ترس از ارتفاع یا "Acrophobia":

شاید شما هم با افرادی روبرو شده باشید که هنگام صعود، دست به سنگ شدن و یا حتی فرود دچار اضطراب و تشویش فراوان شده و در بدترین حالت حتی دیگر قادر به ادامه حرکت در مسیر نیستند.

این وضعیت ناشی از بروز عارضه‌ای است که در اصطلاح ترس از ارتفاع نام دارد و مانع از این می‌شود تا شخص بتواند در برخی ورزش‌ها مانند سنگ‌نوردی، کوه‌نوردی و حتی بعضی مشاغل فعالیت کند، ترس از ارتفاع چیست و آیا قابل درمان و مقابله است؟

? تعریف

ترس بیش از حد و غیرمعمول از ارتفاع، "آکروفوبیا" نام دارد.

 این عارضه می‌تواند موجب بروز حملات عصبی و البته دوری فرد از انجام برخی ورزش‌ها و یا مشاغل شود. از نشانه‌های بروز و وجود چنین حالتی در فرد می‌توان به تنگی نفس، بی‌نظمی ضربان قلب، تعریق زیاد و تهوع اشاره داشت.

❌ یکی از خطرات موجود برای این افراد حمله عصبی ناگهانی در حالی است که در ارتفاع قرار دارند؛ در برخی از این افراد حالتی ایجاد می‌شود که تمایل به پرت کردن خود از ارتفاع پیدا می‌کنند که البته این حالت هیچ ارتباطی با خودکشی ندارد.

? درمان
برای درمان آکروفویبا یا ترس از ارتفاع راهکارهای متفاوتی از جمله رفتار درمانی، مواجهه با واقعیت، و حتی درمان دارویی وجود دارد.
 اساس درمان بر این مبنا قرار دارد که ترس از ارتفاع بر مبنای "پاسخ به موقعیت" شکل می‌گیرد و همانطور که شما می‌آموزید که در موقعیت خاص پاسخی خاص ارائه کنید، به همان شکل هم می‌توانید این آموختن را به فراموشی بسپارید.
همچنین یک درمانگر می‌تواند به شخص دچار این عارضه نحوه و چگونگی مدیریت ترس در لحظه را بیاموزد.
 این شیوه شامل یادگیری و آموختن رفتارهایی که موجب ایجاد هیجان و اضطراب می‌شود، آموختن راه‌های افزایش اعتماد بنفس و مهارت‌های رفتاری و در نهایت پیاده کردن این آموزه‌ها در مواجهه با موقعیت‌های حقیقی است.

✔️ روش دیگری که برای درمان این عارضه بکار می‌رود استفاده از تکنیک‌های "کاهش حساسیت" است.
 به این معنی که ابتدا شخص برخی از تکنیک های آرامش "relaxation" شامل تنفس صحیح، شل کردن عضلات و گفتگوی درونی با خود را فرا می‌گیرد، سپس می‌آموزد که چگونه ترس را به اجزای آن تقسیم کند و در نهایت و بصورت تدریجی در مواجه با موقعیت‌های عملی این تکنیک‌ها را بکار می‌بندد.

 نتایچ تحقیقات بیانگر این نکته بوده‌اند که بیش از 75% ترس‌ها از این طریق درمان شده‌اند.

درمان‌های دارویی برای مقابله با اضطراب و هیجان نیز در مورد این عارضه بکار برده می‌شوند، هرچند که این درمان‌ها مشکل فرد را بصورت ریشه‌ای و اصولی برطرف نخواهند کرد.
ترجمه: پویا سلیمانی

کوهنوردی؛ ورزشی برای تمام سنین:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: یوایچیرو میورا، کوهنورد و اسکی‌باز ۸۶ ساله ژاپنی قصد دارد به قله آکونکاگوآ (بلندترین قله آمریکای جنوبی) صعود و از آنجا اسکی کند.

این در حالی است که میورا از ضربان نامنظم قلب رنج می‌برد و برای تطبیق با تغییرات فشار و دمای هوا در مراحل مختلف صعود به برنامه ریزی بسیار دقیق و زمان بیشتری نیاز دارد.

میورا در سال ۱۹۷۰ از ارتفاع ۸۰۰۰ متری، از روی کوه اورست اسکی کرد. وی همچنین تا سال ۱۹۸۵ بلندترین قله‌های هفت قاره جهان را اسکی کرده بود. او در ۷۰ سالگی، ۷۵ سالگی و ۸۰ سالگی کوه اورست را درنوردید و از این حیث رکورددار است.

