال شما که آیا داروی خود را در زمان مقرر مصرف کرده‌اند یا نه، سر در گم بمانند و یا حتی به یاد نیاورند که تحت درمان دارویی هستند. مواردی این چنینی همگی از نشانه‌های بروز بیماری آلزایمر است.

به گزارش ایسنا، بیماری آلزایمر شروع تدریجی و خاموش دارد، ممکن است طولانی‌مدت جلب توجه نکرده و به اشتباه تصور شود که این تغییرات بخشی از روند طبیعی پیری است. عدم توجه به علائم بیماری موجب می‌شود که بیماری دیر تشخیص داده شود و این در حالی است که با تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر می‌توان سیر پیشرفت بیماری را کنترل کرد و معلولیت ناشی از بیماری را حداقل تا پنج سال به تعویق انداخت.

۱۰ علامت هشداردهنده آلزایمر

۱۰ علامت هشدار دهنده آلزایمر عبارتند از:

اختلال در حافظه
اختلال حافظه در حدی که در انجام فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد کند؛ افراد معمولی ممکن است یک قرار ملاقات، اسم همکار و یا شماره تلفنی را فراموش کنند و سپس به خاطر آورند، اما فرد مبتلا به آلزایمر اغلب مسائل به ویژه مسائلی را که اخیراً اتفاق افتاده فراموش می‌کند و هرگز هم به خاطر نمی‌آورد.

اختلال در انجام کارهای عادی

فرد پرمشغله ممکن است که گاهی حواسش پرت شود مثلاً هویج را که برای استفاده در کنار غذای اصلی پخته بر روی اجاق گاز جا بگذارد و تا پایان صرف غذا هم به خاطر نیاورد، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به تدریج توانایی پخت غذا را از دست می‌دهد و گاهی نیز فراموش می‌کند که غذا خورده است.

ضعف بیان

برای همه افراد پیش می‌آید که در پیدا کردن لغات مناسب دچار مشکل شوند ولی فرد مبتلا به بیماری آلزایمر گاهی کلماتی را از یاد می‌برد و لغات نامناسب جایگزین می‌کند که در نتیجه جملاتش نامفهوم می‌شوند. اشتباهات دستوری و ناتوانی دنبال کردن، یک موضوع از دیگر نشانه‌های بیماری است.

گم کردن زمان و مکان

به طور طبیعی گاهی اوقات ممکن است افراد روزهای هفته، تاریخ روز و یا مقصدشان را فراموش کنند ولی دوباره با تمرکز آنها را به خاطر بیاورند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در خیابان، راه خود را گم کرده و نداند که چگونه به آنجا رفته است و یا نتواند از آنجا به خانه خود برگردد.

ضعف یا کاهش قضاوت

ممکن است فرد مبتلا به بیماری عفونی مراجعه به پزشک را به تعویق بیاندازد ولی بالاخره این کار را انجام می‌دهد، اما فرد مبتلا به آلزایمر نه مشکلاتش را درک می‌کند و نه مراجعه به پزشک را ضروری می‌داند. اختلال در تصمیم‌گیری‌های ساده مانند پوشیدن لباس‌های زمستانی در گرمای تابستان از دیگر علائم هشدار دهنده بیماری است.

اختلال در تفکر ذهنی

گاه و بی گاه ممکن است افراد رسیدگی به حساب‌های مالی خود را مشکل بدانند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به تدریج ارقام را فراموش می‌کند و نمی‌داند با آنها چه کار کند.

جابه‌جا گذاشتن اجسام

هر کسی ممکن است که موقتاً کلید یا کیف پولش را سر جایش نگذارد، ولی فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است اجسام را در جاهای نامربوط بگذارد؛ مثلا گذاشتن کتاب در یخچال و یا ساعت‌مچی در قندان.

تغییرات در حالات و رفتار

همه ممکن است گهگاهی غمگین و یا بداخلاق باشند، اما در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر، خلق بیمار می‌تواند سریع تغییر کرده و بدون هیچ دلیلی آرامش به اشک و خشم تبدیل شود.

تغییرات در شخصیت

به صورت طبیعی ممکن است شخصیت افراد با افزایش سن کمی تغییر کند، ولی تغییر شخصیت در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می‌تواند شدیدتر باشد. این تغییرات شامل سردرگمی، ترس، بدبینی، منزوی شدن، بی‌تفاوتی و یا بروز رفتارهای نامناسب است.

از دست دادن انگیزه

به طور طبیعی افراد گاهی از کار در منزل، فعالیت‌های شغلی و یا وظایفی اجتماعی خسته می‌شوند، ولی در نهایت پس از کمی استراحت دوباره انگیزه خود را باز می‌یابند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است نسبت به وقایع و رویدادهای محیط زندگی و خانواده‌اش کاملا بی‌تفاوت به نظر آید.