شش کوه‌نورد دیگر که سابقه قله اورست را دارند میورا را همراهی خواهند کرد.

انجمن پزشکی کوهستان ایران

علت عمده حوادث کوهنوردی در ایران:

آمار بالای حوادث کوهستان در کشور ما عمدتا ناشی از روش های نادرست کوهنوردی و عوامل انسانی و غیر طبیعی است.

مطالبی که به اختصار توضیح داده می شود، حاصل تجربیات نیروهای امداد و نجات در مواجهه با این حوادث و توصیه آنها به کوهنوردان عزیز است.

1⃣ نداشتن شرایط ایمنی از قبيل تجهیزات و بی توجهی به شرایط جوی کوهستان خصوصا در پاییز و زمستان
2⃣ یادمان باشد، تعداد زیادی از حوادث کوهستان مربوط به حرفه ای هاست.
علت این موضوع ناشی از اطمینان خاطر آنها و درصد بالای ریسک در صعود های این افراد است.

3⃣ زمان را مدیریت کنید، و وقت کافی برای حوادث احتمالی و پیش بینی نشده در نظر بگیرید.
4⃣ دست از ماجراجویی و قهرمان بازی بردارید و بدنبال کسب رکورد و خود نمایی نباشید.

5⃣ برخی از حوادث کوهستان ناشی از این بوده که افراد بدنبال کشف مناطق و قلل بکر بوده اند و ادای کريستف کلمب را در آورده و سپس با مشکل مواجه شده اند.
6⃣ ارسال لوکیشن را حتما یاد بگیرد و اگر ندارید الان آن را دانلود کنید.
اطلاع دقیق از محل حادثه و دسترسی هر چه زودتر نیروهای امداد و نجات می تواند جان کسی را نجات دهد.

7⃣ مکان و زمان صعود گروه را به اطلاع دیگران برسانید و هرگز انفرادی صعود نکنید.
8⃣ آموزش های بقا در کوهستان را بخوبی فرا بگیرید و تجهیزات و لباس کافی برای شرایط اضطراری را همراه داشته باشید.

9⃣ کمک های اولیه را برای مواقع مصدومیت و حمل مصدوم یاد بگیرید.
مبادا مصدومی را که شکستگی ستون فقرات دارد، یا شرایط حادی دارد را به اشتباه جابجا نمایید .
? با کوهستان دوست باشید قوانین آن را یاد گرفته و دست از غرور و خود بزرگ بینی بردارید.
شرايط کوهستان شوخی بردار نیست!
ارسالی از غلامرضا سلحشور
@irmma

ریزش سنگ در مسیرهای پرشیب عامل بسیاری از حوادث در کوهنوردی:

در شیب های تند که احتمال ریزش سنگ وجود دارد حتما موارد ذیل را رعایت نمایید

۱- در گروههای کوچک و نزدیک به هم حرکت کنید به شکلی که بتوانید یکدیگر را مشاهده و حمایت کنید.
۲- از عبور از مسیرهای ناپایدار و گرفتن سنگهای نامطمئن اجتناب کنید زیرا خطر بیرون آمدن آنها بسیار است.
۳- از قرار گیری در زیر پای سایر افراد در چنین مسیرهایی اجتناب کنید. اجازه دهید سایرین مسیر را طی کنند و بعد از بخش نامطمئن گذر نمائید.
۴- زمانیکه فرد یا گروهی پائین تر از شما در حال گذر از مسیر است سعی کنید تا عبور کامل آنها متوقف شوید و اگر احیانن سنگی از زیر پایتان رها شد با صدای بلند فریاد بزنید: سنگ
۵- گیره ها را پیش از وارد کردن وزن امتحان کنید. بر روی آنها به سمت پائین و نه بیرون وزن بیاورید.
۶- از فرود و یا صعود بخشهایی که ناپایدار هستند و نیاز به کشیدن طناب بر روی آنها احساس می شود اجتناب کنید.
۷- سعی کنید مسیر را از خط الراسها پیمایش کنید و از رفتن به عمق به امید یافتن راه دوری کنید.
۸- صعود را صبح زود آغاز کنید و از مسیرهای ناپایدار زمانی که با یخ پوشیده و استوار شده اند گذر کنید.
۹- در صورت سقوط سنگ از بالا به دنبال سرپناهی همچون کلاهکها بگردید و از مناطق پرخطر با سرعت عبور نمائید.
۱۰- حتما از کلاه ایمنی استفاده کنید

آیا مي توان كوهنورد بود و از کوهستان لذت برد:

می توان در راه قله ( در کشاکش رفتن یا نرفتن ) مبانی عشق را مرور کرد .

می توان نقشه خوانی آموخت و پیوسته راه در خور و درست تر را باز شناخت .

می توان باد گیری پوشید تا آنچه نباید در تن آدمی راه نیابد .

می توان در تاریکی غار (( خود )) را ندید .

می توان در صعود کلاهک ٬ شکوه نیروهای نهان آدمی را به چشم دید .

می توان کوشید که شب سردی را بدون کیسه خواب به خواب غفلت فرو نرفت .

می توان بر یالها با یاران سرودهایی خواند .

می توان در برابر پناهگاه ها ایستاد و تجسم احساس مسئولیت در برابر آیندگان را به چشم دید .

می توان از پا نهادن بر موری پرهیخت .

می توان از برکندن و بردن گلی زیبا هم پرهیخت ٬ میتوان آن را بو یید و یا تنها تماشا کرد .

می توان زخم دوست را بست .

می توان آب قمقمه را تقسیم کرد .

می توان نیم تنه خود را به رفیق داد .

می توان واپسین نفسهای زندگی را نیز در جستجوی نخ بهمن همنورد کشید .

می توان ــ در برنامه ــ چادری پر از مهر و صمیمیت کرد .

می توان با طناب به هم پیوست .

می توان با گره دو سر طناب ٬ دولا پیوندها را محکم تر کرد .

می توان به حمایت ایستاد.

می توان به حمایتچی اطمینان کرد .

می توان به هنگام سنگنوردی گیره گرفت ٬ خود را بالا کشید .

می توان به هنگام کوهپیمایی نیازهای خود را به کوله ای محدود کرد .

می توان آموخت توشه برداشتن را و هم بار خویش بر پشت خویش بودن را .

می توان چشید ٬ آن کس که بیشتر آب می نوشد ٬ بیشتر گرسنگی خواهد کرد .

می توان از شلاق طوفان نهراسید .

می توان در گروه حمله جنگیدن را آموخت .

می توان در گروه نجات بی پروا خود را به آب و آتش زد .

می توان در گروه پشتیبانی ایثار کرد .

می توان در گروه تدارکات بی سر و صدا نیاز دیگران را بر آورده ساخت .

می توان کوشید تا سنگی بر سری فرو نغلتد .

و می توان هنگام فرو غلتیدن سنگ با فریادی به هنگام و به جا مردم فرو دست را

با خبر کرد که(( آی سنگ )) .

می توان شقایقها را تنها تماشا کرد و شاید هم بویید ٬ اما هرگز نچید و گذشت .

می توان بر روی اهل راه لبخند زد .

می توان دست همنورد را فشرد
میتوان گفت(( سلام ))٬ می توان گفت :

(( نخسته یاران! ))
می توان گفت: "سلامت باشید".

از کانال عاشقان کوه و طبیعت

dghlarnaghmasi

باقوانین حقوقی در عرصه ورزش
     کوهنوردی آشنا شویم !

طرح سوال: اگر يك فرد در زمان انجام یک مسئوليت،‌ از قبيل راهنمايي تيم يا تهيه تداركات برنامه، تصميم اشتباهي اتخاذ كند يا عمل اشتباهي مرتكب شود و عامل بروز يك حادثه منجر به صدمات جاني باشد چه مسئوليتي از لحاظ قانوني متوجه او مي‌شود؟

قبل از وارد شدن به بحث، لازم مي‌دانم يادآوري كنم كه اصولا وقتي از مسئوليت‌ها صحبت مي‌كنيم و به‌ويژه مسئوليت‌هاي كيفري، ممكن است اين مقوله موجب ترسانده شدن افراد از قبول مسئوليت‌ در تيم گردد در حالي‌كه بايد يادآوري كنيم كه در انجام كارهايي مثل رانندگي هم هر آن احتمال بروز حادثه و در‌نتيجه ايجاد مسئوليت كيفري وجود دارد و اين امر مانع از رغبت افراد به انجام آن كارها نمي‌شود، بر‌عكس آگاهي از قوانين به ما اعتماد به‌نفس بيشتري براي حركت مي‌دهد.
و اصولا ما دوست داريم و نيازمند آن هستيم كه بدانيم با قبول يك سمت در يك برنامه كوه‌نوردي، دامنه مسئوليت ما تا كجا كشيده مي‌شود؟
اما براي رسيدن به پاسخ اين سوال قادر به ارايه يك جواب كلي و قطعي نيستيم. چرا كه بررسي مسئوليت كيفري افراد در يك حادثه نياز به بررسي ميزان تاثير او در شكل‌گيري آن حادثه دارد.

طبق قانون مجازات اسلامي خسارات ناشي از يك حادثه ورزشي جرم محسوب نمي‌شود به شرط اين‌كه اين حادثه ناشي از تخلف از مقررات آن ورزش نباشد. بند سوم ماده 59
در اين‌جا يك مساله مهم مطرح مي‌شود. اين كه چگونه مي‌توانيم عملكرد يك عضو تيم را خارج از مقررات ورزش كوه‌نوردي تلقي كنيم در حالي‌كه در اين ورزش نسبت به ورزش‌هاي ديگر كمتر امكان تدوين مقررات معين  وجود دارد.
 براي حل اين مساله ابتدا حوادث كوه‌نوردي را به دو گروه عمده تقسيم مي‌كنيم:
1- حوادثي كه با دخالت مستقيم يك فرد در لحظه وقوع آن حادثه، اتفاق افتاده باشد. به‌نحوي كه اگر آن فرد آن عمل را به‌طور مستقيم و در آن لحظه مرتكب نمي‌شد آن حادثه نيز به وقوع نمي‌پيوست.
اين دسته از حوادث از لحاظ ميزان مسئوليت افراد در ارتكاب عمل، خود به دو گروه تقسيم مي‌شوند:

الف- حوادثي كه با دخالت مستقيم فرد در لحظه حادثه و در اثر قصور و تخلف او از مقررات ورزشي به وقوع پيوسته‌اند.
ب- حوادثي كه با دخالت مستقيم فرد در لحظه حادثه و بدون قصور و تخلف او از مقررات ورزشي به وقوع پيوسته‌اند.
به عنوان مثال يك نفر حمايت‌كننده با بي‌دقتي خود موجب سقوط نفر صعود‌كننده خود مي‌شود. يعني سقوط نفر ارتباط مستقيم با عمل حمايت‌كننده دارد.
از آن‌جايي كه وي با تخطي از مقررات ورزش كوه‌نوردي كه دقت در حمايت و رعايت اصول آن است و به‌طور مستقيم موجب حادثه شده، مجرم شناخته مي‌شود.

در مقابل اگر حمايت‌كننده در اثر سقوط سنگ يا هر عامل بيروني ديگر، حمايت را بدون اراده خود رها كند به علت بي‌تقصيري در وقوع حادثه، مسئوليتي هم متوجه او نيست.
با اندك بررسي حوادثي كه ناشي از عملكرد مستقيم افراد در لحظه وقوع حادثه است پي مي‌بريم كه در اكثر آنها قصور از مقررات ورزشي موجب حادثه مي‌شود.
2-حوادثي كه با دخالت غير‌مستقيم يك فرد اتفاق افتاده باشد.
كه اين دسته از حوادث نيز مثل دسته اول خود به دو گروه تقسيم مي‌شوند:
الف- حوادثي كه با دخالت غير‌مستقيم يك فرد و در اثر تخلف او از مقررات اتفاق افتاده باشد.
ب- حوادثي كه با دخالت غير‌مستقيم يك فرد و بدون تخلف او از مقررات اتفاق افتاده باشد.

به عنوان مثال، راهنماي يك تيم، مسير مشكلي را براي حركت انتخاب كند كه در حد توان نفرات آن تيم نباشد و موجب سقوط و حادثه‌ديدگي آنها گردد.
اين تصميم راهنما در انتخاب مسير، هر‌چند عامل مستقيم در لحظه سقوط افراد تيم نيست اما به علت ارتباط سببيتي كه با حادثه دارد و به علت تاثير آن در وقوع حادثه، مورد بررسي قرار گرفته و با احراز اين امر كه راهنما از مقررات ورزش كوه‌نوردي در رابطه با مسئوليت محوله تخطي كرده مجرم شناخته مي‌شود.
اما در حوادثي كه با دخالت غير‌مستقيم يك فرد و بدون قصور او اتفاق افتاده باشد مسئوليتي متوجه آن فرد نخواهد بود.
يعني در مثال بالا، اگر راهنما، تيم را از مسيري عبور دهد كه نسبت به توان ضعيف‌ترين عضو گروه راحت و قابل عبور باشد، اما فردي از افراد تيم در اثر سهل‌انگاري خودش، سقوط كند مسئوليتي متوجه راهنما نخواهد بود.

زنده یاد مهری جعفری وکیل پایه یک دادگستری - نویسنده کتاب قانون در کوهستان

منبع : انجمن پزشکی کوهستان ایران

dghlarnaghmasi